คนฉลาด ไม่แต่งรถอย่างไร้สาระ

เนื่องจากความชอบรถเป็นส่วนตัว รวมทั้งหน้าที่การงานทั้งในอดีต และปัจจุบันที่ล้วนเกี่ยวข้องกับรถ (ซึ่งในที่นี้ผมหมายถึงรถยนต์นั่งส่วนตัวเท่านั้นนะครับ) ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน ในประเทศใด ผมจะต้องสังเกตความเป็นไปเกี่ยวกับรถยนต์ในทุกๆ ด้าน เท่าที่โอกาสจะอำนวย และจากความจำกัดเรื่องเวลา ทำให้ผมต้องเลือกสถานที่ที่จะไปให้คุ้มค่า เพราะฉะนั้นประเทศที่ผมเลือกไป จึงเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วจริงๆ มีความเป็นระเบียบ และปลอดภัยเสมอ

ผมไม่ใช่พวกชอบเสี่ยงชีวิตเพื่อความตื่นเต้น เสี่ยงถูกรถอื่นชนตายบนถนน เสี่ยงต่อการถูกปล้นฆ่า หรือเสี่ยงต่อการรับเชื้อโรคร้ายแรงจนพิการถาวร หรืออาจถึงตาย เพราะยังไม่มียา หรือสารใดฆ่ามันได้ ใครที่ชอบแนวที่ว่านี้ ผมว่าเป็นพวกที่ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความประมาท หรือไม่ก็คิดน้อยไป หรือขี้เกียจคิดด้วยเหตุที่ว่านี้ ผมจึงได้เห็นแต่รถสภาพดีที่ถูกเลือกซื้อมาโดยพลเมืองที่ใช้เหตุผลที่ถูกต้องในการตัดสินใจ กับอีกส่วนหนึ่งที่มาจากการควบคุมด้วยกฎหมายว่าด้วยกรมการขนส่งทางบกที่เคร่งครัด และจริงจัง

ภาพด้านบวกบนท้องถนนต่างๆ เหล่านี้ ที่ผมได้สัมผัสด้วยประสาทตา ทำให้ผมมีอารมณ์ และความรู้สึกดีกว่าก่อนออกจากประเทศไทยเสมอ ผมถามตัวเองให้แน่ใจว่ามันเป็นเพราะเหตุนี้แน่หรือเปล่า หรือว่าเป็นเพราะสิ่งแวดล้อมอื่นๆ จึงต้องลองสังเกตกันต่อไปอีก จนกว่าจะได้คำตอบที่ชัดเจน และอีกไม่นานนักความจริงก็ถูกเผยออกมา เพราะทุกครั้งที่ผมกลับถึงประเทศไทย และเดินทางออกจากสนามบิน ความรู้สึกดีที่ว่ามานี้มันอันตรธานไปหมด เพราะถูกแทนที่ด้วยความสังเวชที่ได้เห็นบรรดารถที่ถูกดัดแปลง ติดตั้งอุปกรณ์ที่หาประโยชน์อันใดไม่ได้เลย นอกจากสูญเงินไปกับความไร้สาระเหล่านี้ บางอย่างนั้นถึงขั้นให้โทษแทนประโยชน์อีกด้วย

จากการประเมินอย่างหยาบด้วยความรู้สึกแบบไม่เป็นทางการ 9 ใน 10 คันเข้าข่ายที่ว่านี้ครับ เป็นเงินที่สูญไปโดยไม่ได้อะไรที่ดีกลับมาเลย ผมเชื่อว่านักท่องเที่ยวที่มาจากประเทศที่พัฒนาอย่างยั่งยืนแล้ว และได้เห็นภาพที่ว่านี้ เขาจะตัดสินเองได้ทันทีว่าประเทศที่มีพลเมืองอย่างที่ว่านี้เป็นส่วนใหญ่ โอกาสที่จะเจริญก้าวหน้านั้นเป็นไปได้ยาก ยกเว้นพอไปได้เพราะกิน “บุญเก่า” โดยการขายทรัพยากรธรรมชาติ

ผมลองหาคำตอบต่อไปว่าเรื่องแย่แบบนี้มันมีแต่ในประเทศไทยได้อย่างไร เพราะพวกเราคนไทยนั้นไม่โง่แน่นอนครับ ผมได้คำตอบที่ค่อนข้างมั่นใจว่า ใช่ ซึ่งก็คือ ความว่างเปล่า เคว้งคว้าง ขาดที่ยึดเหนี่ยวของเยาวชน หรือ ถ้าเลยระดับนี้ไปแล้ว ก็ยังอยู่ในกลุ่มอายุน้อยที่เพิ่งเริ่มทำงาน ความเคว้งคว้าง ขาดที่ยึดเหนี่ยว ซึ่งที่จริงแล้วก็คือ ขาดแหล่งความรู้ความเห็นที่ถูกต้องนี้ไม่ได้จำกัดแค่ในด้านการใช้รถเท่านั้นนะครับ ยังรวมไปถึงการบริหารเงินในชีวิตประจำวัน การวางแผนครอบครัว การสร้างฐานะให้มีความมั่นคงในอนาคตอีกด้วย

แต่ในที่นี้ผมขอจำกัดอยู่แต่ในเรื่องการตกแต่งรถเท่านั้นก่อน วันข้างหน้าโอกาสอำนวย อาจจะพอมีเนื้อที่สำหรับด้านอื่นที่ว่านี้ เพราะฉะนั้นจึงเหลือทางออกอยู่ทางเดียว คือ เอาตัวอย่างมาจากคนที่ใกล้ชิด เช่น ญาติ เพื่อน เพื่อนร่วมงาน หรือไม่ก็หาอ่านทางสื่อสังคมซึ่งสะดวกง่ายดาย เพียงแค่ใช้ปลายนิ้วเท่านั้น ปัญหาอยู่ที่ “แม่แบบ” เหล่านี้ ก็ไม่ได้มีแหล่งความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องใดๆ เลยเหมือนกัน ก็เลยเข้าข่ายแม่ปูสอนลูกปู

เพื่อไม่ให้ยืดเยื้อ ผมขอชี้แจงว่าจุดประสงค์ของบทความนี้ ก็คือ การให้ความรู้และความเห็นที่ถูกต้องแก่ผู้ใช้รถประเภท “มือใหม่” ที่กำลังลังเล หาที่พึ่งไม่ได้ว่าจะ “เดินสายไหนดี” และไม่ได้มีเงินเหลือเฟือที่จะทำอะไรเล่นก็ได้โดยไม่เดือดร้อน ผมขอให้มีความเชื่อมั่นในตนเองให้เพียงพอ อย่าไปเสียเงินกับการตกแต่งรถอย่างไร้สาระครับ เอาเงินที่จะสูญเปล่าไปนี้ มาเป็นค่าอาหาร ค่าใช้จ่ายในบ้านค่าการศึกษาของลูก หรือไม่ก็เก็บออมไว้เพื่อประโยชน์ในวันหน้า

ไร้สาระทั้งนั้นครับ รถเล็กใช้ในเมือง ไม่ต้องการกันชนหน้าห้อยลงมาเรี่ยผิวถนน “สเกิร์ท” ด้านข้าง กันชนหลังอย่างใหญ่พิเศษหรือแม้แต่สปอยเลอร์ที่ติดเพิ่มพิเศษ มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้งด้านการทรงตัว หรืออากาศพลศาสตร์บ้าบอตามที่ “ผู้เชี่ยวชาญ” ทั้งหลายมันมายุให้ซื้อ ตัวอย่างที่โง่บัดซบที่สุด และมีเพียงชนชาติเดียวที่ทำ คือ การติดตั้งแท่งโลหะเพื่อ “ค้ำเสา C” ผมอายอย่างบอกไม่ถูก ทุกครั้งที่เห็นนักท่องเที่ยวซื้ออุปกรณ์ที่ว่านี้ให้เพื่อนดูพร้อมกับยิ้มเยาะไปด้วยว่าโง่กว่านี้ไม่มีแล้ว

อีกเรื่องที่เข้าข่ายแปลกแต่จริง คือ นักแต่งรถแบบไร้สาระพวกนี้ เวลาหาซื้อรถใช้แล้ว จะต้องเจาะจงให้ได้รถที่เจ้าของไม่ได้ดัดแปลง หรือทำอะไรเพิ่มเติมเลย แต่วันรุ่งขึ้นจากที่ได้รถมา ก็จะดำเนินการทำลายรถสภาพดีที่เสาะหามาด้วยการไปติดตั้งของที่ล้วนหาประโยชน์อะไรมิได้ คนพวกนี้มีพรสวรรค์ (พรนรกน่าจะตรงความหมายกว่าครับ) ในการทำลายรถที่ดีอยู่แต่เดิม ให้พินาศเน่าเฟะไปในเวลาไม่กี่เดือน ระดับที่เจ้าของเดิมจำไม่ได้เลย ความสูญเสียนี้เป็นแบบ 2 ต่อ เพราะไม่เพียงเสียเงินไปกับสิ่งไร้สาระที่ติดตั้งเท่านั้น มูลค่าของรถที่ถูกกระทำอย่างนี้จะลดลงเป็นเงินระดับแสน บาท พูดง่ายๆ ก็คือ หาคนอยากซื้อต่อไม่ได้ นอกเสียจากจะล่อด้วยการลดราคาจนต่ำมากพอ

ข้อความต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงจังนะครับ ไม่ใช่แค่การยกตัวอย่าง หรือการเปรียบเทียบใครที่นำไปปฎิบัติ ผมรับรองว่าได้ผลแน่นอนถ้าผมเป็นเจ้าของกิจการ หรือเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคล หรืออยู่ในตำแหน่งใดก็ตามที่มีอำนาจตัดสินเด็ดขาดว่าจะรับ หรือไม่รับผู้ใดเป็นพนักงาน หรือเจ้าหน้าที่

ผมจะให้คำแนะนำว่า ผู้สมัครควรขับรถยนต์ที่เป็นเจ้าของอย่างเป็นทางการมาเองพร้อมทั้งนำสำเนาหลักฐานมาด้วย และให้แนบมากับกระดาษคำตอบข้อสอบ ผมจะให้พนักงานเตรียมที่จอดรถไว้สำหรับผู้มาสอบคัดเลือกเหล่านี้โดยเฉพาะ ผมจะไปสำรวจด้วยตนเองว่าผู้สอบรายไหนบ้าง ที่แต่งรถในแนวโง่เง่า ทำลายรถอย่างไม่รู้คุณค่า หรือรายไหนที่ใช้รถแบบไม่รู้จักรักษา เช่น มีแผลชนรอบคัน แต่ไม่เคยคิดจะซ่อมให้ดีดังเดิม หรือภายในโสโครกระดับเดียวกับถังขยะ มีขวดเหล้ากลิ้งอยู่ตามพื้นห้องโดยสาร ผมจะส่งเลขทะเบียนรถเหล่านี้ให้ผู้ที่ดำเนินการสอบคัดเลือกว่าไม่ต้องเสียเวลาไปในการสัมภาษณ์ เพราะเป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่มนุษย์ในตัวอย่างที่ผมยกมานี้ จะมาช่วยทำให้กิจการของผม หรือของนายจ้างของผมเจริญก้าวหน้า ขอรับรองอย่างมั่นใจว่าไม่มีข้อยกเว้นแน่นอนครับ