SEND IN THE CLOWNS

นอกจากการแสดงระดับ “ขนลุก” ของ วาคีน ฟีนิกซ์ ในบท อาร์เธอร์ ฟเลค แล้ว อีกสิ่งที่ผมประทับใจในหนัง JOKER ของผู้กำกับ ทอดด์ ฟิลลิพส์ คือ ดนตรี และเพลงประกอบ ซึ่งทั้งปั่นป่วน บ้าคลั่ง ไพเราะ และเศร้าสร้อยในเวลาเดียวกัน

โดยเฉพาะ “SEND IN THE CLOWNS” เพลงเก่ายุค 70 ที่คนฟังเพลงฝรั่งรุ่นเดียวกับผมรู้จักกันดี   ขณะดำเนินเรื่อง เราจะได้ยินตัวละครฮัมเพลงนี้ออกมาเพียง 2-3 ประโยค แต่ช่วงเอนด์เครดิท จะได้ฟังกันเต็มๆ ในเวอร์ชันของ เจย์ เจย์ โจฮันสัน ซึ่งให้ความรู้สึกสุดหม่นหมองยิ่งกว่าการฟังเพลง SEND IN THE CLOWNS ครั้งใดๆ   SEND IN THE CLOWNS แต่งโดย สตีเฟน ซอนด์ไฮม์ เมื่อปี 2516 เพื่อใช้ประกอบละครเพลงเรื่อง A LITTLE NIGHT MUSIC เนื้อเพลงมีที่มาจากธรรมเนียมของการแสดงละครเวทีที่เมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน หรือไม่คาดฝันขึ้นระหว่างการแสดง ผู้กำกับจะส่ง “ตัวตลก” ขึ้นมาเล่นขัดตาทัพ ซึ่งตัวนางเอกของเรื่องได้ร้องเพลงนี้ขณะผิดหวังกับความรัก จนต้องเรียกหาตัวช่วยให้ผ่านพ้นเวลาที่ทุกอย่างในชีวิต แลดู “ผิดคิว” ไปหมด   เนื้อเพลงช่วงเจ็บปวดที่สุดของ SEND IN THE CLOWNS ในความรู้สึกผม คือ ท่อนที่บอกว่า   DON’T YOU LOVE FARCE?/MY FAULT I FEAR. /I THOUGHT THAT YOU’D WANT WHAT I WANT-SORRY, MY DEAR./BUT WHERE ARE THE CLOWNS?/SEND IN THE CLOWNS./DON’T BOTHER, THEY’RE HERE.   คุณไม่ชอบเรื่องตลกหรือ ?/ฉันผิดเอง ที่คิดว่าเราปรารถนาสิ่งเดียวกัน/ขอโทษนะที่รัก/แต่ตัวตลกอยู่ไหนล่ะ ?/ส่งเขามาสิ/ไม่ต้องกังวัลหรอก พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว (ก็ฉันนี่ไง)   ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะที่ กอแธมซิที ฮ่องกง หรือกรุงเทพฯ มีคนเรียกหาตัวตลก ขับไล่ตัวตลก และเป็นตัวตลกเสียเอง   คุณชอบเรื่องตลกนี้ไหม ?