ใส่สีใส่สัน
นิทานสำหรับปีใหม่
กิรดัง ได้ยินมา...ตทา กาเล...กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ข้าพเจ้าอยู่บนเรือกับ นโปเลียน โบนาปาร์ต กำลังมุ่งตรงไปยังอียิปต์ โบนาปาร์ต เป็นนายพล แต่ข้าพเจ้าเป็นนายทหารชั้นผู้น้อย ยศยังไม่ถึงสิบเอก เมื่อขึ้นฝั่ง ข้าพเจ้าโชคดีที่ได้รับการฉุดแขนขึ้นบกจากเขา
กองทัพของเรายึดอเลกซานเดรียได้ และต้องข้ามทะเลทรายไปไคโร เป็นสภาพท้องถิ่นที่ทุรกันดาร บ่อน้ำเต็มไปด้วยก้อนหินที่ชนชาติอาหรับผู้ละทิ้งถิ่นฐานทิ้งไว้ จนใช้น้ำในบ่อไม่ได้ มีแต่ภาพลวงตาอันเกิดจากประกายแดดในทะเลทราย ทำให้เรามองเห็นข้างหน้าเป็นทะเลสาบสีน้ำเงิน ยิ่งเพิ่มความกระหายน้ำ ในที่สุด เราก็มาถึงจุดหมายปลายทาง หมวดทหารของข้าพเจ้ามีกำลังไม่กี่นาย เป็นหน่วยลาดตระเวนล่วงหน้า ครั้นถึงชานเมืองได้เห็นตึกใหญ่หลังหนึ่ง หลังคาด้านหนึ่งเป็นดาดฟ้ายาว ซึ่งพวกเรา 5 นายพากันปีนขึ้นไป ใช้ดาดฟ้าที่มีหลังคากันแดดเป็นที่พักความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ค้างแรมบนดาดฟ้าอันสงบถึง 6 วัน
จากดาดฟ้าเรามองเห็นทัศนียภาพกว้างไกล และเมื่อเห็นกำลังพลของแม่ทัพ นโปเลียน โบนาปาร์ต เคลื่อนตัวมา เราก็ตื่นเต้นดีใจ กระโดดตัวลอยพร้อมกับร้องสุดเสียงว่า "นโปเลียน จงเจริญ...!" แต่ไม่ทันเปล่งเสียง เราก็รู้สึกตัวว่าดาดฟ้าเปิดช่องอย่างไม่มีใครคาดคิด เป็นผลให้พวกเราหล่นไปข้างล่าง มารู้สึกตัวอีกทีก็พบว่า ห้องข้างล่างนั้นเป็นห้องอาบน้ำ มีสระน้ำอันใหญ่โต มุมหนึ่งของห้องอาบน้ำนี้ มีสาวสวยประมาณ 20 คน ตกใจกับการมาของพวกเรา และพยายามรวมตัวกันหลบสายตา เพราะอยู่ในสภาพเปลือยกาย
พวกเราทั้ง 5 นายไม่มีใครสนใจผู้หญิง ต่างปลดดาบและปืนยาว ถอดเสื้อผ้าออกแล้วกระโจนลงน้ำ นานเท่าไรแล้วล่ะที่พวกเราไม่ได้เจอน้ำมากมายเท่านี้ ฝ่ายหญิงสาวทั้งกลุ่ม เมื่อเห็นว่า เราไม่มีท่าทีว่าจะทำร้ายแต่อย่างใด ก็เริ่มอุ่นใจและในไม่ช้าก็เริ่มเข้ามาสมทบทีละคนสองคน จนถึงระดับ ช่วยอาบน้ำให้พวกเราทั้ง 5 นาย กลายสภาพห้องเป็นอาบอบนวดอะไรปานนั้น นอกจากช่วยอาบน้ำให้แล้ว ยังช่วยหาเครื่องดื่ม ช่วยเราหวีผม ผิวกายสีขาวของพวกเราตัดกับสีน้ำตาลของพวกหล่อน ภาษาสื่อสารระหว่างเรากับสาวสวยไม่เป็นประโยค แต่ก็เข้าใจกันได้ไม่ยากในเรื่องอย่างนี้
เป็นอันว่า ระหว่าง โบนาปาร์ต เคลื่อนกำลังเข้าไคโร พวกเราก็มีความสุขกับผู้หญิง 20 คน รู้สึกเหมือนได้อยู่ในสวรรค์ตะวันออก ข้าพเจ้าไม่เคยมีความสุขจากประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน เป็นทหารก็มียศแค่สิบโท ไม่คิดเลยว่าชีวิตจะได้รับสิ่งตอบแทนที่เปี่ยมสุข ทดแทนความเมื่อยล้าสาหัสจากการรบ ถือได้ว่า กำลังทหารหมวดของข้าพเจ้า 5 นายเป็นผู้พิชิตไคโร สวยงามกว่ากองกำลังของ โบนาปาร์ต
หญิงสาวทั้ง 20 คนนี้ คงเป็นสาวสวยในฮาเรมของมหาเศรษฐีคนใดคนหนึ่ง เมื่อพวกหล่อนอาบน้ำในห้องอาบน้ำก็จะไม่มีใครเข้ามารบกวน สามารถทำให้เราอยู่กับหล่อนได้ตลอดช่วงบ่าย และแล้วชั่วโมงแห่งความสุขของพวกเราก็ใกล้ที่จะจบลง กฎเหล็กข้อหนึ่งในกองทัพของเรา คือ ถ้าเราถูกจับได้ว่ามาอยู่ที่นี่ระหว่างรบ จะต้องรับโทษประหาร แต่เราหาทางออกไม่ได้ หลังคาสูงมาก การปีนป่ายไม่ได้ผล เพราะไอน้ำเคี่ยวตัวจับผนังลื่น การจะปีนขึ้นไปบนดาดฟ้าเป็นเรื่องยาก
ระหว่างที่เราหาทางออก เราก็ไม่ลืมเติมความสุขเท่าที่เราจะกระทำได้ แม้จะเป็นหยดสุดท้ายในถ้วยแห่งความสุขก็ตาม สาวสวยซึ่งอยู่ในสภาพเปลือยกายทั้งหมดเริ่มเข้าใจในปัญหาของพวกเรา และในไม่ช้า คนหนึ่งก็ยืนขึ้น ใต้ช่องหลังคาบนดาดฟ้า เหมือนแสดงเป็นฐานรองรับ ขณะที่ผู้หญิงอีกคนปีนขึ้นไปบนบ่า 2 ข้างของหล่อน ก่อนที่สาวสวยรูปร่างโปร่งบางกว่าเพื่อน จะปีนขึ้นไปยืนบนไหล่ 2 ข้างของผู้หญิงคนที่ 2
ข้าพเจ้ายอมรับว่า ในชีวิตไม่เคยเห็นบันไดที่ไหนจะสวยเท่ากับบันไดนี้เลย พวกเรา 2 คน ปากคาบรองเท้า ปีนขึ้นไปดาดฟ้าสำเร็จ ผ่านบันไดสาวทั้ง 3 คน โดยไม่สนใจดาบและปืนยาว "ถึงตานายแล้ว อูยีน" อัลแบรต์ กล่าว ซึ่ง อูยีน ก็ปีนขึ้นไป แต่ยังไม่ผ่านสาวคนที่ 2 ก็พลัดตกลงมาเสียก่อน "เร่งมือหน่อย อูยีน" พวกเราร้อง อูยีน ปีนใหม่ ก็พลัดตกลงมาอีก เขาถอนใจยาวและกล่าวว่า "พวกนายไปกันเถอะ เราจะขออยู่ที่นี่แหละ แม้จะต้องโทษประหาร ก็ยอมตาย"
อัลแบรต์ ปีนขึ้นเป็นคนต่อไป เขาเป็นผู้ชายหน้าตาดี สาวที่เป็นบันไดทั้ง 3 คนจึงพร่ำจูบเขาไม่ขาดระยะ จนเขาไปถึงดาดฟ้า และก็เกิดเปลี่ยนใจจะกลับลงมาใหม่อีกครั้ง แต่ปรากฏว่า บันไดสาวหายตัว ผู้หญิงทั้งหมดจับวงเต้นระบำอยู่ข้างล่าง ล้อมรอบเราที่เหลือกัน 2 คน เต้นระบำกันไม่นาน ข้าพเจ้าก็บอกกับ อูยีน ว่า เวลาของเราหมดลงแล้ว นายขึ้นไปก่อนเถอะ เราสัญญาว่าจะตามนายขึ้นไปแน่ นั่นแหละ อูยีน จึงปีนบันไดสาวขึ้นไปอีกครั้ง โดยไม่พลาดการจูบลาสาวทั้ง 3 คนที่เป็นบันไดขึ้นดาดฟ้า
ข้าพเจ้าได้รับการช่วยเหลือจาก อัลแบรต์ และอูยีน ขึ้นดาดฟ้าเป็นคนสุดท้าย ผู้หญิงร่างโปร่งบางที่อยู่บนสุดได้ปีนขึ้นดาดฟ้าตามเรามาด้วย และส่งสัญญาณว่าจะขอไปด้วยกับเรา ข้าพเจ้าปฏิเสธ หล่อนก็โผเข้ากอดคอข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าแข็งใจสั่งให้เธอกลับลงไปข้างล่าง
พวกเราลงจากดาดฟ้า ก็ตรงเข้าไปในเมืองเพื่อสมทบกับหน่วยของเรา วันรุ่งขึ้นเราเดินทางกลับ พบว่าหลังคาได้รับการซ่อมแซม และถูกตรึงด้วยซี่กรงเหล็กหนา...!!
เรื่องโดย : กองบรรณาธิการ
นิตยสาร 409 ฉบับเดือน มกราคม ปี 2556
คอลัมน์ Online : ใส่สีใส่สัน
ลิงค์สำหรับแชร์ : https://autoinfo.co.th/article/88523