"รถจักรยานยนต์ 2,477 คัน รถยนต์ 596 คัน" คือ ของกลางที่โดนยึดไว้ โดย มาตรา 44 ฯลฯ ระหว่างวันที่ เป็นรถยนต์ 25 ธันวาคม 25558-2 มกราคม 2559 เพราะเจ้าของรถ "เมาแล้วขับ" ซึ่งเจ้าตัวต้องโดนคดีอีกต่างหาก และมีโทษจำคุก 1 เดือน โดยไม่รอลงอาญา (ถ้าจริง) นี่คือ "ยาแรง" ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของประเทศไทย เพื่อลดการเจ็บตายการสูญเสียของผู้คน ซึ่งเราไต่อันดับขึ้นไปอยู่แถวหน้าของโลก เพราะเมาแล้วขับตะพึด

"รถจักรยานยนต์ 2,477 คัน รถยนต์ 596 คัน" คือ ของกลางที่โดนยึดไว้ โดย มาตรา 44 ฯลฯ ระหว่างวันที่ เป็นรถยนต์ 25 ธันวาคม 25558-2 มกราคม 2559 เพราะเจ้าของรถ "เมาแล้วขับ" ซึ่งเจ้าตัวต้องโดนคดีอีกต่างหาก และมีโทษจำคุก 1 เดือน โดยไม่รอลงอาญา (ถ้าจริง) นี่คือ "ยาแรง" ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของประเทศไทย เพื่อลดการเจ็บตายการสูญเสียของผู้คน ซึ่งเราไต่อันดับขึ้นไปอยู่แถวหน้าของโลก เพราะเมาแล้วขับตะพึด เชื่อว่ารอดหูรอดตา ไม่โดนเจ้าหน้าที่ตรวจเจอและยึดรถ อีกหลายเท่า ที่แน่ๆ มีเสียงเรียกร้องให้รัฐใช้มาตรการข้างต้นตลอดไป ไม่ใช่เฉพาะช่วงเทศกาล เพราะรถยังวิ่งบนถนน เหล้าเบียร์ยังมีขาย คนไม่สำนึกถึงภัยอันตรายยังมีอีกเยอะ เอาไปฆ่า 3 วันไม่หมด ทำสิ่งที่ดีอย่างนี้ต้องทำต่อไปอย่าหยุด อีกอย่างมีคนเสนอให้เจ้าของที่ไปเอารถคืน ต้องจ่ายค่ายกย้ายรถ ค่าดูแลรักษา เพื่อไม่ให้รถเกิดการเสียหาย เป็นการลงโทษทางเศรษฐกิจ ซึ่งเป็นมาตรการที่ต่างประเทศเขานิยมใช้ เพราะมีคนไม่น้อยถือว่าติดตะรางไม่กระไรหรอก แต่ไม่อยากเสียเงิน ทำเถิดครับ นั่นคือการช่วยคนที่ใช้รถและสาธารณชนในคราวเดียวกัน ตามมาด้วยคดีความ ให้รู้แง่มุมที่เป็นประโยชน์ในการดำรงชีวิตสำหรับยุคนี้ คนที่ตะโกนคำว่า "โคตะระซวย" ได้เต็มปากเต็มคำ และหัวเสียหนักมาก คือ หนุ่มใหญ่นามว่า "นายมหาโชค" เป็นชาวกทม. ขนานแท้ ไม่เคยโยกย้ายไปอยู่ที่ไหนทั้งนั้น มีทะเบียนบ้านยืนยัน พอถึงคราวซวย โดนตำรวจโรงพักต่างจังหวัดแถวๆ อีสาน ขออนุมัติต่อศาลออกหมายจับข้อหาทางอาญา แล้วโดนจับดำเนินคดีจริงๆ ซะด้วย ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำผิดตามข้อหา กว่าผู้เสียหายจะอ้อมแอ้มแจ้งกับตำรวจว่า "ผิดตัวแล้วละนายจ๋า" ก็โดนสอบสวน โดนขัง โดนกระทำในฐานะผู้ต้องหาหรือคนร้าย นายมหาโชค ทุเรศตัวเอง และอยากเปลี่ยนชื่อใหม่เหลือกำลัง เพราะชื่อไปตรงกับชื่อโจรที่ผู้เสียหายแจ้งไว้ พอดิ้นรนหลุดออกมาได้ ไม่โดนฟ้อง ไม่ติดตะรางตามข้อหาในหมาย เจ้าตัวปรึกษาทนายว่าเอาไงดี มันแย่จริงๆ ใครไม่รู้ เสียผู้เสียคน คู่อริซึ่งสมัยนี้หาง่าย ออนไลน์เชื่อคนละอย่าง หรือฝักใฝ่การเมืองเลือกข้าง อริเพียบ ก็คอยซ้ำเติม ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ผวากระทั่งทุกวันนี้ ทนายเลยจัดให้ ทำคดีฟ้อง "สำนักงานตำรวจแห่งชาติ" บังคับให้ชดใช้ค่าเสียหายพร้อมดอกเบี้ย งานนี้ไม่ต้องฟ้องเจ้าหน้าที่ตำรวจโดยตรงให้เขาเคือง ถึงฟ้องไปศาลก็ยกฟ้อง ตามกฎหมายใหม่ ปล่อยให้หน่วยงานเขาเชคบิลล์กันเอง ถ้าต้องจ่ายค่าเสียหายให้ นายมหาโชค จำเลย คือ สตช. ต้องสู้คดีอยู่แล้ว เพื่อเคลียร์สำนักงบประมาณ แล้วศาลสุดท้าย คือ ศาลฎีกา ก็ตัดสินออกมาว่า การขอออกหมายจับใคร ย่อมส่งผลกระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของเขา พนักงานสอบสวนจึงต้องรวบรวมพยานหลักฐานให้เพียงพอ ที่จะเชื่อได้ว่าผู้ต้องหาทำผิดจริง ต้องรอบคอบรัดกุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องแน่ใจว่าคนที่ขอออกหมายจับเขา เป็นคนเดียวกับคนร้าย ที่ได้มาจากการรวบรวมพยานหลักฐาน คดีนี้แม้การออกหมายจับแล้วระบุชื่อ นายมหาโชค ผู้เป็นโจทก์ในคดีนี้ สืบเนื่องจากคำให้การของผู้เสีย หายและพยาน แต่ผู้เสียหายเขาก็ยืนยันนี่นาว่า คนร้ายมีภูมิลำเนาอยู่ที่ตำบล อำเภอ จังหวัดหนึ่งในอีสาน ขณะที่ฐานข้อมูลทะเบียนราษฎร์ซึ่งตำรวจอ้างเป็นพยาน ระบุว่าโจทก์มีภูมิลำเนาอยู่ที่แขวง เขต ในกทม. มาโดยตลอด ไม่เคยย้ายไปอยู่ที่จังหวัด...นั้นเลย พับผ่าซิ (ผมว่าเอง) แถมมีรูปถ่าย นายมหาโชค ที่มหาซวย ปรากฏอยู่ด้วย ตำรวจต้องตรวจสอบให้แน่ชัดเสียก่อนว่า บุคคลที่ขอออกหมายจับเขาเป็นบุคคลคนเดียวกับคนร้ายไหม แค่ให้ผู้เสียหายหรือพยานชี้ภาพถ่าย ก่อนขอออกหมายจับก็รู้แล้ว แต่ตำรวจกลับขอให้ศาลออกหมายจับ ระบุชื่อ นายมหาโชค เป็นคนร้ายไปดุ่ยๆ แม้จะฟังไม่ได้ว่ามีเจตนากลั่นแกล้ง แต่เป็นการปฏิบัติหน้าที่โดยไม่ระมัดระวัง ไม่ตรวจสอบให้รอบคอบ ถือว่าประมาทเลินเล่อ จนเขาโดนออกหมายจับผิดตัว โดนจับกุมดำเนินคดีต่างท้องที่ ได้รับความเสียหาย เป็นการละเมิดอย่างเห็นๆ สตช. ในฐานะหน่วยงานของรัฐต้นสังกัดของตำรวจ สภอ. เมือง...ที่ออกหมายจับเขา ต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนจากการปฏิบัติหน้าที่บกพร่องอย่างเต็มๆ ดิ้นไม่หลุดหรอกจะบอกให้ เสียดายที่ไม่มีรายละเอียดว่า นายมหาโชค ได้ค่าเสียหายไปเท่าไร คุ้มไม่คุ้ม ตรงนี้ขอเชียร์ให้รัฐใช้ มาตรา 44 แบบลองพเลย์ ใช้ทุกวัน ถ้าทำได้ กำราบพวกเมาแล้ว "ซิ่ง" เพื่อรักษาชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนต่อไปเถิดครับ จากคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 15591/2557