นอกจากการแสดงระดับ “ขนลุก” ของ วาคีน ฟีนิกซ์ ในบท อาร์เธอร์ ฟเลค แล้ว อีกสิ่งที่ผมประทับใจในหนัง JOKER ของผู้กำกับ ทอดด์ ฟิลลิพส์ คือ ดนตรี และเพลงประกอบ ซึ่งทั้งปั่นป่วน บ้าคลั่ง ไพเราะ และเศร้าสร้อยในเวลาเดียวกันโดยเฉพาะ “SEND IN THE CLOWNS” เพลงเก่ายุค 70 ที่คนฟังเพลงฝรั่งรุ่นเดียวกับผมรู้จักกันดี ขณะดำเนินเรื่อง เราจะได้ยินตัวละครฮัมเพลงนี้ออกมาเพียง 2-3 ประโยค แต่ช่วงเอนด์เครดิท จะได้ฟังกันเต็มๆ ในเวอร์ชันของ เจย์ เจย์ โจฮันสัน ซึ่งให้ความรู้สึกสุดหม่นหมองยิ่งกว่าการฟังเพลง SEND IN THE CLOWNS ครั้งใดๆ SEND IN THE CLOWNS แต่งโดย สตีเฟน ซอนด์ไฮม์ เมื่อปี 2516 เพื่อใช้ประกอบละครเพลงเรื่อง A LITTLE NIGHT MUSIC เนื้อเพลงมีที่มาจากธรรมเนียมของการแสดงละครเวทีที่เมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน หรือไม่คาดฝันขึ้นระหว่างการแสดง ผู้กำกับจะส่ง “ตัวตลก” ขึ้นมาเล่นขัดตาทัพ ซึ่งตัวนางเอกของเรื่องได้ร้องเพลงนี้ขณะผิดหวังกับความรัก จนต้องเรียกหาตัวช่วยให้ผ่านพ้นเวลาที่ทุกอย่างในชีวิต แลดู “ผิดคิว” ไปหมด เนื้อเพลงช่วงเจ็บปวดที่สุดของ SEND IN THE CLOWNS ในความรู้สึกผม คือ ท่อนที่บอกว่า DON’T YOU LOVE FARCE?/MY FAULT I FEAR. /I THOUGHT THAT YOU’D WANT WHAT I WANT-SORRY, MY DEAR./BUT WHERE ARE THE CLOWNS?/SEND IN THE CLOWNS./DON’T BOTHER, THEY’RE HERE. คุณไม่ชอบเรื่องตลกหรือ ?/ฉันผิดเอง ที่คิดว่าเราปรารถนาสิ่งเดียวกัน/ขอโทษนะที่รัก/แต่ตัวตลกอยู่ไหนล่ะ ?/ส่งเขามาสิ/ไม่ต้องกังวัลหรอก พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว (ก็ฉันนี่ไง) ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะที่ กอแธมซิที ฮ่องกง หรือกรุงเทพฯ มีคนเรียกหาตัวตลก ขับไล่ตัวตลก และเป็นตัวตลกเสียเอง คุณชอบเรื่องตลกนี้ไหม ?