แนะนำเพลง
ดูหนังฟังเพลง
HIMIZU
"เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด"
สุมิดะ และเคอิโกะ เป็นนักเรียนชั้นมัธยมต้น ผู้กำลังเผชิญกับปัญหาสาหัส 4 ประการ คือ
1. ประเทศญี่ปุ่นเพิ่งเจอกับธรณีพิบัติขั้นร้ายแรง ผู้คนสูญเสียแทบทุกสิ่ง และเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ก็รั่วจนวิกฤต
2. บุพการีของพวกเขาล้วนแสดงออกโจ่งแจ้งว่าอยากให้พวกเขาตาย วันๆ ได้แต่พร่ำบอกว่าพวกเขาเกิดมาก็เพื่อขวางความสุข
3. พวกเขาทั้งสองต่างก็อยากมีชีวิตเรียบง่าย ทว่าในสังคมญี่ปุ่นกลับแฝงไปด้วยคนแปลกอันตราย เผลอๆ ก็ถือมีดมาไล่แทงกันกลางถนน
4. สุมิดะ ทำท่าว่าจะฆ่าตัวตายตลอดเวลา ในขณะที่ เคอิโกะ ก็คลั่ง สุมิดะ ทั้ง 2 คนเวลาเจอกัน ไม่ด่าทอก็ตบตีกัน จน เคอิโกะ ได้แต่เก็บงำความรักไว้ภายใต้ความอาฆาต
วันหนึ่งครูสอนพวกเขาว่า ในยามนี้ที่บ้านเรือนมีแต่ซากปรักหักพัง พวกเราควรลุกยืนขึ้น และมีความฝันต่อไป แต่ สุมิดะ กลับตะโกนลั่นห้องว่า ธรรมดาดีที่สุด ! เพราะเขาเชื่อว่า ชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้ถึงมันจะไม่มีความสุข แต่ถ้ามันไม่ทำให้ทุกข์ นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา
พอพวกยากูซามาทวงหนี้พ่อ สุมิดะ ก็เลยตอบโต้ ทั้งๆ ที่พ่อไม่เคยอยู่บ้าน และเมื่อโผล่มาก็เอาแต่ทำร้ายเขา พวกยากูซาซ้อม สุมิดะ จนเลือดกลบปาก แต่เขาก็ไม่ยอมก้มหัวให้ ซ้ำยังด่าว่า "ถึงชีวิตข้าจะบัดซบ แต่ข้าก็มีศักดิ์ศรี ข้าจะไม่เป็นเหมือนพวกแก ข้าจะเป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ" เพราะ สุมิดะ คิดว่าถึงแม้เขาจะเป็นเศษขยะเน่าเหม็น แต่เขาก็ยังอยากใช้ชีวิตนี้...เพื่อทำประโยชน์ให้กับสังคม
HIMIZU เป็นหนังของผู้กำกับ ไซออน โซโน กวีที่ทำหนังแนวทดลอง (AVANT GARDE POETRY) และหลายเรื่องค่อนไปทางหม่นหมอง หนังเรื่องก่อนๆ ของเขาที่รู้จักกันบ้าง ก็อย่างเช่น SUICIDE CLUB หนังที่ว่าด้วยการฆ่าตัวตายหมู่ของวัยรุ่น หรือ NORIKO'S DINNER TABLE หนังจินตนาการในโลกไซเบอร์ ตีแผ่ปัญหาสังคม
HIMIZU เป็นหนังที่ว่าด้วยความวิปริตท่ามกลางวิกฤตของสังคมญี่ปุ่น เนื้อหามาจากการ์ตูนสุดเพี้ยนของญี่ปุ่นในชื่อเดียวกัน หนังเริ่มเรื่องจากคนธรรมดาไปสู่คนโชคร้าย คนป่วยไปเจอคนแปลก คนบ้าไปเจอคนเลว คนเลวจู่ๆ ก็กลายเป็นคนดี คนดีจู่ๆ ก็กลายเป็นบ้าคลั่ง เราคนทั่วไปดูแล้วก็ชักจะแปลกไปกันใหญ่ แต่มันก็สนุกดี มีอะไรให้คิด และน่าพูดถึง
จะว่าไปหนังก็ไม่ได้เสนอภาพหม่นหมองมากมาย เพียงแต่บางอย่างมันก็ออกจะดำๆ ขมขื่นๆ วัยรุ่นชอบกันแบบบริสุทธิ์ ความรู้สึกทางเพศไม่มีให้เห็น แต่เจอหน้ากันก็ตบกันด่ากัน มันชอบกันยังไง ? ส่วนผู้ใหญ่ในเรื่อง ถ้าไม่โชคร้ายก็กลายเป็นคนแย่ๆ แต่ทุกวันก็ยังยิ้มและหัวเราะได้
ผิดกับเด็กที่ดูจะมีอนาคต แต่เจอเรื่องร้ายซะจนทนไม่ไหว ไม่กลายเป็นบ้าก็อยากฆ่าตัวตาย โลกทุกวันนี้ยิ่งทีก็ยิ่งเพี้ยน เพราะมันโดนคนรุ่นเก่าบ้าง รุ่นเราบ้าง ปรุงแต่งซะจนตามไม่ทัน พอเด็กรุ่นใหม่เกิดมา มันก็เลยเคว้งคว้าง สายธารของข้อมูลมันลอยเต็มไปหมด ไม่รู้จะยึดจับอันไหน ความจริงมันไม่ได้มีแค่หนึ่งเดียว คำถามเดียวกลับตอบได้มากมาย ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมองจากมุมไหนเท่านั้นเอง
ศิลปิน : LIANNE LA HAVAS
อัลบัม : IS YOUR LOVE BIG ENOUGH ?
แนวดนตรี : SOUL/FOLK
โปรย : ถนอมโสต-เจริญสติ
LIANNE LA HAVAS เป็นนักดนตรีสาวชาวอังกฤษ อายุเพียง 20 ปีต้นๆ เธอเป็นที่จับตามองของวงการเพลง โดยเฉพาะเมื่อ BBC ประกาศให้เธอเป็นหนึ่งในผู้เข้าชิงรางวัล BBC'S SOUND OF POLL ประจำปี 2012 ซึ่งแต่เดิมเนื้อแท้นั้น เธอเป็นทั้งนักร้อง นักแต่งเพลง และเล่นเครื่องดนตรีได้หลากหลาย ถนัดในทางเพลงโซล และโฟล์ค ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่แนวคร่ำครึโบราณ แต่มันเป็นไปในสไตล์ ALTERNATIVE
ต่อมาชื่อของเธอ และอัลบัมแรก IS YOUR LOVE BIG ENOUGH ? จึงติดอยู่ในโผผู้เข้าชิงรางวัล BARCLAYCARD MERCURY PRIZE 2012 ซึ่งในขณะเขียนคอลัมน์นี้ยังคงไม่ประกาศผล แต่ผู้อ่านก็คงทราบกันไปแล้วว่าใครได้รับรางวัลอันทรงเกียรตินี้ไป เพราะเขาจะประกาศผลในวันที่ 1 พฤศจิกายน 2012
BARCLAYCARD MERCURY PRIZE หรือ MERCURY PRIZE ก่อนที่จะมีชื่อสปอนเซอร์นำหน้านั้น เป็นรางวัลที่มอบให้แก่อัลบัมยอดเยี่ยมของทางฝั่งอังกฤษ และไอร์แลนด์ ปีหนึ่งจะมอบ 1 ครั้ง และมีผู้เข้าชิงรางวัลทั้งสิ้น 10 ราย ในปีนี้ก็มีหลายวงที่น่าสนใจ แต่เอ่ยชื่อไปเชื่อว่าหลายคนก็คงไม่รู้จัก เพราะ MERCURY PRIZE ก็เหมือนการประกาศรางวัลให้กับวงที่ดีแต่ไม่ค่อยดัง ไม่ใช่วงที่ดังแต่ไม่ค่อยจะดี
เวบไซท์ของ LADBROKES โต๊ะพนันที่ใหญ่ที่สุดของอังกฤษ ซึ่งอยู่มานานกว่า 100 ปี ถึงกับจัดอันดับรับแทงผู้ที่จะได้รางวัลนี้ โดยสาวน้อย LIANNE LA HAVAS ของเราอยู่อันดับที่ 8 ราคา 15.00 (ผู้เขียนก็ไม่รู้เหมือนกันว่า 15.00 อะไร ?)
IS YOUR LOVE BIG ENOUGH ? นั้นเป็นงานเพลงแนว "โซลนำ-โฟล์คตาม" ในภาพรวมของความร่วมสมัย มีการทดลองทำอะไรใหม่ๆ มากมายในงานเพลงชิ้นนี้ แต่ในคำว่ามากมายนั้น ก็อยู่ในขอบเขตที่เรียกว่า "น้อยแต่มาก"
ที่โดดเด่นที่สุดเห็นจะเป็นเสียงร้องของเธอที่แหวกฝ่าอากาศ ทะยานเข้าสู่รูหูทะลวงถึงก้านสมอง เปล่าเลย... เสียงเธอไม่ได้ทรงพลังขนาด วิทนีย์ ฮุสตัน หรือบียอนเซ แต่มันพุ่งแผ่วทุ้มประหนึ่งช่องสัญญาณความถี่เสียงที่สมบูรณ์ พร้อมด้วยคลื่นสูง กลาง ต่ำ ถ้าเป็นกราฟมันก็เรียงตัวเป็น CURVE ตีวงสวยงาม วาดตนเองพาดผ่านเสียงกีตาร์ที่เคล้าคลึงเส้นสายออกลวดลายดนตรีโฟล์ค
บางเพลงเธอเลือกใช้เพียโนกระหน่ำความเจ็บช้ำ (โดยแผ่วเบา) ไปพร้อมกับเมโลดีเนื้อร้อง อย่างเพลง GONE นั่นคือ ความใจแข็งของคนดนตรีที่เลือกหยิบทุกสิ่งทิ้งไปให้หมด เหลือเพียงเสียงเธอที่โหยไห้กับสิ่งที่จากไป ผิดกับเพลง THEY COULD BE WRONG ที่มีพร้อมทั้งเสียงเครื่องสาย และเสียงเครื่องตี ในจังหวะที่ครบสมบูรณ์ ทั้งช้าและเร็วอยู่ในที
สำหรับคนที่วุ่นวายกับอะไรหลายอย่างในวันหนึ่งๆ และมีความปรารถนาจะฟังเพลงเพื่อความผ่อนคลาย หาใช่เพื่อความเมามัน หรือดื่มด่ำไปกับอดีต นี่เป็นอีกอัลบัมที่ต้องบอกว่า บันทึกเสียงออกมาได้ถนอมโสตประสาทมากๆ ฟังแล้วรู้สึกว่าความฟุ้งซ่านมันไม่มีอันใดงอกงามเลย...
เรื่องโดย : ปัญญ์
นิตยสาร 409 ฉบับเดือน พฤศจิกายน ปี 2555
คอลัมน์ Online : แนะนำเพลง
ลิงค์สำหรับแชร์ : https://autoinfo.co.th/article/88476