ฟอร์ด อีโคบูสต์

เครื่องยนต์ 3 สูบ พิกัดแค่ 1,000 ซีซี หรือ 1.0 ลิตร ถูกมองว่า "มันจะไหวหรือ !" ของแบบนี้ต้องลองถึงจะรู้   หลายคนไม่รู้ว่า เครื่องยนต์เบนซินนั้นเมื่อมีเทอร์โบ สมรรถนะมันจะเทียบเคียงกับเครื่องยนต์เบนซินไม่มีเทอร์โบได้ ก็ต้องมีแต้มต่อ นั่นหมายความว่า เครื่องยนต์เบนซินเทอร์โบต้องถูกคูณด้วยตัวเลข 1.6 กับจำนวนซีซี ของเครื่องตัวนั้น อย่างเจ้าเครื่อง อีโคบูสต์ ขนาด 1,000 ซีซี เมื่อคูณ 1.6 เข้าไป สมรรถนะนั้นมันจะเท่ากับเครื่องยนต์ 1,600 ซีซี หรือ 1.6 ลิตร ตัวคูณนี้เป็นเรื่องสากลที่ใช้ในการแบ่งรุ่นการแข่งขัน เพื่อให้เครื่องยนต์ที่มีเทอร์โบ และไม่มีเทอร์โบ สามารถแข่งรุ่นเดียวกันได้ ถ้าไม่บอกเดี๋ยวจะงงว่าทำไมถึงต้องเทียบสมรรถนะกับเครื่องยนต์ขนาด 1.6 ลิตร   เทียบเคียงกับเครื่อง 1.6 ลิตร เครื่องยนต์อีโคบูสต์ 1.0 ลิตร ผสานการทำงานของระบบไดเรคท์อินเจคชัน เข้ากับเทอร์โบชาร์จและวาล์วแบบแปรผัน เพื่อให้กำลังและประสิทธิภาพในการขับขี่เทียบได้กับเครื่องยนต์เบนซิน 4 สูบ ขนาด 1.6 ลิตรทั่วไป และยังช่วยประหยัดน้ำมันมากขึ้นด้วย   แม้ว่าเครื่องยนต์ขนาด 1.0 ลิตรนี้ จะเป็นเครื่องยนต์ขนาดเล็กที่สุดในตระกูลอีโคบูสต์ ด้วยขนาดที่เล็กพอจะบรรจุในช่องเก็บกระเป๋าเหนือศีรษะบนเครื่องบินได้ แต่ความสามารถในการมอบพละกำลังถึง 125 แรงม้า (92 กิโลวัตต์) และแรงบิดสูงสุดถึง 17.3 กก.-ม. (170 นิวตัน-เมตร) นับว่าเทียบได้กับเครื่องยนต์เบนซินทั่วไปขนาด 1.6 ลิตร อีกทั้งยังให้แรงบิดสูงสุดตั้งแต่ 1,400-4,500 รตน. มาพร้อมระบบส่งกำลังเกียร์อัตโนมัติ เพาเวอร์ชิฟท์ 6 จังหวะ กับอัตราการประหยัดน้ำมันที่ดีเยี่ยมถึง 18.9 กม./ลิตร และปล่อยแกสคาร์บอนไดออกไซด์เพียง 121 กรัม/กม.   ลดอาการสั่นด้วยฟลายวีลแบบไม่สมดุล เครื่องยนต์อีโคบูสต์ ขนาด 1.0 ลิตร เป็นเครื่องยนต์แบบแรกของ ฟอร์ด ที่มี 3 กระบอกสูบ ได้รับการออกแบบขึ้นที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์ของ ฟอร์ด ที่ประเทศเยอรมนี และที่ประเทศอังกฤษ โดยหนึ่งในเอกลักษณ์สำคัญที่ทำให้เครื่องยนต์รุ่นนี้แตกต่างจากรุ่นอื่นๆ ทั้งหมด นั่นคือ การที่ทีมวิศวกรของ ฟอร์ด ได้สร้างสรรค์เทคนิคใหม่ขึ้นมา เพื่อเอาชนะปัญหาการสั่นสะเทือนของเครื่องยนต์ที่มีจำนวนกระบอกสูบเป็นเลขคี่   โดยปกตินั้น เครื่องยนต์จะมีลูกสูบเป็นเลขคู่ เช่น เครื่อง 4 สูบ การทำงานของเครื่องยนต์นั้นจะจับคู่ลูกสูบขึ้นทีละ 2 ลูก และลงทีละ 2 ลูก พร้อมกันเสมอ การที่ลูกสูบเคลื่อนที่ขึ้น/ลงเป็นคู่ ทำให้การบาลานศ์น้ำหนักทำได้ง่าย แต่การที่เครื่องยนต์ 3 สูบ เคลื่อนที่ขึ้น/ลงนั้น มันจะมีลูกสูบเคลื่อนที่ขึ้น 2 ลูก และเคลื่อนที่ลง 1 ลูก ดังนั้นการทำให้เครื่องยนต์มีความสมดุลนั้น มันเป็นเรื่องยากทีเดียว   เครื่องยนต์ 3 สูบในที่ผ่านมานั้น การออกแบบเพื่อลดแรงสั่นสะเทือนของเครื่องยนต์ขนาดเล็กทำได้ด้วยการติดตั้งเพลาถ่วงดุลภายในเครื่องยนต์ แต่เพลาถ่วงดุลนั้นมีน้ำหนักมาก ราคาแพง และทำให้รถกินน้ำมันมากขึ้น ทีมงานของ ฟอร์ด จึงแก้ปัญหาด้วยการหันมาปรับล้อช่วยแรง หรือ "ฟลายวีล" และพูลเลย์เครื่องยนต์ ให้อยู่ในตำแหน่งที่ "ไม่สมดุล"   ยกตัวอย่างให้เข้าใจง่ายขึ้น ฟลายวีลปกติจะต้องมีการถ่วงน้ำหนัก เพื่อให้หมุนได้ราบรื่นเหมือนล้อรถยนต์ มิเช่นนั้นจะมีอาการสั่นสะท้านเมื่อหมุนด้วยความเร็วต่างๆ แต่ฟลายวีลในเครื่องยนต์ตัวนี้ ถูกออกแบบให้ไม่สมดุย พูดง่ายๆ คือ หมุนแบบแกว่งๆ นั่นเอง การหมุนแบบนี้แรงสั่นสะท้านที่เกิดขึ้นจะไปหักล้างกับแรงสั่นสะท้านจากเครื่องยนต์แบบ 3 สูบ รวมถึงช่วยกระจายแรงสั่นสะเทือนไปในทิศทางที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อตัวรถมากนัก และออกแบบยางรองแท่นเครื่องให้ดูดซับแรงสั่นสะเทือนของเครื่องยนต์ให้มากที่สุด   ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือ เครื่องยนต์ทำงานได้อย่างราบรื่น และเงียบ เมื่อได้ทดสอบกับรถจริง พบว่าคำกล่าวอ้างนั้นไม่ได้เกินเลย มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ยังมีเทคโนโลยีที่น่าสนใจอีก แต่พื้นที่จำกัดคงต้องต่อกันฉบับต่อไป