"มันคนละส่วน"

นับตั้งแต่เข้ามาเป็นรัฐบาลยุคคิดใหม่ทำใหม่ มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ไม่กล้าคุยว่าเราแก้ได้สบายโก๋ เหมือนอย่างปัญหาเศรษฐกิจก็คือ "เรื่องจราจร" โดยเฉพาะในเมืองกรุงที่ยุ่งยิ่งกว่าลิงแก้แห แต่ถ้าจะทำตัวเป็นลุงเฉยไม่แตะเรื่องจราจรเลยก็ไม่ได้ ในที่สุดให้ รองนายกพิทักษ์ ออกมาชน ปรากฏว่าทำได้ดีในระดับหนึ่งยังไม่ถึงระดับสองถึงสิบ มีมาตรการตัดแต้มคนทำผิดกฎจราจร 16 ข้อ มีการห้ามขับรถไม่ให้ใช้เฮลโลมือถือ และอื่นๆชาวบ้านต้องระมัดระวังตัวมากขึ้น ไม่งั้นโดนจับโดนปรับโดนรีดอ่วม การจราจรก็คงจะดีขึ้นในระดับหนึ่งอย่างที่บอก ถามว่ารถในเมืองกรุงจะเลิกติดหรือไม่ แก้อย่างไร ? คำตอบ คือ ติดเหมือนเดิม เพราะฟองสบู่หวนคืนมาอีกแล้ว ดาวน์น้อยผ่อนนานมาอีกแล้ว ป้ายแดงเต็มถนนอีกแล้ว อุ๊ย น่ากลัว….. ครานี้มาดูคดีที่ผมจั่วหัวไว้ว่า "มันคนละส่วน" กันซะที คดีนี้น่าสน โจทก์ฟ้องทางแพ่งเรียกค่าเสียหายเรื่องรถจำเลยสู้คดีอ้างว่าไม่ได้ประมาท คดีอาญาศาลก็ตัดสินยกฟ้องมาแล้ว จึงต้องยกฟ้องคดีแพ่งด้วยแต่ศาลในคดีแพ่งบอกว่ามันคนละส่วน นายต้องจ่ายวันยังค่ำ เป็นไปได้อย่างไรต้องตามไปชม งานนี้เกิดขึ้นเมื่อรถเก๋งรุ่นพระเจ้าเหาโดนรถกระบะขับขี่โดย "นายสายลม" เฉี่ยวชน ผู้นั่งในรถเก๋งคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสรถเก๋งเสียหาย เมื่อฝ่ายที่ชนไม่จ่าย เจ้าของรถเก๋งอันได้แก่ "นายท้องฟ้า" จึงกัดฟันยื่นฟ้อง นายสายลม เรียกค่าเสียหายไม่ถึง 4 หมื่นบาท พร้อมดอกเบี้ย นายสายลม สู้คดี ให้การว่าตนเองไม่ได้ประมาท แต่เกิดจากรถโดยสารซึ่งมีผู้หมู่เป็นพลขับฝ่าไฟแดง เป็นเหตุให้นายสายลมซึ่งได้ไฟเขียวต้องหักหลบ แล้วเฉี่ยวชนรถของ นายท้องฟ้า เสียหายไม่มาก ซ่อมแค่ 7 วันเสร็จ ค่าเสียหายไม่เกิน 5พันบาท ขอให้ยกฟ้อง ระหว่างพิจารณา นายสายลม ซึ่งเป็นจำเลยยกข้อต่อสู้ด้วยว่า คดีที่อัยการฟ้อง นายสายลม เรื่องเดียวกัน กล่าวหาว่านายสายลมขับรถฝ่าไฟแดงชนรถเก๋งเป็นเหตุให้คนบาดเจ็บสาหัสนั้น ศาลแขวงตัดสินยกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษายืนคดีถึงที่สุด ผลของคดีอาญาออกมาแบบนี้ ศาลในคดีแพ่งต้องรับฟัง ตัดสินให้รับผิดไม่ได้ ต้องยกฟ้อง ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว ตัดสินให้ นายสายลม แพ้คดี เพียงแต่ลดจำนวนค่าเสียหายลง เท่าที่ นายท้องฟ้า พิสูจน์ได้ถ้าศาลไม่ได้ลดบ้างคงคันหัว คนจะค้าความซะอย่าง ศาลตัดสินให้จ่ายกี่มากน้อยก็ไม่ยอม นายสายลม ก็ทำนองนี้แหละ ยื่นอุทธรณ์ขึ้นไปขอให้ยกฟ้องลูกเดียว แต่ไม่สำเร็จ ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว พิพากษายืน หมายถึงให้ นายสายลม จ่ายตามที่ศาลชั้นต้นว่าไว้ ไม่ได้หมายความว่าให้จำเลยคือ นายสายลม ยืน ห้ามนั่งหรือนอน จำเลยคือ นายสายลม ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ นึกอยู่ในใจว่า คดีอาญาเราชนะอย่างเห็นๆ ศาลตัดสินว่าเราไม่ได้ประมาทไม่ได้ฝ่าไฟแดงกะเขาด้วย จะมาตัดสินให้รับผิดทางแพ่งในเรื่องเดียวกันได้อย่างไร จึงฎีกาขึ้นไปใครท้าพนันก็เล่นว่าชนะต่อสองเอาหนึ่งตามที่ทนายยืนยัน ศาลฎีกาพินิจพิเคราะห์คดีนี้อยู่นานพอประมาณ แล้วชี้ขาดออกมาว่า ตอนนี้ นายสายลม สู้ประตูเดียวในข้อกฎหมายว่า คดีนี้เป็นคดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา เพราะอัยการฟ้อง นายสายลมในข้อหาขับรถประมาทฝ่าไฟแดงทำให้คนบาดเจ็บสาหัส ศาลแขวงยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์ยืน คดีถึงที่สุดศาลในคดีนี้ต้องถือเอาคำตัดสินในคดีอาญาว่า นายสายลม ไม่ได้ประมาท แล้วยกฟ้องเสีย ศาลฎีกาส่องดูแล้วเห็นว่า ในคดีอาญาศาลยกฟ้องโดยอ้างว่าพยานหลักฐานโจทก์อยู่ในข่ายสงสัยว่า นายสายลมขับรถประมาทหรือไม่ จึงยกประโยชน์ให้ นายสายลม ตัดสินยกฟ้อง ถ้าจะเอาคดีอาญามามัดคดีแพ่ง ต้องได้ความว่านายท้องฟ้า เข้าไปเป็นผู้เสียหายในคดีอาญา แต่เมื่อคดีอาญาในข้อหาว่าขับรถประมาทหรือไม่ อัยการท่านฟ้องตาม พรบ.จราจร รัฐเป็นผู้เสียหาย นายท้องฟ้า จึงไม่ใช่ผู้เสียหาย ส่วนข้อหาขับรถโดยประมาททำให้คนอื่นบาดเจ็บสาหัส นายท้องฟ้า ก็ไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ใช่ผู้เสียหายอีกเช่นกัน เมื่อนายท้องฟ้าไม่ใช่ผู้เสียหายหรือเป็นคู่ความในคดีอาญา คำตัดสินคดีอาญาจึงไม่ผูกพัน นายท้องฟ้า ในคดีแพ่งการตัดสินคดีแพ่งจึงไม่ต้องถือตามคดีอาญา นายท้องฟ้า ชนะชัวร์ ศาลฎีกาพิพากษายืน ป่านนี้ นายสายลม คงบ่นเป็นหมีกินผึ้ง อุตส่าห์สู้คดีอาญาชนะมาได้อย่างแบเบอร์ไหงคดีแพ่งเรื่องเดียวกันศาลตัดสินให้ตูแพ้ให้จ่ายสตางค์ เซ็งฉิบ... ศาลตัดสินถูกต้องแล้วละครับ ตามเหตุผลที่ว่าไว้นั่นแหละ และไม่ใช่คดีนี้คดีเดียว ขอบอก จากคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 417/2533