ชีวิตเมืองหลวงที่วุ่นวาย รีบเร่ง และแข่งขัน ทำให้รู้สึกว่า เราใช้ชีวิตเพียงมุมเดียว นั่นคือ มุมของการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด การก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จนลืมชะลอการใช้ชีวิต เพื่อเก็บเกี่ยวความ "ศิวิไลซ์" ที่แท้จริง ซึ่งทำให้เราอยากหยุดนิ่งอยู่เงียบๆ บ้าง ครั้งนี้ผมใช้เวลาในการพักผ่อน เพื่อปลดปล่อยพันธการทั้งหมด และมุ่งหน้าเดินทางไปยัง "เชียงคาน" วันนี้ดินแดนที่คงกลิ่นอายของวันวานไว้อย่างลงตัว "เชียงคาน" สถานที่ท่องเที่ยวแหล่งใหม่ เพิ่งได้รับความนิยมไม่นานนัก หลายๆ คนเปรียบเปรย เหมือน อ.ปาย ที่จ. แม่ฮ่องสอน แต่เมื่อได้มาสัมผัส ทำให้รู้สึกว่า อ. "เชียงคาน” ยังคงเป็นเมืองที่สงบเงียบและเรียบง่าย แต่กลับไม่หยุดนิ่ง เพราะได้ผสมผสานความเคลื่อนไหวของสายน้ำแม่น้ำโขง ที่หล่อเลี้ยงทุกชีวิตให้รุ่งเรืองจากอดีตจวบจนปัจจุบัน พร้อมวิถีชีวิตอันเรียบง่ายของชาวบ้านที่อาศัยสายน้ำแห่งนี้ในการดำรงชีวิต ได้อย่างเหมาะเจาะ

ชีวิตเมืองหลวงที่วุ่นวาย รีบเร่ง และแข่งขัน ทำให้รู้สึกว่า เราใช้ชีวิตเพียงมุมเดียว นั่นคือ มุมของการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด การก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จนลืมชะลอการใช้ชีวิต เพื่อเก็บเกี่ยวความ "ศิวิไลซ์" ที่แท้จริง ซึ่งทำให้เราอยากหยุดนิ่งอยู่เงียบๆ บ้าง ครั้งนี้ผมใช้เวลาในการพักผ่อน เพื่อปลดปล่อยพันธการทั้งหมด และมุ่งหน้าเดินทางไปยัง "เชียงคาน" วันนี้ดินแดนที่คงกลิ่นอายของวันวานไว้อย่างลงตัว "เชียงคาน" สถานที่ท่องเที่ยวแหล่งใหม่ เพิ่งได้รับความนิยมไม่นานนัก หลายๆ คนเปรียบเปรย เหมือน อ.ปาย ที่จ. แม่ฮ่องสอน แต่เมื่อได้มาสัมผัส ทำให้รู้สึกว่า อ. "เชียงคาน” ยังคงเป็นเมืองที่สงบเงียบและเรียบง่าย แต่กลับไม่หยุดนิ่ง เพราะได้ผสมผสานความเคลื่อนไหวของสายน้ำแม่น้ำโขง ที่หล่อเลี้ยงทุกชีวิตให้รุ่งเรืองจากอดีตจวบจนปัจจุบัน พร้อมวิถีชีวิตอันเรียบง่ายของชาวบ้านที่อาศัยสายน้ำแห่งนี้ในการดำรงชีวิต ได้อย่างเหมาะเจาะ 600 กม. คือ ระยะทางจากกรุงเทพ ฯ-เชียงคาน (จ. เลย) โดยประมาณ เราใช้เส้นทางผ่านจ. เพชรบูรณ์ เพื่อไปยังด่านซ้าย และมุ่งหน้าสู่อุทยานแห่งชาติภูเรือ ผ่านอ. เมือง จ. เลย ไปยัง อ. เชียงคาน หากเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัว ใช้เวลาประมาณ 7-8 ชม. แต่ถ้าเป็นรถโดยสารประมาณ 10-11 ชม. การเดินทางครั้งนี้ ได้รับการสนับสนุนรถอเนกประสงค์จากค่าย ปโรตอน ในรุ่น เอกโซรา เอมพีวี 7 ที่นั่ง เครื่องยนต์ 1.6 ลิตร ซึ่งทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ถึงแม้ว่าสภาพเส้นทางอาจจะมีบางช่วงที่ทุลักทุเลกับทางโค้ง และความลาดชันของสภาพภูมิประเทศ แต่ก็ผ่านได้ฉลุย ! แก่งคุ้ดคู้-ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว มาไม่ถึง ก็ไม่ใช่ เชียงคาน ! พวกเราเดินทางถึงอ. เชียงคาน เวลาโพล้เพล้ ทำได้เพียงเข้าที่พักนั่งมองดาว และสายน้ำ ณ "เชียงคานฮิลล์ รีสอร์ท" ซึ่งเป็นที่พักติดริมแม่น้ำโขง และอยู่บริเวณเดียวกับ “แก่งคุ้ดคู้” สถานที่ท่องเที่ยวอันเลื่องชื่อ ถ้าไม่แวะเยี่ยมเยียน เขาว่า "ไม่ถึงเชียงคาน" คืนนี้ทำได้เพียงนั่งมองสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ อย่างมีจังหวะและเหม่อมองข้ามไปยังฝั่งลาว ที่เห็นเพียงดวงไฟเล็กๆ ท่ามกลางผืนป่าริมฝั่งโขง วันใหม่ ดูพระอาทิตย์ค่อยๆ ขึ้นพ้นสันเหลี่ยมเขา พโรแกรมแรก ตั้งใจจะใส่บาตรข้าวเหนียว แต่ก็พลาดด้วยเรื่องเวลา จึงหันเหมุ่งตรงไปยังตลาดสดยามเช้า ซึ่งมีลักษณะเป็นตลาดเล็กๆ แต่มีของขายมากมาย ส่วนมากเป็นสินค้าพื้นบ้าน ตัดสินใจเข้าไปนั่งจิบกาแฟ ในร้านเล็กๆ นั่งดูวิถีชีวิตชาวบ้านจับจ่ายใช้สอย อย่างไม่รีบเร่ง ซึ่งต่างจากคนเมืองหลวง ผู้คนพลุกพล่านอย่างสิ้นเชิง และได้รับการแนะนำว่ามื้อเช้าที่นี่ต้องกิน "ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว" ของร้านป้าลี่ ซึ่งขึ้นชื่อว่าเจ้าอร่อย ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว คือ เส้นขนมจีนนำมาทานรวมกับต้มแซ่บเครื่องในหมู ลักษณะเดียวกับก๋วยเตี๋ยว ประกอบด้วย เครื่องในหมู ที่ต้มจนสุกแล้ว ใส่ผักสารพัด อาทิ ผักบุ้ง กะหล่ำปลี ถั่วฝักยาว ถั่วงอก สาระแน ต้นหอมสด และที่สำคัญขาดไม่ได้เลย คือ น้ำชุบแซ่บๆ ถีบจักรยานชมความงามริมฝั่งโขง เมื่ออิ่มท้อง เดินทางชมเมือง ด้วยการถีบจักรยานเที่ยวตามตรอกซอกซอย อ. เชียงคาน มีถนนสายหลักๆ เพียง 2 สาย และถนนคนเดินสายเล็กๆ อีก 1 สาย ถนนเส้นแรก หรือ "เส้นบน" ตามที่ชาวบ้านเรียก คือ "ถนนศรีเชียงคาน" ซึ่งเป็นถนนสายเศรษฐกิจ ตลอด 2 ฝั่งถนน มีร้านค้าตั้งอยู่มากมาย รวมทั้งร้านอาหาร ร้านกาแฟ ร้านเสริมสวย ร้านขายของชำ ร้านขายยา และร้านขายเครื่องมือทางการเกษตร เป็นต้น ส่วนอีกสาย คือ "ถนนชายโขง" เป็นถนนเส้นล่าง ขนานไปกับแม่น้ำโขง เป็นที่ตั้งบ้านเรือนของชาวบ้าน แต่เดิมบ้านเรือนที่นี่เคยเป็นศูนย์กลางความรุ่งเรืองของเชียงคาน ในสมัยที่ผู้คนสองฝั่งโขงข้ามไปมาหาสู่กันอย่างอิสระ ความรุ่งเรืองในอดีต ยังคงหลงเหลือให้เห็นผ่านตึกไม้ 2 ชั้นตลอดสองฟากถนน ในขณะที่อีกหลายๆ หลังได้ปรับเปลี่ยนเป็นที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว ร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวทั้งไทย และต่างประเทศ บ้านเรือนหลายหลัง ยังคงวิถีชีวิตแบบเดิมๆ เช่น ร้านนิยมไทย ที่ผลิตผ้านวมฝ้าย ซึ่งเป็นสินค้าขึ้นชื่อของเชียงคาน ร้านนี้สืบทอดการทำผ้านวมมาแล้วถึง 3 รุ่น ในสมัยก่อนจะทำกันแทบทุกบ้าน และจะทำเพียงปีละครั้งในช่วงหน้าร้อน หลังฤดูเก็บเกี่ยวเสร็จสิ้น โดยจะให้ลูกหลานมาช่วยกันทำ เสมือนการถ่ายทอดภูมิปัญญาไปในตัว และยังมีสินค้าชนิดอื่นๆ ด้วย เช่น หมอนหนุน หมอนข้าง เบาะรองนั่ง และที่นอน รวมถึงรับจัดชุดที่นอนสำหรับคู่บ่าวสาวตามประเพณีที่ยึดถือปฏิบัติ ถามไถ่ถึงเรื่องการใส่บาตรข้าวเหนียว เจ้าของร้านใจดีรับเป็นธุระจัดเตรียมของใส่บาตรให้แก่เรา แต่ถ้าใครมาพักที่เชียงคาน ที่พักบางแห่งก็จะจัดเตรียมไว้ให้แก่ผู้มาเยือนซึ่งเป็นเหมือนกิจกรรมที่ต้องทำในตอนเช้าของทุกวัน ถีบจักรยานไปตามร้านต่างๆ แวะเวียนร้านนั้น เข้าร้านนี้ เจ้าของร้านต้อนรับด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เขซื้อของก็ตาม สิ่งนี้เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้มาเยือนประทับใจ โพสคาร์ด ก็เป็นตัวแทนสินค้าที่ส่งความสุข และเป็นเหมือนของฝากอีกอย่างหนึ่ง ถึงแม้จะดูไม่มีราคาเท่าไร แต่คุณค่าทางจิตใจนั้นมากมาย ถีบจักรยานตั้งแต่แดดจ้ายันใกล้ค่ำ แวะหยุดดูพระอาทิตย์ลับท้องฟ้าที่ริมโขง บรรยากาศอันเงียบสงบแสงแดดอ่อนๆ สายลมเย็น ทำให้หายเหนื่อย แต่ความหิวเข้ามาแทนที่ และร้านอาหารประจำพื้นที่ที่อยากแนะนำ มีชื่อว่า "เฮือนหลวงพระบาง" "เฮือนหลวงพระบาง" ร้านอาหารติดริมแม่น้ำโขง สามารถนั่งชมวิวยามพระอาทิตย์อัสดง ขายอาหารพื้นเมือง ต้นตำรับจากหลวงพระบาง มีเมนูอาหารมากมาย แต่ที่เด็ดสุด คงหนีไม่พ้นเมนูปลาจากแม่น้ำโขงที่สด เนื้อแน่น และทำได้หลายชนิด ทั้งต้ม ผัด แกง และทอด ซื้อจากชาวบ้านที่จับมาขายโดยตรง ไม่ใช่ปลากระชัง ลูกค้าได้รับรสชาติของปลาสดๆ จากธรรมชาติที่แท้จริง ปรุงรสแบบกลางๆ ไม่จัดจ้านเหมือนอาหารอีสานจังหวัดอื่นๆ แต่ก็คงความอร่อยตามแบบฉบับของอาหารพื้นเมือง ยามค่ำคืนของวันธรรมดาๆ จะสงบเงียบ บ้านเรือน ร้านค้าต่างๆ ปิดตั้งแต่หัวค่ำ ความมืดเข้ามาเยือนเป็นสัญญาณถึงเวลาพักผ่อนตามนาฬิกาธรรมชาติ ทำให้เราต้องรีบอำลาไปพักผ่อน เพื่อรอคอยยามเช้าของวันใหม่ ตักบาตร-ทำบุญ วิถีคนเชียงคาน บรรยากาศยามเช้าที่น่าจดจำ ผู้เฒ่าผู้แก่แต่งกายด้วยผ้าซิ้นสวยงามนั่งรอใส่บาตรข้าวเหนียว ตลอด 2 ฝั่งถนน เราก็ร่วมทำบุญใส่บาตรข้าวเหนียวกับชาวบ้านด้วย ตลอดการใส่บาตรคุณยายจะคอยเป็นไกด์ แนะนำถึงการหยิบข้าวเหนียว อาหารคาว/หวานถวายตอนไหน พูดคุยเหมือนกับเราเป็นลูกเป็นหลานของท่านเลยทีเดียว พโรแกรม วันนี้ตั้งใจไปไหว้พระพุทธบาท ที่วัดพระพุทธบาทภูควายเงิน เป็นรอยพระพุทธบาทยาวประมาณ 120 ซม. กว้าง 65 ซม. ประดิษฐานบนหินลับมีด ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานเมื่อปี 2478 รอยพระพุทธบาทภูควายเงิน เป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านในแถบนี้มาก เมื่อครั้งที่การเดินทางมานมัสการยังลำบาก เชื่อกันว่าคนที่มีบุญวาสนาเท่านั้นจึงจะเดินทางมากราบไหว้ได้ คนที่วาสนาไม่ถึง จะต้องมีเหตุให้มาไม่ถึง ทั้งที่ตั้งใจไว้อย่างเต็มที่ก็ตาม บางคนก็หลงทาง ทุกปีในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3 ทางวัดจะจัดงานสมโภชประจำปี ซึ่งถือเป็นงานสำคัญของชาวบ้านในแถบนี้ จากนั้นก็เดินทางทำบุญไหว้พระ 9 วัด ถือเป็นพโรแกรมที่นักท่องเที่ยวนิยมมาทำบุญเพราะเนื่องจากใช้เวลาประมาณ 4-5 ชม. สามารถแวะเวียน และนมัสการได้ครบทั้ง 9 วัด อาทิ วัดศรีคุณเมือง วัดมัชฌิมาราม หรือวัดป่ากลาง วัดสันติวนาราม หรือ ชื่อเดิมว่า วัดป่าศิริพิทักษ์อรัญญวาส วัดโพนชัย วัดท่าครก วัดป่าใต้ วัดมหาธาตุ วัดศรีพนมมาศ และวัดภูช้างน้อย ซึ่งแต่ละสถานที่มีร่องรอยของประวัติศาสตร์เมืองเชียงคานในอดีตที่รุ่งเรือง ได้เรียนรู้ และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตเพิ่มเติม นอกจากจะอิ่มบุญแล้ว ยังอิ่มกับเรื่องราวของประวัติศาสตร์อีกด้วย สำหรับคอลัมน์ชีวิตอิสระในฉบับต่อไป จะพาผู้อ่านไปยัง อ. ปาย จ. แม่ฮ่องสอน เปรียบเทียบระหว่างเมืองคลาสสิค "ริมโขง" กับ "กลางขุนเขา" สถานที่แห่งไหนจะน่าไปเที่ยวเพื่อสัมผัสกับบรรยากาศโรแมนทิคมากกว่ากัน อย่าพลาดครับ การเดินทาง จากกรุงเทพ ฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 1 (พหลโยธิน) ผ่านตัวเมืองสระบุรี ตรงเข้าทางหลวงหมายเลข 21 ผ่านจ. เพชรบูรณ์ ตรงเข้าทางหลวงหมายเลข 203 ผ่าน อ. หล่มสัก หล่มเก่า เข้าเขต จ. เลย ที่ อ. ด่านซ้าย อ. ภูเรือ ถึงตัว จ. เลย ใช้เวลาเดินทางประมาณ 7-8 ชม. หรือจะใช้เส้นทาง จากสระบุรี ใช้ทางหลวงหมายเลข 2 มิตรภาพ ผ่าน จ. นครราชสีมา ถึง จ. ขอนแก่น แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวงหมายเลข 12 ผ่านอ.ชุมแพ แล้วใช้ทางหมายเลข 201 เข้าเขต จ. เลย ที่ อ. ภูกระดึง อ. วังสะพุง ถึงตัวจังหวัดเลยได้เช่นเดียวกัน ที่พัก+ที่กิน อ. เชียงคาน ช่วงเทศกาลท่องเที่ยว ฤดูหนาวตั้งแต่เดือน ตค.-กพ. ต้องจองที่พักล่วงหน้า หรืออาจพอมีที่ว่างให้กางเทนท์นอนข้างทางได้ แต่หากเป็นโรงแรม หรือว่าโฮมสเตย์ ถ้าจะไปหวังหาเอาข้างหน้ารับประกันได้ว่าไม่มีแน่ๆ ราคาที่พัก เริ่มตั้งแต่ 350 บาทที่พักแบบโฮมสเตย์ แต่ถ้าเป็นโรงแรม หรือบังกะโลนั้นมีตั้งแต่ 600-5,000 บาท รายการอาหารนอกจากอาหารพื้นเมืองที่ขึ้นชื่อ อาทิ ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว ข้าวเปียกเส้น ขนมจีนน้ำใส และปาท่องโก๋ยัดไส้ จะหากินได้เฉพาะในอ. เชียงคานเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีปลาสดจากแม่น้ำโขง และอาหารพื้นเมืองจากพี่น้องชาวลาวเป็นเมนูเด็ดที่พร้อมเสิร์ฟให้ผู้มาเยือนได้ลองชิม