ใครที่เรียนชั้นมัธยมต้นในช่วงเวลาไล่เลี่ยกับผม คือ เมื่อราว 40 กว่าปีก่อน โดยเฉพาะถ้าอยู่ในโรงเรียนฝรั่ง น่าจะเคยเป็นสมาชิก หรืออย่างน้อยก็เคยอ่านนิตยสารรายสัปดาห์ภาษาอังกฤษ เล่มบางๆ ที่ชื่อ STUDENT WEEKLYจุดประสงค์หลักของการ (ถูกครูบังคับ) อ่านก็เพื่อเพิ่มทักษะด้านภาษาอังกฤษ ซึ่งผมออกจะเลือนๆ ไปแล้วว่า นิตยสารฉบับนี้เสนอข่าวสารด้านใดบ้าง แต่จำได้แม่นว่า คอลัมน์ที่เพื่อนๆ สนใจมากที่สุด คือ PENPALS คอลัมน์นี้ไม่มีอะไรมากไปกว่า รายชื่อและที่อยู่ของผู้อ่าน (ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น) จากทั่วทุกมุมโลกที่ต้องการมี "เพื่อนทางจดหมาย" (PENPAL หรือ PENFRIEND) ซึ่งเป็นเรื่องฮอทฮิทมากในหมู่วัยรุ่นยุคนั้น เนื่องจากไม่มีโซเชียลมีเดีย เฟศบุค ไลน์ ไอจี หรือแม้แต่โทรศัพท์มือถือ เหมือนปัจจุบัน ดังนั้น การเขียนจดหมายจึงเป็นช่องทางเดียวที่เราจะมีโอกาสรู้จักเพื่อนใหม่ โดยเฉพาะเพื่อนต่างแดน และที่สำคัญ เป็นการทำความรู้จักแบบ "นัดบอด" เสียด้วย เพราะในคอลัมน์จะมีเพียงชื่อ อายุ กับที่อยู่เท่านั้น ไม่มีภาพประกอบช่วยการตัดสินใจแต่อย่างใด ผมเข้าใจว่า เป้าหมายในการเปิดคอลัมน์นี้ของ STUDENT WEEKLY คือ เพื่อให้เราได้มีโอกาสฝึกการเขียน และเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพิ่มขึ้นจากการมีเพื่อนต่างชาติ แต่พวกที่ภาษาไม่แข็งแรงมักจะใช้เป็นแหล่งหาเพื่อน (ต่างเพศ) ที่เป็นคนไทยด้วยกันเสียมากกว่า ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นได้แค่ "เพื่อนทางจดหมาย" พอเบื่อแล้วก็แยกย้ายห่างหายกันไป เพราะยังเด็กด้วยกันทั้งนั้น แถมเป็นเด็กยุค 40 ปีที่แล้วอีกต่างหาก การมีเพื่อนทางจดหมายเป็นกิจกรรมสนุกๆ ของวัยรุ่นยุคผม ที่ลูกหลานยุคนี้คงนึกภาพไม่ออก แต่ที่นำมาเขียนถึงเพราะได้ข่าวว่า นิตยสาร STUDENT WEEKLY ซึ่งเป็นหนึ่งในตำนานของกิจกรรมสนุกๆ ดังกล่าว ได้อำลาพวกเราไปแล้ว (ด้วยเหตุผลที่รู้ๆ กันอยู่) หลังจากยืนหยัดเป็นเพื่อนวัยรุ่นที่รักภาษาอังกฤษ มาตั้งแต่ปี 2512 อย่างไรก็ตาม วัยรุ่นยุคดิจิทอลยังสามารถติดตาม STUDENT WEEKLY ซึ่งตอนหลังเปลี่ยนชื่อเป็น S WEEKLY ได้ทางเวบไซท์ BANGKOKPOST LEARNING แต่คอลัมน์ PENPALS ที่เป็นตำนานไม่มีอีกแล้ว เพราะ "เขย่า" หาเพื่อนทางแอพง่ายกว่าเยอะครับ !