ไม่เลิศ ไม่หรู ไม่รวย อย่าแหลม

เมื่อเอ่ยชื่อ มายบัค (MAYBACH) คนส่วนใหญ่อาจขมวดคิ้ว แล้วตั้งคำถามกับตัวเองว่า ชื่ออะไรหวา ? ถ้าอยากได้คำตอบ ต้องถามคนรักรถพันธุ์แท้ ที่ค่อนข้างจะอาวุโสอยู่สักหน่อย เพราะคนกลุ่มนี้จะทราบกันดีว่า มายบัค เป็นชื่อของรถยนต์นั่งระดับอัครฐานที่เคยโด่งดัง และเป็นที่รู้จักกันดีในช่วงทศวรรษหลังปี 1920 และ 1930 หลังจากนั้นก็เริ่มจะลืมเลือนกันไป เพราะผู้ผลิตเลิกกิจการ อย่างไรก็ตาม เมื่อ 6-7 ปีที่ผ่านมานี้เอง ชื่อ มายบัค ที่กำลังจะตายไปพร้อมกับกาลเวลาก็ถูกขุดขึ้นจากกรุ เมื่อยักษ์ใหญ่ของเมืองเบียร์ คือ เมร์เซเดส-เบนซ์ (MERCEDES-BENZ) ประกาศยืนยันว่าจะผลิตรถยี่ห้อนี้ออกขายอีกครั้งหนึ่ง เหตุผลไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ แต่ก็เป็นที่รู้กันว่า ที่ค่าย "ดาวสามแฉก" ต้องทำเช่นนี้ ก็เพื่อสู้กับค่าย บีเอมดับเบิลยู (BMW) ที่ขณะนั้นเพิ่งได้รถระดับอัครฐานอย่าง โรลล์ส-รอยศ์ (ROLLS-ROYCE) มาอยู่ในเครือข่าย ในขณะที่ยักษ์ใหญ่อย่าง โฟล์คสวาเกน (VOLKSWAGEN) ยิ่งหนักกว่า เพราะมีทั้ง เบนท์ลีย์ (BENTLEY) และ บูกัตตี (BUGATTI) รถระดับอัครฐานติดตรา มายบัค ยุคใหม่ เริ่มวิ่งออกสู่ท้องถนนในเมืองเบียร์ และอีกหลายประเทศในทวีปยุโรป เมื่อกลางปี 2002 โดยมีรถให้เลือกใช้เพียง 2 โมเดล คือ มายบัค 57 (MAYBACH 57) กับ มายบัค 62 (MAYBACH 62) โดยที่โมเดลแรกเป็นรถอย่างที่เรียกกันในภาษาอังกฤษว่า DRIVER CAR คือ เจ้าของรถเป็นผู้ขับรถด้วยตัวเอง ส่วนโมเดลหลังเป็น CHAUFFEUR-DRIVEN CAR คือ เจ้าของรถไม่ได้ขับรถเอง แต่ต้องเสียเงินจ้างสารถีเป็นผู้ขับ สำหรับ มายบัค ลันเดาเลท (MAYBACH LANDAULET) ที่เห็นอยู่นี้ เป็นรถโมเดลใหม่ล่าสุด และเป็นรถแบบแรกของค่ายนี้ที่ใช้หลังคาแบบเปิดประทุน เปิดตัวเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2007 โดยติดป้ายว่าเป็นรถแนวคิด และรถที่อยู่ในรูปลักษณ์ของรถตลาดที่แท้จริงเพิ่งส่งถึงมือลูกค้าคนแรกเมื่อไตรมาสสุดท้ายของปี 2008 นี่เอง ตัวถังยาว 6.165 ม. กว้าง 1.980 ม. และสูง 1.573 ม. พัฒนาจากตัวถังของรถ มายบัค 62 เอส (MAYBACH 62S) ซึ่งเริ่มจำหน่ายเมื่อต้นปี 2007 โดยมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงรายละเอียดในหลายๆ จุดทั้งภายนอกและภายใน แต่การเปลี่ยนแปลงสำคัญที่สุด และเห็นได้ชัดเจนที่สุด คือหลังคา เป็นหลังคาเปิดประทุน ซึ่งเปิดได้เฉพาะส่วนของห้องโดยสารดังที่เห็นในภาพ เมื่อผู้โดยสารต้องการรับลมและสัมผัสธรรมชาติ สิ่งเดียวที่ผู้ขับต้องทำ คือ ใช้ปลายนิ้วกดปุ่มที่ติดตั้งอยู่ภายในห้องผู้ขับ จากนั้นมอเตอร์ไฟฟ้าก็จะเริ่มทำงาน โดยปลดลอคจำนวน 2 ตัว แล้วพับประทุนหลังคาแบบอ่อนไปเก็บไว้ในส่วนหลัง การทำงานโดยอัตโนมัติด้วยระบบ อีเลคทรอ-ไฮดรอลิค (ELECTRO-HYDRAULIC) ดังกล่าวนี้ ใช้เวลารวมทั้งสิ้นประมาณ 20 วินาที กลไกต่างๆ รวมทั้งระบบขับยกชุดมาจากรถ มายบัค 62 เอส เครื่องยนต์ที่ใช้ยังคงเป็นเครื่อง SOHC วี 12 สูบ 36 วาล์ว 5,980 ซีซี ติดเทอร์โบชาร์เจอร์คู่ ให้กำลังสูงสุด 612 แรงม้า ที่ 4,800-5,100 รตน. และแรงบิดสูงสุด 102 กก.-ม. ที่ 2,000-4,000 รตน. ส่วนระบบเกียร์เพื่อส่งกำลังสู่ล้อคู่หลัง เป็นเกียร์ธรรมดา 5 จังหวะ สมรรถนะความเร็วตามตัวเลขของผู้ผลิต อัตราเร่ง 0-100 กม./ชม. ทำได้ใน 5.2 วินาที ความเร็วสูงสุดจำกัดไว้ที่ 250 กม./ชม. ส่วนอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงเฉลี่ย คือ 16.4 ลิตร/100 กม. หรือ 6.1 กม./ลิตร สนนราคาค่าตัวที่ซื้อขายกันในเมืองเบียร์ คือ 900,000 ยูโร หรือเท่ากับประมาณ 40.5 ล้านบาทไทย เมื่อคิดอัตราแลกเปลี่ยน 1 ยูโร แลกได้ด้วยเงินไทย 45 บาท