เสียรถจนได้

ผอ. โรงเรียน หรือหัวหน้าหน่วยงาน มุ่งหน้าพาเด็กพาคนไปโน่นนี่เป็นคณะ นั่นคือความเสี่ยง ถ้าชุ่ยในการจ้างรถ ไม่เลือกรถ ไม่เหล่ดูรถ ไม่ดูสภาพคนขับและใบขับขี่ เอาถูกเข้าว่า เผลอๆ ชักเปอร์เซนต์ ไม่คำนึงถึงเส้นทางยากง่าย รถที่ว่าจ้างเคยไปไหม ไม่เลือกเวลาเดินทาง ดึกดื่นค่อนคืนก็จะไป พาลูกหลานเขาหรือคนในรถตายหมู่มานักแล้ว ตลอดชีวิตผมไม่เคยเสี่ยง ไม่ร่วมเดินทาง ลูกมีอยู่ 3 คนไม่ให้ไปสักครั้งเดียว ผมไม่อยากนั่งร้องไห้คร่ำครวญและเสียใจกับเรื่องพรรค์นี้จริงๆ นะ คดีความงวดนี้เกิดขึ้นเมื่ออัยการหิ้วตัว "นายหอบเงิน" กับ "นายหอบทอง" 2 พี่น้องไปฟ้องขอให้ศาลลงโทษ ฐานร่วมกันลักทรัพย์ ขอให้ริบรถกระบะ ซึ่งใช้ในการกระทำความผิดซะด้วย นายหอบเงิน คิดยังไงไม่รู้ ยอมรับสารภาพผิดตามฟ้อง ส่วน นายหอบทอง ขอตั้งหลักสู้คดี ศาลจึงตัดสินลงโทษ นายหอบเงิน และสั่งริบรถกระบะของกลาง แล้วให้อัยการแยกฟ้อง นายหอบทอง เป็นคดีใหม่ ในเมื่อเจ้าตัวเขาขอสู้คดี ศาลชั้นต้นในคดีที่ นายหอบเงิน เป็นจำเลยแบบฉายเดี่ยว พิจารณาพยานหลักฐานแล้วเห็นว่า นายหอบทอง ไม่ได้ร่วมลักทรัพย์กับ นายหอบเงิน แค่ติดร่างแหไปด้วย จึงพิพากษายกฟ้อง และสั่งคืนรถกระบะของกลางให้ นายหอบทอง ไปซะ อัยการโจทก์ยื่นอุทธรณ์ เพื่อเอาโทษ นายหอบทอง ให้จงได้ และไม่ให้คืนรถกระบะ ศาลอุทธรณ์อ่านสำนวนแล้ว เห็นว่า นายหอบทอง ไม่ได้ทำผิด จึงพิพากษายืน ยกฟ้องตามศาลชั้นต้น แต่ไม่คืนรถกระบะให้ใครทั้งนั้น เมื่อหลุดพ้นคดีอาญา ไม่ต้องเข้าคุกเข้าตะราง นายหอบทอง สบายใจไปเปลาะหนึ่ง แต่กลุ้มเรื่องรถกระบะที่โดนริบ จึงลงทุนจ้างทนายหลายบาท ยื่นคำร้องเป็นคดีต่างหาก ขอคืนรถในฐานะเจ้าของ ไม่ได้รู้เห็นร่วมทำผิดกับ นายหอบเงิน อัยการโดดเข้าขวาง บอกคืนไม่ได้นะ ศาลในคดีแรกสั่งริบไปนานแล้วละ ศาลชั้นต้นในคดีที่ นายหอบทอง ขอคืนรถ พิจารณาแล้ว ตัดสินยกคำร้องของ นายหอบทอง อ้างว่าไม่มีสิทธิขอคืน นายหอบทอง หน้ายุ่ง ให้ทนายยื่นอุทธรณ์เพื่อเอารถคืนให้จงได้ ศาลอุทธรณ์เล็งดูสำนวนแล้ว มีความเห็นตามศาลชั้นต้น พิพากษายืน ไม่คืนรถ นายหอบทอง หางานให้ศาลฎีกาทำอีกเรื่องหนึ่ง ทั้งๆ ที่คดีเข้ามาบานตะเกียง เมื่อถึงคิวศาลฎีกาจึงได้ลูบคลำและเหล่ดูสำนวนคดีนี้ แล้วชี้ขาดว่า รถกระบะที่ นายหอบทอง ฝันถึงอยากได้คืน โดนศาลสั่งริบตั้งนานแล้ว คดีถึงที่สุดเสร็จเด็ดขาดแล้ว เกิน 1 ปีไปแล้ว ในคดีที่ นายหอบทอง โดนฟ้องพร้อมกับ นายหอบเงิน การที่โจทก์เขาบรรยายในคำฟ้องคดีที่ นายหอบทอง โดนฟ้องคนเดียว กล่าวถึงรถกระบะของกลางไว้ด้วย เพื่อให้ข้อเท็จจริงครบถ้วน ใช้รถกระบะในการทำผิดยังไง แถมยังระบุไว้ว่า โดนศาลสั่งริบในคดีแรกไปแล้ว อัยการไม่ได้ขอริบในคดีนี้ ถ้า นายหอบทอง จะขอคืนรถ ต้องขอภายใน 1 ปีนับแต่คดีถึงที่สุด ซึ่งหมายถึง คดีแรกที่โดนฟ้อง และศาลสั่งริบรถ ไม่เกี่ยวกับคดีที่ นายหอบทอง โดนฟ้องตามลำพัง ศาลล่างไม่คืนรถให้ ถูกต้องแล้ว ศาลฎีกายอมเมื่อยขาอีกหน พิพากษายืน สรุปแล้ว นายหอบทอง โดนแง่กฎหมายเล่นงาน เสียรถกระบะฟรีๆ ถ้ามาถูกทาง รีบขอคืนโดยเร็วในคดีแรก ไม่ให้ช้ากว่า 1 ปี นับแต่ศาลสั่งริบ มีสิทธิได้รถคืน แต่ต้องไม่ได้รู้เห็นเป็นใจในการทำผิดของ นายหอบเงิน ด้วยนะเออ จากคำพิพากษาฎีกาที่ 2908/2551