ตะลุยเมียนมาร์ จากมัณฑะเลย์ ถึงเชียงราย

“ชีวิตอิสระ” มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรม “NIDE: GO ANYWHERE” ที่ นิสสัน มอเตอร์ (ประเทศไทย)ฯ จัดขึ้นในรูปแบบคาราวานรถยนต์ เพื่อทดสอบสมรรถนะ และเทคโนโลยี NISSAN INTELLIGENT MOBILITY ของรถ นิสสัน ทั้ง 3 รุ่น ได้แก่ เอกซ์-ทเรล ใหม่, นาวารา บแลค เอดิชัน ใหม่ และแตร์รา ใหม่ ภายใต้แนวคิด NISSAN INTELLIGENT DRIVING EXPERIENCE (NIDE) GO ANYWHERE เส้นทางจากเมืองมัณฑะเลย์ ทางตอนเหนือของสหภาพเมียนมาร์สู่ประเทศไทย ที่จังหวัดเชียงราย ระยะทางรวมกว่า 1,000 กม.

วันที่ 1

มัณฑะเลย์-ทะเลสาบอินเล ระยะทาง 255 กม.

 

• คาราวาน นิสสัน กำลังออกเดินทางจากเมืองมัณฑะเลย์ อดีตเมืองหลวงเก่าของประเทศสหภาพเมียนมาร์

  การเดินทางในวันแรก เราได้ นิสสัน เอกซ์-ทเรล เป็นรถคู่ใจ เครื่องยนต์ 2.5 ลิตร 171 แรงม้า ตอบสนองการเร่งแซงได้ดี แต่ที่ชอบสุด คือ ระบบ NISSAN INTELLIGENT MOBILITY ทั้งระบบควบคุมความเร็วอัตโนมัติแบบแปรผัน INTELLIGENT CRUISE CONTROL (lCC) เทคโนโลยีเตือนจุดอับสายตา BLIND SPOT WARNING (BSW) และเทคโนโลยีเตือนเมื่อรถออกนอกเส้นทาง LANE DEPARTURE WARNING (LDW) ทำให้การเดินทางสะดวกสบายขึ้นเยอะ  

• ต้มจามจุรียักษ์ทำให้เรารู้สึกผ่อนคลาย แม้อากาศภายนอกจะร้อน

 

• การลาดยางมะตอยของที่นี่ ยังใช้แรงงานคนเป็นหลัก

  วันนี้เราอยู่ที่ “มัณฑะเลย์” อดีตเมืองหลวงเก่า ห่างจากนครย่างกุ้งทางทิศเหนือ 716 กม. เป็นเมืองใหญ่อันดับ 2 ของเมียนมาร์ (รองจากนครย่างกุ้ง) ตั้งอยู่ในเขตมัณฑะเลย์ ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำอิรวดี สร้างโดยพระเจ้ามินดง เมื่อปี 1857 ตั้งชื่อตามภูเขามัณฑะเลย์ที่สูงที่สุดในแถบนี้   คำว่า “มัณฑะเลย์” เพี้ยนจากคำว่า “มันดาลา” หมายถึง มณฑลอันศักดิ์สิทธิ์ ชาวเมียนมาร์มีความเชื่อว่า สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเคยเสด็จมาโปรดสัตว์ที่ภูเขาแห่งนี้ พร้อมทั้งมีพุทธทำนายว่า จะเป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองด้วยพุทธศาสนา เป็นเหตุให้พระเจ้ามินดงทรงย้ายราชธานีจากพุกาม มาอยู่ใต้ร่มเงาภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้  

• วัดสุโกดอว์ สถานที่สำคัญที่ชาวเมียนมาร์เคารพ

 

• เจดีย์ที่ภายในบรรจุแผ่นหินอ่อนขนาดใหญ่ที่จารึกพระไตรปิฎกจำนวน 729 แผ่น ถือเป็นพระไตรปิฎกเล่มใหญ่ที่สุดในโลก

  สถานที่แรกที่เราไป คือ “วัดกุโสดอว์” เป็นวัดที่พระเจ้ามินดง พระมหากษัตริย์เมียนมาร์แห่งราชวงศ์โก้นบอง สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งการสังคายนาพระไตรปิฎก ครั้งที่ 4 และทรงให้จารึกพระไตรปิฎก 84,000 พระธรรมขันธ์ ลงบนหินอ่อนขนาดใหญ่ 729 แผ่น ซึ่งตั้งอยู่รายล้อมพระเจดีย์ ถือเป็นพระไตรปิฎกเล่มใหญ่ที่สุดในโลก เป็นสถานที่สำคัญที่ชาวเมียนมาร์เคารพนับถือสูงสุด  

• ขี่มอเตอร์ไซค์ซ้อน 5 แม้อันตราย แต่ก็เห็นตลอดทาง

 

• เกวียนที่ใช้แรงงานสัตว์ ยังมีให้เห็นในเมียนมาร์

 

• เส้นทางเขาระหว่างทาง ที่สวยงาม

 

• ภาพถ่ายมุมสูง ทำให้เห็นเส้นทางคดโค้งสวยงามระหว่างเมือง

 

• แสงสุดท้ายระหว่างการเดินทางวันแรก ใกล้ทะเลสาบอินเล เมืองตองยี รัฐฉาน ประเทศสหภาพเมียนมาร์

  เมื่อสักการะเสร็จ คณะเราเดินทางต่อไปยังเมืองตองจี ผ่านสภาพเส้นทางหลายรูปแบบ ทั้งถนนแคบๆ ของชาวบ้าน และเส้นทางที่คดโค้งสูงชันบนภูเขา สู่จุดหมายปลายทางที่ “ทะเลสาบอินเล”    

วันที่ 2

ทะเลสาบอินเล-น้ำจ๋าง ระยะทาง 165 กม.

 

• บรรยากาศยามเช้าของโรงแรม HUPIN INLE LAKE ที่พักของเรา ตั้งอยู่ริมทะเลสาบอินเล

  เช้าวันที่ 2 ก่อนออกเดินทางด้วยรถยนต์ คณะเราขอท่องเที่ยวทางเรือในทะเลสาบอินเล (INLE LAKE) กันเสียก่อน อินเล เป็นทะเลสาบธรรมชาติ อยู่ท่ามกลางหุบเขาของรัฐฉาน ห่างจากเมืองตองยี 25 กม. มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ของเมียนมาร์ พื้นที่ประมาณ 116 ตร. กม. แต่ความลึกเฉลี่ยอยู่ที่ 2.5 ม. เท่านั้น   ทะเลสาบอินเลเป็นที่อยู่ของกลุ่มชนชาว “อินทา” (INTHA) เป็นชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในทะเลสาบแห่งนี้มานานนับ 100 ปี ทำการเกษตรกลางน้ำ โดยใช้วัชพืชตามธรรมชาติมาสร้างเป็นแปลงปลูกพืชลอยน้ำด้วยภูมิปัญญาชาวบ้าน  

• ชาวอินทา กำลังใช้เท้าพายเรือ ว่ากันว่าไม่มีชาวประมงที่ใดในโลกสามารถลอกเลียนแบบได้

  เรือหางยาวแล่นไปกลางทะเลสาบได้สักพัก เราพบกับการทำประมงแบบแปลกๆ ที่ใช้เท้าพายเรือ และใช้เท้าหาปลา ว่ากันว่า ไม่มีชาวประมงที่ใดในโลกสามารถเลียนแบบได้ ถือเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับผู้ไปเยี่ยมเยือน  

• วัดผ่องดออู หรือคนไทยเรียกว่า วัดพระบัวเข็ม

 

• พระบัวเข็ม เชื่อกันว่าใครสักการะจะร่ำรวย และชนะศัตรูได้

  นั่งเรืออยู่พักใหญ่ เราก็ถึง “วัดผ่องดออู” คนไทยเรียกว่า “วัดพระบัวเข็ม” พระบัวเข็มเป็น 1 ใน 5 สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวเมียนมาร์นิยมเดินทางไปกราบไหว้ ตอนแรกผมคิดว่า พระบัวเข็มจะต้องมีลักษณะแหลมคล้ายดอกบัว แต่เมื่อไปเห็น กลับมีลักษณะเป็นก้อนกลมคล้ายเห็ดฟาง หลังถามไกด์จึงได้คำตอบว่า เดิมทีพระบัวเข็มเป็นพระที่แกะขึ้นจากกิ่งไม้พระศรีมหาโพธิ์ ลงรักปิดทองเป็นรูปพระเถระนั่งก้มหน้า โดยมีใบบัวคลุมศีรษะ และมีเข็มหมุดปักอยู่ตามตัว ชาวบ้านที่เลื่อมใสต่างเข้าไปปิดทองทับไปทับมานับร้อยปี จนกลายเป็นก้อนกลมขนาดใหญ่ เชื่อกันว่าใครสักการะพระบัวเข็ม จะร่ำรวย และชนะศัตรูได้  

• บ้านกลางน้ำของชาวอินทา ในทะเลสาบอินเล

 

• ชมวิถีชีวิตชาวอินทาตลอด 2 ข้างทาง ที่อาศัยเรือเป็นพาหนะมากว่า 100 ปี

 

• การสาธิตวิธีการทอผ้าจากใยบัว ที่หมู่บ้านกลางน้ำ INN PAW KHON

  จากนั้นเรานั่งเรือต่อไปยังหมู่บ้านทอผ้ากลางน้ำ (INN PAW KHON) ระหว่างทางได้เห็นวิถีชีวิต และบ้านเรือนกลางน้ำของชาวอินทา เมื่อไปถึง พบกับบ้านไม้หลังใหญ่ที่มีสะพานเชื่อมกันได้หมด ด้านในมีการสาธิตการทำผ้าจากใยบัว และวิธีทอผ้าลายต่างๆ และสามารถซื้อกลับเป็นของที่ระลึกได้   หลังจากนั่งเรือจนหนำใจแล้ว เราเดินทางต่อด้วยรถคันใหม่ นิสสัน แตร์รา สิ่งที่รู้สึกได้ชัดเจน คือ ความกว้างขวาง และช่วงล่างที่นุ่มนวล ไม่โยนตัวขณะเข้าโค้ง เครื่องยนต์ 2.3 ลิตร 190 แรงม้า ถือว่าแรงพอตัว ให้กำลังดี โดยเฉพาะเวลาขึ้นเขาชัน สิ่งที่ชอบอีกอย่าง คือ ระบบกล้องอัจฉริยะรอบทิศทาง INTELLIGENT AROUND VIEW MONITOR, ระบบเตือนวัตถุเคลื่อนไหวรอบคัน MOVING OBJECT DETECTION (MOD) และระบบ INTELLIGENT REAR VIEW MIRROR (IRVM) ทำให้ขับคันใหญ่ได้ง่ายขึ้นเยอะ    

วันที่ 3

น้ำจ๋าง-เชียงตุง ระยะทาง 334 กม.

 

• ถนนสายนี้เส้นทางเล็กคับแคบ และมีซ่อมถนนเป็นระยะๆ

  เส้นทางวันนี้ถือว่าหินที่สุด เพราะต้องขับลัดเลาะตามไหล่เขาที่คับแคบ แต่ก็สวยที่สุดเช่นกัน   คราวนี้เราได้รถ นิสสัน เอกซ์-ทเรล ไฮบริด มาใช้งาน เครื่องยนต์ 2.0 ลิตร 144 แรงม้า เพิ่มกำลังด้วยมอเตอร์ไฟฟ้า ทำให้กำลังสูงสุดเพิ่มขึ้น 41 แรงม้า ทางขึ้นเขา ระบบไฟฟ้าเข้ามาช่วยได้ดี และสามารถชาร์จไฟเข้าแบทเตอรีได้เร็วขณะรถลงเขา แต่ช่วงทางชันต่อเนื่อง กำลังที่ได้น้อยไปนิด ยังสู้รุ่นเครื่องยนต์ล้วนไม่ได้  

• ผู้สูงอายุของชนเผ่าปะหล่อง

 

• ถ้าสาวๆ คนใดใส่กำไลเยอะ แสดงว่ามีฐานะสูงกว่า

 

• เด็กๆ ชนเผ่าปะหล่อง ชอบใส่เสื้อสีจัดจ้าน

 

• แบ่งปันขนมให้เด็กๆ ที่เจอระหว่างทาง

  หลังลัดเลาะไหล่เขาอยู่พักใหญ่ ก็แวะพักที่หมู่บ้านเผ่า “ปะหล่อง” ชาวปะหล่องสังเกตง่ายมาก เพราะจะแต่งกายไปในทางเดียวกัน ผู้ชายสวมเสื้อกั๊กสีจัดจ้าน เช่น แดง ส้ม ชมพู ใส่กางเกงขายาว หรือขาบาน และโพกหัวด้วยผ้าสีขาวหรือดำ บางคนสักรูปเสือ นก หรือดอกไม้ ส่วนผู้หญิงจะมีเสื้อกั๊กสีดำ หรือขาว ทับด้านนอก ตกแต่งด้วยแถบกำมะหยี่หลากสี และนิยมนุ่งผ้าถุง  

• ภาพถ่ายมุมสูงของ “เนิน 360 องศา” ที่สามารถมองทิวทัศน์โดยรอบได้ทั้งหมด

  จากนั้นเราขับกันต่อแบบยาวๆ ไต่ไหล่เขานับ 100 ลูก เพื่อเดินทางสู่เมืองเชียงตุง ทางภาคตะวันออกของรัฐฉาน เส้นทางช่วงนี้สวยงามจับใจ ไม่นานนักก็แวะพักตรงจุดที่พวกเราตั้งชื่อกันว่า “เนิน 360 องศา” เนื่องจากสามารถมองเห็นทิวทัศน์โดยรอบได้ทั้งหมดแบบ 360 องศา จากนั้นไม่นานก็ถึง “เมืองเชียงตุง” โดยสวัสดิภาพ    

วันสุดท้าย

เชียงตุง-แม่สาย ระยะทาง 217 กม.

“เชียงตุง” เป็นเมืองที่คนไทยคุ้นชื่อกันดี เปรียบเสมือนบ้านพี่เมืองน้อง เพราะเป็นเมืองของชาวไทใหญ่ ที่ไม่ว่าจะไปมุมไหนก็เจออักษรไทย ในอดีตเชียงตุงเคยเจริญรุ่งเรืองเทียบเท่าเมืองเชียงใหม่แห่งล้านนา และเมืองเชียงรุ้งแห่งสิบสองปันนา มีความสำคัญทางการค้า เชื่อมต่อระหว่างสิบสองปันนากับล้านนา ปัจจุบันอยู่ใน รัฐฉาน สหภาพเมียนมาร์  

• คาราวานเดินทางผ่าน “วัดมหาเมียะมุนี” ขณะกำลังมุ่งหน้าสู่ด่านท่าขี้เหล็ก

 

• กำแพงเมืองเชียงตุง ที่หลงเหลืออยู่

  เช้านี้เป็นเช้าสุดท้ายที่เราได้อยู่ในสหภาพเมียนมาร์ ผมจึงรีบตื่นไปเที่ยวชมตลาดยามเช้า ก่อนไปแวะไหว้พระที่ “วัดมหาเมียะมุนี” ตรงกลางสี่แยก จากนั้นจึงเดินต่อ ไปเจอร้านขายปาท่องโก๋ ร้านขายของชำ คลีนิค และตลาดสดยามเช้า บรรยากาศคล้ายบ้านเรามาก สุดท้ายไปเจอกับกำแพงเมืองเก่าของเวียงเชียงตุง ที่หลงเหลืออยู่   วันนี้ผมได้รถคู่กายเป็น นิสสัน นาวารา บแลค เอดิชัน ใหม่ เครื่องยนต์ดีเซล 2.5 ลิตร 163 แรงม้า ที่ทำงานจับคู่กับเกียร์อัตโนมัติ 7 จังหวะได้ลงตัว เส้นทางกลับไป อ. แม่สาย เป็นทางดี มีโค้งบ้างเล็กน้อย และท้ายกระบะบรรทุกอุปกรณ์ช่วยเหลือเต็มพิกัด ทำให้การขับ นิสสัน นาวารา ครั้งนี้ นุ่มสบายขึ้นเยอะ  

• พระชี้นิ้ว เอกลักษณ์เมืองเชียงตุง

  ก่อนกลับ คณะเราแวะสักการะพระพุทธรูปใน “วัดจอมสัก” ที่ประดิษฐานพระพุทธรูปหล่อด้วยโลหะผสมทองคำ และ “พระชี้นิ้ว” ที่เปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของเมืองเชียงตุง แล้วจึงเดินทางกลับเข้าประเทศไทยที่ด่านท่าขี้เหล็ก อ. แม่สาย จ. เชียงราย    

• คณะกลุ่ม 3 ขณะกำลังข้ามแดนกลับสู่ประเทศไทย