ดนตรีแนว แจซซ์ เริ่มเป็นที่รู้จักกันในช่วงปี 1920 ท่วงทำนองดนตรีที่ฟังสนุกสนาน มีลีลาในการเล่นที่หลากหลาย รากเหง้าดนตรี แจซซ์ เกิดมาจากดนตรีแนวบลูส์ (BLUES) และแนวแรกไทม์ ( RAGTIME) จุดที่โดดเด่นของดนตรีแนวนี้ คือ การ "ด้นสด” อิมพโรไวเซชัน (IMPROVISATION) ของนักดนตรี พร้อมเพิ่มสีสันให้แก่ผู้เล่น และผู้ฟังเป็นอย่างมาก ส่วนเครื่องดนตรี แจซซ์ เน้นเครื่องเป่าทองเหลืองเป็นหลัก ทั้ง คอร์เนท ทรัมเพท แซกโซโฟน คลาริเนท และยังมี กลอง ไวบราโฟน และเพียโน ร่วมด้วย ในวง แจซซ์ จะมีเครื่องดนตรีอย่างต่ำ 3 ชิ้น ส่วนเอกลักษณ์ของดนตรี แจซซ์ คือ เสียงของเครื่องเป่าทองเหลือง ที่นักดนตรีจะใช้เทคนิคการเล่นที่หลากหลาย พร้อมทั้งใส่ลูกเล่นไปมาภายในวง เพื่อต่อเนื้อเพลงให้สนุกสนานมากขึ้น แหล่งกำเนิดของดนตรี แจซซ์ คือ เมืองนิวออร์ลีนส์ รัฐลุยเซียนา ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นเมืองท่า ตั้งอยู่ปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี ซึ่งมีความหลากหลายด้านวัฒนธรรม พร้อมทั้งโดดเด่นในเรื่องสถาปัตยกรรมฝรั่งเศสที่เป็นมรดกอันล้ำค่า เพราะแต่เดิมเคยเป็นเมืองในการปกครองของฝรั่งเศส ก่อนจะขายต่อให้รัฐลุยเซียนาเมื่อปี 1803 บัดดี บอลเดน (BUDDY BOLDEN) นักเป่าคอร์เนท เป็นปฐมบทแรกของ นิวออร์ลีนส์ แจซซ์ เขาเล่นดนตรีอยู่ในย่าน สตอรีวิลล์ (STORYVILLE) แหล่งบันเทิงเริงรมย์ชื่อดังของเมือง แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้มีการบันทึกเสียงของเขาไว้ ต่อมาวง THE ORIGINAL DIXIELAND JASS BAND กับบทเพลง TIGER RAG ที่อัดเสียงในปี 1917 จึงทำให้คนเริ่มรู้จักดนตรี แจซซ์ อย่างเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น นักร้องนักดนตรีคนสำคัญที่ถือกำเนิดในเมืองนิวออร์ลีนส์ และคนทั้งโลกยกย่องว่าเป็น คิง ออฟ แจซซ์ คือ หลุยส์ อาร์มสตรอง ทั้งร้อง และเล่นทรัมเพท ร่ายมนต์เสียงร้องที่ฟังแล้วอบอุ่น พร้อมฟังเสียงทรัมเพทที่อ่อนหวานสะกดคนทั้งโลกให้หลงใหลได้ปลื้มในเสียงดนตรี เพลงอันโด่งดังอมตะของเขา คือ WHAT A WONDERFUL WORLD ที่ฟังกี่ครั้งๆ ก็น้ำตาไหล พร้อมกับท่วงทำนองและเนื้อหา ที่ทำให้เราต้องจินตนาการตาม