ลูกผู้ชายตัวจริง

แม้เครื่องดื่มชูกำลังจะคึกฮึกเหิมด้วยคำโฆษณาชวนดื่มอย่างไร ? แต่ผมก็ยังควานหาไม่พบ "ลูกผู้ชายตัวจริง" มีแค่สงสัยว่ารายนี้ใช่หรือเปล่าละเนี่ย ? ข่าวจากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ พาดหัวว่า "พ่อเฒ่าฆ่าแม่เฒ่า แค้นไม่ยอมรับรัก" ชวนให้ผมตื่นเต้นกับความรักไม่เคยหมดของพ่อเฒ่า และชวนให้สงสัยว่าเป็นลูกผู้ชายตัวจริงหรือไม่ ? รายละเอียดแจ้งว่า พ่อเฒ่าค่อนข้างเฒ่าจริง เพราะอายุปาเข้าไปถึง 74 ปี (เท่ากับอายุของผมพอดี) ส่วนแม่เฒ่ายังอ่อนพรรษา แค่ 61 ปี ซึ่งหากนับตามจันทรคติของผมเองก็ค่อนข้างแก่โดยกล่าวตามกันไปกับคติโบราณที่ว่า "ผู้หญิงย่อมแก่เร็วกว่าผู้ชาย" แตกต่างกว่าคติลูกผู้ชายตัวจริงที่ว่า "ผู้หญิงแก่เร็วก็จริง แต่ตายยาก !" พ่อเฒ่าและแม่เฒ่าในคดีคู่นี้ เป็นเพื่อนบ้านกันและกัน เพราะอยู่ใกล้ชิดติดกัน ข้างพ่อเฒ่าเป็นพ่อม่ายเมียตายมาเป็นแรมปี มองแม่เฒ่าด้วยความเสน่หามาช้านาน แต่ยังไปไม่ถึงสวรรค์ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนบ้านนั้น ก็คงเป็นไปตามมารยาทคนชนบท (ตราด) บ้านติดกัน ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา ซึ่งก็แตกต่างกว่าคนกรุงเทพ ฯ บ้านติดกันจนแทบได้ยินเสียงผายลม ไม่เคยรู้จักกันเลย พ่อเฒ่าคงส่งซิกแนลไปให้แม่เฒ่าหลายครั้ง จนแม่เฒ่ารู้สึกถึงสิ่งที่สิ้นไปนานแล้ว (หรือว่าไม่รู้สึกเลยก็ไม่ทราบ) แต่ก็ยังไม่ทอดสะพานคอนกรีทเสริมเหล็กให้พ่อเฒ่า คืนวันเกิดเหตุ พ่อเฒ่านั่งดื่มเหล้าอยู่ในบ้าน เห็นแม่เฒ่ากลับจากทำธุระบ้านผู้ใหญ่บ้านจึงเรียกแม่เฒ่ามาร่วมก๊ง รายละเอียดไม่ได้รายงานว่า เมื่อแม่เฒ่าเข้าไปร่วมวงด้วยแล้ว เรื่องมันเป็นอย่างไรเพียงแต่สันนิษฐานกันว่า พ่อเฒ่ามีอารมณ์แล้วพยายามปล้ำแม่เฒ่า และได้รับการปฏิเสธ ยิงลูกโทษที่จุดโทษ แต่ได้รับการปฏิเสธจากผู้รักษาประตู มันก็ต้องกริ้วโกรธกันบ้างละเหตุนี้แม่เฒ่าจึงถูกพ่อเฒ่าฆ่าตายอนาถแก่ผู้พบเห็น พ่อเฒ่าของผมต้องข้อหาว่า ฆ่าคนตายโดยเจตนา ต่อไปอาจมีคดีข่มขืนแล้วฆ่าปิดปากเพิ่มอีกก็ได้ เรื่องของลูกผู้ชายตัวจริงคนนี้ เป็นบทพิสูจน์ว่า ลูกผู้ชายชื่อไอ้แผนนั้นย่อมดำรงความเป็นชายไว้ได้เสมอ ไม่เกี่ยวกับอายุหรือสังขาร อายุเป็นเพียงตัวเลข ผมเห็นคนมีอายุเลยเลข 8 ไปแล้วอย่าง คุณชาลี อินทรวิจิตร (81 ปี) ท่านก็ยังกินหอยนางรมสดๆ กับยอดกระถินอย่างสบายๆ เวลาเดินเหมือนปลิวไปเพราะถูกลมถีบ ทั้งหมดนี้ยังไม่มหัศจรรย์เท่าความเป็นจริงที่ว่า สมองของคุณชาลียังเนี้ยบ สามารถเขียนเพลงได้อย่างอมตะไม่มีข้อความใดร่ายออกมาบาดหู หรือขัดๆ ไม่เรียบประดุจไหมพรม สังขารของลูกผู้ชายตัวจริง สำหรับพ่อเฒ่าวัย 74 ปีคนนี้ อาจมีคนสงสัยว่าเป็นไปได้อย่างไร ? ผู้ชายอายุ 74 ปี จะปลุกปล้ำข่มขืนผู้หญิง ความสงสัยอาจตีแตกได้ ถ้าลองย้อนระลึกไปถึงคดีพยายามข่มขืนคดีหนึ่งในโรงแรมม่านรูด โดยผู้ถูกกล่าวหาเป็นสุภาพบุรุษสูงวัย คดีนี้ครึกโครมพอสมควร เพราะสุภาพบุรุษมีตำแหน่งหน้าที่ในการงานค่อนข้างใหญ่โต ถึงระดับเสนาบดีในบ้านในเมือง เพราะฉะนั้นใคร่ขอเตือนสุภาพสตรี และแม่เฒ่าว่า อย่าได้วางใจลูกผู้ชายตัวจริง อย่าประมาทคู่ต่อสู้บทเพลงรักแห่งมนุษย์นั้น เป็นเกมสำคัญเทียบเท่า ยูฟา แชมเพียนลีก เกมฟุตบอลยุโรป นั่นทีเดียว ดูอย่างพ่อเฒ่าคนนี้ปะไร อายุ 74 ปีแล้วยังกินเหล้า และยังเห็นผู้หญิงสวย ลืมสนิทว่าตัวเองอายุเท่าไร ผู้หญิงสวยคนนั้นอายุเท่าใด ? สำหรับแม่เฒ่าผู้น่าสงสาร เธอก็คงวางใจพ่อเฒ่ามากไปหน่อย ล้ำเส้นโดยผู้ช่วยผู้ตัดสินข้างสนามไม่ได้ยกธง เธอจึงยินยอมเดินเข้าไปในบ้านพ่อเฒ่าร่วมวงกินเหล้าด้วย ลืมสนิทว่าตัวเองกำลังเดินเข้าไป หาชายผู้มีอารมณ์ระดับ-แก่พรรษาสุรา คิดยากครับ อ่านใจของแม่เฒ่าก็ยากด้วย ปลงเสียว่าเป็นคราวเคราะห์ร้ายของแม่เฒ่าแล้วกัน หมดเวรหมดกรรมกันไปในชาตินี้ ปัญหาตามตัวอย่างข้างต้นเป็นปัญหาระนาบเดียวกับปัญหาที่มีคนถามผมเสมอ ๆ ว่า ทำไมผมจึงชอบนมผู้หญิง ? ผมก็เฉลยว่า เรื่องนี้จะโทษผมคงไม่ถูกต้อง เพราะตั้งแต่ผมคลอดออกมาจากครรภ์แม่ ผมก็ดูดนมแม่อย่างเดียว เมืองไทยสมัย 74 ปีที่แล้ว ไม่มีนมกระป๋อง หรือนมนิติวิทย์ ยอมรับความเชื่อกันเสียทีเถิดครับ ทารกที่ได้กินนมมารดานั้นย่อมมีสุขภาพแข็งแรงมีความสมบูรณ์ในทางร่างกายเต็มสูบ โตขึ้นจะได้เป็นทหาร รั้วของชาติปลวกกินไม่เข้าหรือเป็นนักธุรกิจพันล้านไม่เจ็บไข้ได้ป่วย เป็นคนออดๆ แอดๆ ถ้าเป็นนักกีฬาก็มีโอกาสสูงได้เป็นนักยกน้ำหนักระดับเหรียญทองโอลิมปิค ถ้าเป็นลูกชาวนาก็ต้องเป็นเกษตรกรที่ทนแดดทนฝน ตัดขาดเส้นทางไปสู่สถานีอนามัยตำบล และถ้าเป็นนักฟุตบอลก็จะแข็งแกร่ง อึดทนทานปานประหนึ่ง ไอ้หนู เวย์น รูนีย์ มานพน้อยชาวอังกฤษ ถ้าไม่เชื่อแนวความเชื่อของผม ลองหลับตานึกดูก็แล้วกันว่า สุขภาพของผู้คนสมัยนี้เป็นอย่างไรแก่ลงแล้วเป็นอย่างไร ดำรงชีวิตอยู่กับยาปฏิชีวนะเป็นกำมือในแต่ละวันอย่างไร ? ถึงกระนี้ นมก็ยังเป็นสิ่งพึงให้การระมัดระวัง ก่อนดูดต้องพินิจให้ถ่องแท้ว่าเป็นนมดีแล้วหรือไม่หากเป็นนมขาดอายุก็ย่อมเกิดผลร้ายสะท้อนกลับมาหาตนเองค่อนข้างแน่นอน แต่ทารกก็คือทารก หนีความเป็นธรรมชาติและตัณหาของทารกทั่วไปไม่ได้ เห็นนมก็ดูดไว้ก่อนละครับไม่มีเวลาพินิจ และนี่ก็คือ ที่มาของคติโบราณที่ว่าเพราะเหตุใดพ่อเฒ่าบางคนได้รับการยกย่องว่าเขาเป็น "เฒ่าทารก" นมดี ไม่จำเป็นต้องปิดฉลากเบอร์ 5 แต่ต้องครบถ้วนลักษณะของนมที่ดี คือมีน้ำนมดีเพราะน้ำนมเท่านั้นเป็นปัจจัยพื้นฐานที่บอกค่าของหุ้นนมได้แม่นยำนักและน้ำนมดีหรือไม่ดีก็ต้องเป็นไปตามสรีระของเต้านม เพราะเหตุดังนี้ ตำราดูลักษณะนมจึงได้รับการรจนาขึ้นเป็นเล่ม แจกแจงคุณลักษณะและโทษลักษณะของนมอย่างตรงไปตรงมา ยืนยันได้ว่าผู้รจนาไม่ได้รับสินบนจากผู้หาคะแนนเลือกตั้งคนหนึ่งคนใด "ดวงถันตั้ง ดังดอกบัวตูม" แน่ะ...มันไหมล่ะ ? "เต้านม กลมปลายงอนงาม" เออ...แล้วนมไม่ดีล่ะ ? "ลักษณะเต้านมที่เป็นโทษ คือรูปหัวนมดังคอน้ำเต้า เต้านมเป็นคอน้ำเต้ารสนมฝาด ขมบ้าง คาวบ้าง จืดบ้าง ล้วนไม่ดีไปทั้งสิ้น" ตำราเขียนอย่างนี้ เมื่อผมอ่านด้วยหัวใจที่เป็นกลางก็เห็นว่าไม่น่าถูกต้อง เพราะแค่ฝาดพอทนรสขมก็พอถือคติขมเป็นยามากล้ำกลืนไปได้ คาวก็น่าเป็นของชอบ ส่วนจืดเหมาะสำหรับพ่อเฒ่าลูกผู้ชายตัวจริง ซึ่งกินเค็มไม่ได้แล้ว ตับจะล้มง่าย เครื่องดื่มนมเปรี้ยวยาคูล เป็นธุรกิจขายตรงรู้จักกันค่อนข้างมากในประเทศนี้ ซึ่งตำราดูลักษณะนมก็ยังมีมานะ อุตส่าห์ระบุถึงนมเปรี้ยวของผู้หญิงไว้ดังนี้ "หญิงมีตาเหลือกลาน ไหล่ลู่ หน้าแข้งและต้นขาหู่ แม่มือใหญ่ เป็นหญิงใจคอดุร้าย ระยะนมสองข้างห่างกัน ปลายนมแบน ซุ่มเสียงดังอีกา ผมหยักโศก เป็นหญิงมีนมเปรี้ยว...ท่านว่าไม่ดีแล ฯ" ผมเถียงลักษณะนี้ไม่ได้ เพราะยังไม่เคยผ่านมากับมือที่กำลังใช้เขียนหนังสือขณะนี้ ตำราดูลักษณะนมของลูกผู้ชายตัวจริง มีความหลากหลายไม่แพ้ต้นฉบับที่ผมนำเอามาพูดถึงวันนี้และเท่าที่ผมได้ลองสอบถามบรรดาลูกผู้ชายตัวจริงหลายคน ส่วนมากมักลงความเห็นว่า ลักษณะนมที่ดีคือ ใหญ่ไว้ก่อน แบบที่เคยเห็นรูปแกะสลักด้วยศิลามากมายหลายกระบวนท่าในเมืองอินเดียต้นตำรา "กามสูตร" ท่านผู้อ่านเชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่นิทานข้างหมอนเรื่องต่อไปนี้คุณขวัญชัย บิกบอสส์ สื่อสากล เล่าให้ผมและเพื่อนๆ ฟัง (ฮา-ฮา) กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว มีเจ้าอาวาสวัดหนึ่ง ไม่ใช่วัดโสธร เป็นพ่อเฒ่าและป่วยเรื้อรังรักษาไม่หายทำท่าว่าจะไป ๆ หลายครั้ง กรรมการวัดประชุมครั้งล่าสุดลงมติว่า มีทางบำบัดทางเดียว คือหาผู้หญิงสักคนมาถวายท่านเป็นบูชา หรือไม่ก็เป็นบูชาสุดท้าย ลงมติกันเรียบร้อยแล้วพากันไปนมัสการเจ้าอาวาส แจ้งมติที่ประชุมให้ท่านทราบ เจ้าอาวาสคิดเดี๋ยวเดียว ก็ตกลงโดยวางเงื่อนไขสามข้อ คือ ข้อหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นควรตาบอด เพื่อที่จะไม่ได้เห็นพฤติกรรม ข้อที่สอง ควรเป็นใบ้ เพื่อที่จะไม่นำเอาความทั้งปวงไปบอกคนที่สาม (หรือมือที่สาม) ระบุได้แค่นี้ท่านก็เงียบไป จนกรรมการต้องก้มไปถามที่หูท่านว่า "ข้อที่สามละขอรับ ?" ท่านจึงส่งเสียงชัดเจนออกมาว่า "ต้องนมใหญ่ ๆ นะคุณ"