ออกแบบรถไม่ถูกรสนิยมระวัง "แป๊ก" !

มนุษย์เราเกิดขึ้นมาบนโลกใบเดียวกันก็จริง แต่สภาพความเป็นอยู่ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันตั้งแต่ หนาวจัด ร้อนจัด อยู่ริมทะเล หรือบนภูเขา มนุษย์เรามีหลายชนชาติ หลายภาษา มีวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน แน่นอนที่รสนิยมย่อมต้องต่างกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ บริษัทรถยนต์จึงต้องศึกษา พฤติกรรมและรสนิยมของลูกค้า ให้ทะลุปรุโปร่ง ก่อนจะออกแบบสินค้าให้โดนใจลูกค้าให้มากที่สุด   ในสมัยแรกๆ ของการทำตลาดรถยนต์ในบ้านเรา จะเป็นรถยนต์นำเข้าทั้งหมด ซึ่งมาจาก 3 กลุ่มหลักคือ ยุโรป ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา ด้วยสภาพบ้านเมือง และถนนหนทางที่เล็ก รถยนต์จากค่ายอเมริกันที่มีความใหญ่โต และกินน้ำมันมาก จึงไม่เป็นที่นิยมสำหรับบ้านเรา แล้วก็เลือนหายไปในที่สุดเหลือแต่รถจากยุโรป และญี่ปุ่นที่มีรูปลักษณ์ขนาดเหมาะสม ต่อมารถจากค่ายยุโรปหลายราย ก็หายไปจากบ้านเรา เพราะสู้การแข่งขันจากค่ายญี่ปุ่นที่มีการพัฒนาสินค้าให้โดนใจรสนิยมของคนไทยได้อย่างต่อเนื่อง รถจากค่ายยุโรปที่เหลืออยู่ จึงต้องขยับตัวขึ้นไปอยู่ในกลุ่มลูกค้าระดับบน เพราะต้นทุนการผลิตที่สูงกว่า ถึงยุคปัจจุบัน การแข่งขันของตลาดรถยนต์บ้านเรา ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเป็นลำดับ บริษัทรถยนต์จะต้องตอบสนองความต้องการ หรือรสนิยมของลูกค้าให้ได้มากที่สุด เพราะลูกค้ามีสิทธิ์เลือกสินค้ามากขึ้นกว่าสมัยก่อน บริษัทรถยนต์บางแห่ง พยายามลดต้นทุนโดยการผลิตรถเพื่อให้ขายได้ทั่วโลกโดยใช้แบบเดียวที่เหมือนกันหมดทั่วโลก (GLOBAL CAR) ซึ่งต่างจากค่ายญี่ปุ่น ที่ผลิตรถแบบเดียว แต่เปลี่ยน ไฟหน้า ไฟท้ายให้ต่างกันตามรสนิยมของแต่ละภูมิภาคที่จำหน่าย เช่น ฮอนดา ซีวิค รุ่นปัจจุบันที่มีให้เลือกถึง 3 รูปแบบ คือ ญี่ปุ่น ยุโรป และสหรัฐอเมริกาจากประสบการณ์ที่ผ่านมา พอจะวิเคราะห์ได้ว่า การทำตลาดรถยนต์ในบ้านเรานั้น รูปลักษณ์ของรถยนต์จะต้องโดนใจคนไทย หรือตามรสนิยมคนไทยเป็นอันดับแรก ซึ่งจะมีผลต่อยอดขายของรถโดยตรง บริษัทรถยนต์จะต้องวิจัยรสนิยมของคนไทยอย่างลึกซึ้ง ถ้าเป็นไปได้ ก็ควรจะมีนักออกแบบที่เป็นคนไทยโดยกำเนิด อยู่ในทีมด้วย เพราะจะรู้วัฒนธรรมของคนไทยดีกว่าคนชาติอื่นแน่นอน จากตัวอย่างของการขายรถหลายรุ่นในบ้านเรา ที่ ไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ยกตัวอย่างเช่นโตโยตา อินโนวา และอวันซา รถทั้ง 2 รุ่นนี้ ถูกพัฒนาขึ้นที่อินโดนีเซีย ถ้าให้วิจารณ์ ด้านการออกแบบ สัดส่วนโดยรวมยังไม่ลงตัวสักเท่าไร แต่ที่แน่ๆ ไม่โดนรสนิยมของคนไทยเอาเสียเลย ทำให้ยอดขายเป็นอย่างที่เห็น จาก โตโยตา มาดู นิสสัน กันบ้าง รุ่น ทิอิดา ที่นำเอารสนิยมของชาวฝรั่งเศส มาฝากคนไทย ทำให้พี่ไทยงงๆ กับรสนิยมอยู่พักหนึ่ง ซึ่งในอดีตรถยนต์ฝรั่งเศสไม่ว่าจะเป็น เปอโฌต์ หรือ เรอโนลต์ ก็ยังไม่สามารถชนะใจคนไทยส่วนใหญ่ได้สักที แม้ปัจจุบันรูปลักษณ์ของ เปอโฌฒ์ ได้พัฒนาไปมากแล้วก็ตาม มาถึง ฮอนดา เจ้าตลาดรถเก๋งบ้านเรา ใช่ว่าจะเกิดอาการแป็กไม่เป็น ฮอนดา "สตรีม" คือ รถรุ่นที่ประสบความสำเร็จมากในญี่ปุ่น แต่กลับขายไม่ดีในเมืองไทยซะงั้น เช่นเดียวกับ ฟอร์ด "โฟกัส" รถที่ขายกันกระฉูดในยุโรปแต่ก็ไม่ได้ใจพี่ไทยอยู่ดี มาดูรถหรูกันบ้าง อย่าง เมร์เซเดส-เบนซ์ ที่นำเอารถรุ่นเล็กอย่าง เอ-คลาสส์ มาทำตลาดในบ้านเรา ซึ่งถือว่าเป็นการทำตลาดที่ยากมาก เพราะจิตใต้สำนึกของคนไทยถูกปลูกฝังว่ารถ เบนซ์ เป็นรถที่หรูหราสง่างามไม่ใช่รถคันเล็กๆ เหมือนรถซิทีคาร์ทั่วไป จากตัวอย่างของรถหลายรุ่นที่กล่าวมาทำให้เราได้เรียนรู้กลยุทธ์การทำตลาดรถยนต์ที่สำคัญอีกข้อที่จะมองข้ามไม่ได้เลย นั่นก็คือ รูปแบบของรถยนต์จะต้องตอบสนองรสนิยมของผู้ใช้ตามภูมิภาคนั้น ให้ตรงใจของเขามากที่สุด มิฉะนั้นอาจเกิดอาการ "แป็ก" ได้นะครับ