ลองรถใหม่

คดีนี้สนุกครับ เป็นเรื่องของคนรู้จักมักคุ้นถึงขนาดเล่นแชร์ด้วยกันได้ ต่อมาอีกฝ่ายหนึ่งถอยรถใหม่ป้ายแดงเป็นรถกระบะธรรมดาๆ   เมื่ออีกฝ่ายเห็นพรรคพวกซื้อรถใหม่ทั้งทีก็ตามไปชื่นชมถึงบ้าน เลยถือโอกาสเข้าไปนั่งเต๊ะจุ้ยในที่นั่งคนขับ เพื่อให้สมบทบาทเสียหน่อย เห็นกุญแจรถคาอยู่ก็จับก็บิดซะหน่อย   ปรากฏว่าได้เรื่อง รถสตาร์ทเครื่องแล้วถลาไปข้างหน้า เพราะเกียร์คาไว้ แต่ไม่ได้ดึงเบรคมือรถเลยพุ่งเข้าชนห้องน้ำซึ่งอยู่ใกล้ๆ กัน ผลหน้ารถพังตามระเบียบ ทั้งเจ้าของ ทั้งคนมือบอนหน้าซีดเป็นไก่ตอนต้มสุก   ผลของการเจรจา เจ้าของรถบอกว่าเสียกฤษ์ เสียความรู้สึก ออกรถมาใหม่ๆ ต้องซ่อมก็ไม่อยากใช้ อยากได้ใหม่ ฝ่ายที่ทำให้เสียหายต้องเออออตามไปด้วย จึงนำรถไปที่ห้างเพื่อขอแลกเปลี่ยนคันใหม่   ทางห้างโอเคไม่ขัดข้อง ตีราคาค่าเสียหายแล้วให้เพิ่มเงิน เปลี่ยนเอาคันใหม่ออกมา   ปัญหายังไม่สิ้น คนที่ทำรถเขาเสียหายไม่มีเงินสดจ่าย ตอนนั้นถือว่ามากโข ตั้ง 24,000 บาท หน้าซีดเป็นรอบที่สองทำไงดีละ เงินสดไม่พอ   ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออก ปรากฏว่าฝ่ายเจ้าของรถคือ "นายกระตุก" นั้นเล่นแชร์ มี "นางวอนเธอ" เป็นเท้าแชร์นางวอนเธอ ชื่อเซกซีเหลือเกิน คือผู้ที่ทำให้รถกระบะของ นายกระตุก เสียหายจนต้องเปลี่ยนคันใหม่ ทั้งสองฝ่ายจึงเกทไอเดีย ให้ นายกระตุก เปียแชร์ที่เหลืออยู่สองมือ เอาเงินนั้นรวบรวมไปให้บริษัทรถ แล้วนางวอนเธอ จะส่งแชร์ให้เองจนครบ   อ้อ ! บอกก่อน แชร์ที่เล่นมือละ 500 บาท เท่านั้นเอง ไม่ได้มากมาย เรื่องน่าจะจบไม่มีอะไรอีก แต่มีจนได้มีการชักเย่อกันบนศาล   โดย นางวอนเธอ นั่นแหละตั้งตัวเป็นโจทก์ฟ้อง นายกระตุก ในคำฟ้องระบุว่า นายกระตุก เปียแชร์ไปแล้วส่งแชร์ไม่ครบงวด ขาดอยู่ 6,000 บาท จึงฟ้องบังคับพร้อมทั้งดอกเบี้ยที่ค้าง 200 กว่าบาทกับดอกเบี้ยอีกร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะจ่ายเสร็จ   "โห เงินแค่นี้ลงทุนฟ้องร้องเรา อะไรไม่ว่า นางวอนเธอ เบี้ยวชัดๆ บอกว่าจะรับภาระส่งแชร์แทน ชดใช้ค่าเสียหายรถ แต่ยังหาเรื่องฟ้องเราอย่างหน้าด้านๆ"   นายกระตุก ร้องโวย ต่อจากนั้นก็จ้างทนายซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเงินเท่าไรเพื่อสู้คดี ให้การไปตามความจริงที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบ   ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วตัดสินยกฟ้อง ให้ นายกระตุก ชนะคดี อาการกระตุกหายสนิท   โจทก์คือ นางวอนเธอ หัวหมอ ราวีต่อไปด้วยการยื่นอุทธรณ์ ขอให้ตัดสินให้หนูชนะ หนูต้องเอาให้ได้เงิน 6,000 บาทใครหาว่าหนูโกงก็ตาม   ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว พิพากษายืน   นางวอนเธอ เป็นหัวหมอขนานแท้ดั้งเดิม ไม่ลดละความพยายาม ให้ทนายยื่นฎีกา ยังไงหนูก็แพ้ไม่ได้ อ้างข้อกฎหมายว่า ข้อตกลงที่ นายกระตุก เอ่ยถึงเป็นการทำสัญญาประนีประนอมยอมความหรือหักกลบลบหนี้และบังคับไม่ได้   ศาลฎีกาหมดทางหนี ต้องรับคดีนี้ไว้พิจารณา แม้จะเป็นคดีเล็กๆ เมื่อโจทก์ฎีกาปัญหาข้อกฎหมาย ก็ต้องรับไว้พิจารณาตามระเบียบ ต่อจากนั้นก็ชี้ขาดออกมาว่า   แม้จะได้ความตามที่ นายกระตุก อ้าง เรื่องเปียแชร์เพื่อจ่ายค่ารถกระบะที่เสียหายให้แก่ นายกระตุก โดยนางวอนเธอ เป็นคนส่งแชร์ แต่เมื่อเป็นการตกลงระงับข้อพิพาทเรื่องรถ โดยการประนีประนอมยอมความให้มีการเปียแชร์ แล้วไม่ได้ทำกันเป็นหนังสือเพื่อเป็นหลักฐาน ลงลายมือชื่อคู่กรณี ตามกฎหมายแพ่ง มาตรา 851 ท่านบอกว่านำมาฟ้องร้องบังคับคดีไม่ได้   นั่นหมายความว่าจะต้องตัดสินพลิกกลับซะแล้วละ นายกระตุก เอ๋ย   ว่าแล้วศาลฎีกา ก็พิพากษากลับ ให้ นายกระตุก จ่ายค่าแชร์ตามที่ นางวอนเธอ ฟ้องมา 6,000 กว่าบาท หลังจากสู้กันคดีกันแบบมาราธอนสามศาล ใช้เวลานับแต่เกิดเหตุราวๆ 5 ปี มันสะใจไหมน้อง   งานนี้ นายกระตุก คงกลับไปนอนกระตุกอยู่ที่บ้านอีกนานด้วยความเจ็บกระดองใจ เพราะเสียท่านางวอนเธอ เรื่องที่ไม่ได้ทำความตกลงเป็นหนังสือผูกมัด เลยแพ้คดีในยกท้ายอย่างที่ไม่น่าจะแพ้   ถามว่า เป็นธรรมไหม ภาษาชาวบ้านก็ต้องตอบว่า ไม่เป็นธรรม ! แต่ภาษาโรงศาลเขาบอกว่า เป็นธรรมแล้วตามตัวหนังสือไม่เกี่ยวกับศีลธรรม   จำใส่กระดองใจไว้ ถ้าทำความตกลงเมื่อมีข้อพิพาทอย่างหนึ่งอย่างใดเกิดขึ้นแล้วประนีประนอมยอมความกันต้องทำหนังสือลงชื่อให้เรียบร้อย เบี้ยวขึ้นมาจึงจะนำไปฟ้องร้องหรือสู้คดีได้   จากคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 600/2533