น้อยใจ...ได้ยินไหม !?!

ผมเพิ่งแสดงความคิดเห็นไปหยกๆ ว่า ไทยควรจะรักษา “ของดี” ที่เป็นพระเอกของเราไว้ นั่นคือ เครือข่ายอุตสาหกรรมทั้งหมดที่เกี่ยวกับการผลิตรถเครื่องยนต์สันดาปภายใน เพราะยังมีความต้องการในตลาดโลกอยู่มากมาย

ส่วนเรื่องรถพลังไฟฟ้านั้น ผมอยากเห็นการเตรียมความพร้อม และเดินหน้าเปลี่ยนผ่านอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพื่อให้เกิดผลกระทบกับผู้ประกอบสัมมาชีพในอุตสาหกรรมเก่าน้อยที่สุด   แต่ดูเหมือน คณะกรรมการนโยบายยานยนต์ไฟฟ้าแห่งชาติ จะเป็นพวกวัยรุ่นใจร้อน หรือไม่ก็เกิด “หิวแสง” ขึ้นมากะทันหัน   ล่าสุด ประกาศเสนอให้ประ-เทศไทย ยกเลิกการผลิตรถใช้เครื่องยนต์ ในปี 2578 หรืออีกแค่ 14 ปี นับจากนี้ โดยกำหนดวิสัยทัศน์ เป้าหมายการใช้ และการผลิตยานยนต์ไฟฟ้า รวมทั้ง มาตรการระยะเร่งด่วน และมาตรการระยะ 1-5 ปี เพื่อส่งเสริมยานยนต์ไฟฟ้า ออกมาเสร็จสรรพ   วิสัยทัศน์: ประเทศไทยเป็นฐานการผลิตยานยนต์ไฟฟ้า และชิ้นส่วนยานยนต์ไฟฟ้าที่สำคัญของโลก   เป้าหมาย: ปี 2573 ไทยจะต้องผลิตยานยนต์ไฟฟ้าได้ถึง 50 % ของปริมาณการผลิตรถทุกชนิด และปี 2578 ไทยจะผลิตแต่ยานยนต์ไฟฟ้าเท่านั้น จำนวน 18.4 ล้านคัน ซึ่งเร็วกว่าเป้าหมายเดิม 5 ปี   มาตรการเร่งด่วน ได้แก่ 1. ส่งเสริมการใช้รถ 2 ล้อ 3 ล้อ และ 4 ล้อไฟฟ้า 2. สร้างศูนย์ทดสอบแบทเตอรี จัดตั้งสถานีอัดประจุสำหรับรถยนต์ และจักรยานยนต์   ส่วนมาตรการระยะ 1-5 ปี ประกอบด้วย 1. ปรับโครงสร้างภาษี อาทิ ภาษีสรรพสามิต และภาษีรถยนต์ประจำปี 2. บริหารจัดการซากรถยนต์ แบทเตอรี และโซลาร์เซลล์ใช้แล้ว ตามมาตรฐานสากล 3. สร้างโครงสร้างพื้นฐาน เพื่อส่งเสริมการใช้รถไร้มลพิษ   มาตรการไม่มีอะไรใหม่ แต่เร่งเป้าหมายให้เร็วขึ้น โดยอ้างปัญหามลพิษ และโลกร้อนตามสูตร   ถ้าจะเอาอย่างนี้กันจริงๆ ก็น่าน้อยใจแทนคนนับแสนนับล้านที่ช่วยกันลงหลักปักฐานให้อุตสาหกรรมยานยนต์ไทยเติบโต มั่นคง ยั่งยืนมานานกว่าครึ่งศตวรรษนะครับ เพราะทั้งวิสัยทัศน์ เป้าหมาย และมาตรการระยะสั้น/ยาว ที่ท่านเสนอมา ไม่มีการกล่าวถึงพวกเขาเลยแม้แต่คำเดียว !