บันได 3 ขั้น ยานยนต์รักโลก

งาน “มหกรรมยานยนต์ ครั้งที่ 27” ที่เพิ่งผ่านพ้นไป มีคำขวัญว่า “น้ำหนึ่งใจเดียว...สร้างสรรค์ยานยนต์รักโลก” และรถที่แต่ละบริษัทนำไปแสดงในงาน ก็ทำให้เราได้เห็นชัดเจนถึงเส้นทางของยานยนต์รักโลกนับจากนี้ไป ซึ่งผมสรุปง่ายๆ ว่าเหมือนบันได 3 ขั้น ขั้นที่ 1 ก็คือ ขั้น “ไฮบริด” ที่นับว่าเราได้ก้าวขึ้นมายืนกันเต็มเท้าแล้ว จากการที่ โตโยตา นำ ปรีอุส ไฮบริดตัวแม่ เข้ามาทำตลาด หลังจากที่ประสบความสำเร็จอย่างดีจาก แคมรี ไฮบริด ปรีอุส เปิดตัวในงานเราเป็นครั้งแรก และกวาดยอดจองไปได้ไม่น้อย ถือเป็นรถเด่นคันหนึ่งของงานเลยทีเดียว จากนี้ ผมเชื่อว่า ค่ายอื่นๆ จะหันมาให้ความสนใจกับตลาดไฮบริด เพิ่มขึ้น เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคชาวไทยที่เลิกกลัว (ไฟดูด) และเริ่มคุ้นเคยกับเทคโนโลยีใหม่ สำหรับสเตพที่ 2 ของยานยนต์รักโลก ก็คือ รถไฟฟ้า หรือ อีวี (EV: ELECTRONIC VEHICLE) ซึ่งพัฒนามาพร้อม ๆ กับเทคโนโลยีไฮบริดนั่นแหละ เพียงติดปัญหาเรื่องแบทเตอรีที่ยังไม่สามารถเก็บไฟได้มากพอ ก็เลยต้องใช้ร่วมกับเครื่องยนต์แบบเดิมไปก่อน แต่ปัจจุบัน เทคโนโลยีของแบทเตอรีก็มาไกล ขนาดที่สามารถใช้ขับเคลื่อนรถยนต์ให้วิ่งไปได้ไกลนับ 100กม. ต่อการชาร์จแต่ละครั้ง รวมทั้งสามารถทำอัตราเร่ง และความเร็วได้ไม่แพ้รถทั่วไป ขณะนี้ ค่ายรถยนต์บางแห่ง เริ่มผลิตรถพลังงานไฟฟ้าออกจำหน่ายแล้ว 1 ในนั้น คือ มิตซูบิชิ ซึ่งได้นำรถไฟฟ้ารุ่น ไอ-เมียฟ ที่ผลิตขายจริง มาแสดงในงานของเราด้วย รถพลังไฟฟ้านี้ นับเป็นความหวังที่ไม่ไกลเกินเอื้อมของคนรักโลกอย่างแท้จริง เพราะเป็นรถที่ปราศจากมลพิษ ฉะนั้น เมื่อถึงยุคที่ท้องถนนเต็มไปด้วยรถไฟฟ้า มลพิษที่เกิดจากรถยนต์จะลดลงจนหมดไปในที่สุด แน่นอนครับ เป็นความจริงอย่างที่บางคนบอกว่า รถไฟฟ้าไม่มีมลพิษ แต่การผลิตไฟฟ้าในทุกรูปแบบก็ยังคงเป็นตัวการปล่อยมลพิษสู่โลกอยู่ดี กรณีนี้ ผมอยากให้มองว่าอย่างน้อยการใช้รถไฟฟ้า ก็เป็นการกำจัดแหล่งกำเนิดมลพิษให้จำกัดอยู่เฉพาะที่โรงงานผลิตไฟฟ้าเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น และในอนาคตการคิดค้นหาเทคโนโลยีผลิตกระไฟฟ้าที่ไร้มลพิษคงไม่ใช่เรื่องยาก ขั้นสุดท้ายของยานยนต์รักโลก หลายท่านทราบดีว่า ผมหมายถึง รถเซลล์เชื้อเพลิงพลังไฮโดรเจน ที่มีความบริสุทธิ์ 100 เปอร์เซนต์ เพราะเป็นเชื้อเพลิงที่ได้มาจากน้ำ และคืนกลับสู่ธรรมชาติเป็นน้ำเช่นเดียวกัน เมื่อคิดว่าเครื่องยนต์ที่ใช้น้ำมันเป็นเชื้อเพลิงมีอายุยาวนานมากว่า 100 ปี การที่ผมมีโอกาสได้เห็นย่างก้าวของวิวัฒนาการจากยานยนต์ยุคเก่าสู่ยานยนต์รักโลก พร้อมๆ กัน ถึง 2 ขั้นบันได จึงถือว่าโชคดีมากทีเดียว แหม...ชักอยากอยู่ถึงยุคไฮโดรเจนเสียแล้วสิครับ