“แชร์รถยนต์”

อันที่จริงจะไปเรียกว่า “แชร์รถยนต์” คงไม่ตรงกับเรื่องสักเท่าไร แต่เมื่อมีการคดโกงอย่างมากมายในประเทศนี้ ที่กฎหมายก็อ่อนล้า ประชาชีก็อ่อนด้อยในสติปัญญา พวกห้าร้อยละลายจึงพากันตั้งแชร์ต่างๆ ขึ้นมา ตามแต่มันจะหามุกได้ เช่น แชร์ข้าวสาร แชร์ยางพารา แชร์น้ำมัน ฯลฯ กวาดเงินจากผู้ที่อยากได้เงินเยอะๆ ง่ายๆ สบายๆ ไม่ต้องออกเหงื่อ ไปอย่างหวานคออีแร้ง   การหลอกลวงเอารถยนต์จากเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย ตามข่าวบอกว่าน่าจะถึง 300 ราย โดยอาศัยมุกตื้นๆ อ้างว่าจัดหารถไปให้หน่วยราชการ หรือบริษัทห้างร้านเช่า แล้วได้เงินดี แค่นี้เหยื่อก็ติดกับเป็นทิวแถว ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นกลางๆ หรือเกือบกลาง หยิบยื่นรถดีๆ รถใหม่ๆ ให้พวกมิจฉาชีพ สูญเสียเงิน รวมแล้วหลายร้อยล้านบาท สื่อ ฯ จึงอนุโลมเรียกว่า “แชร์รถยนต์”   ดูจากพฤติการณ์ โจรมันใจเย็น ยอมทอดเวลา วางเบ็ดนานเป็นปี ให้เหยื่อรุ่นแรกได้เงินค่าเช่าไป เชยชมสมจริง แล้วเหยื่อรุ่นแรกนี่เองจะดึงเหยื่อรุ่นถัดมา ซึ่งเป็นญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง มาติดกับ เพราะเห็นเหยื่อรุ่นพี่ได้เงินค่าเช่าตำตา วิธีการของแชร์อื่นๆ ก็ทำนองเดียวกัน   “เหยื่อลอทแรก” จึงเป็น “ประชาสัมพันธ์ชั้นเลิศ” ของกลุ่มมิจฉาชีพของแชร์ทุกเจ้า เหยื่อเหล่านี้ จะกระดี้กระด้า บอกต่อด้วยความตื่นเต้นดีใจ ให้คนที่อยู่ใกล้ชิดไปติดบ่วง ทำนองว่า อั๊วพิสูจน์ มาแล้ว อั๊วได้เงินจริงๆ ไม่ใช่พวกหลอกลวงต้มตุ๋นแหงๆ เอาหัวเป็นประกัน ใครโต้แย้งท้วงติง ยังไงก็ไม่สน แถมยังจะว๊ากใส่อีกต่างหาก ฉันไม่ได้โง่นะยะ หลังจากนั้นถึงได้มานั่งร้องห่มร้องไห้ หน้าเหลืองไปตามๆ กัน   สำหรับแชร์รถยนต์ เท่าที่ฟังคำสัมภาษณ์ของเหยื่อผู้น่าสงสาร ช่องโหว่ที่เหยื่อไม่ได้ตรวจสอบ ก็คือ จุดที่โจรชั่ว มันอ้างว่านำรถไปให้เช่า มัวแต่สนใจกระดาษที่เป็นสัญญา สนใจเงินสดที่โจร มันนำมาล่อเป็นค่าเช่า 2-3 งวด ซึ่งอาจจะเป็นเงินสักแสนหนึ่ง แล้วบรรจงมอบรถราคาล้านกว่า สองล้านให้มันไปทั้งคัน   ในความเป็นจริง ถ้าเฉลียวใจสักนิดหนึ่ง ตรวจสอบเส้นทางของรถว่ามันจะไปอยู่ที่ใด ใครเช่ากัน แน่ เช่าจริงหรือเปล่า เหยื่อที่ให้สัมภาษณ์เปิดเผยว่า ได้ตรวจสอบในภายหลังเมื่อเรื่องแดงขึ้นแล้ว ถึงกับหงายท้องตึง เมื่อบริษัทใหญ่โต หรือหน่วยงานที่โจรมันอ้างว่านำรถไปให้เช่า แจ้งให้ทราบ อย่างชัดเจนว่า ไม่ได้ติดต่อเช่ารถจากพวกห้าร้อยนั้นเลย ไม่ได้เช่ารถของเหยื่อแต่ละรายนั้นเลย แสดงว่าถ้าตรวจสอบให้ดีตั้งแต่แรก ก็น่าจะพบข้อพิรุธ รอดพ้นจากการตกเป็นเหยื่อโจร   สิ่งที่เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายกำลังหวั่นวิตกอย่างหนัก คือ ความรับผิดชอบในราคารถ ที่ตนเองไป เช่าซื้อมาอย่างสดๆ ร้อนๆ หวังว่าจะนำค่าเช่ารถที่ได้จากโจรไปผ่อนส่ง แถมยังมีเงินเหลือ ให้ใช้จ่ายเป็นรายเดือนอีกต่างหาก เมื่อรถสูญเงินก็ไม่ได้ หนี้จึงเกิดขึ้นเป็นล้าน   เมื่อบริษัทไฟแนนศ์ฟ้องร้องไล่บี้ จนตกเป็นหนี้ตามคำพิพากษาขนาดนั้น แล้วฐานะไม่ดี ไม่มีเงินใช้หนี้เขาจริงๆ ก็อยู่ในวิสัยที่จะโดนฟ้องล้มละลายได้เหมือนกัน คิดดูสิว่าจะซวยซ้ำ สอง ซ้ำสามขนาดไหน   ทางแก้คงต้องตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตา อ้อนวอนบริษัทไฟแนนศ์ให้เมตตาปรานี แล้วตะเกียก ตะกายหาเงินไปผ่อนใช้หนี้ให้เขา ส่วนรายไหนตามเจอรถ ก็รีบเอาไปคืนไฟแนนศ์ ถ้าผ่อน ต่อไม่ไหว เมื่อไฟแนนศ์รู้ว่าท่านเป็นเหยื่อแกงค์แชร์รถยนต์ คงจะโอนอ่อนให้ตามสมควร เพราะ เราไม่ได้ตั้งใจคดโกงเขา   ขอให้โชคดี และระมัดระวังรายการแหกตาจากโจร อย่าได้หลงกลอีก อย่าลืมว่าโจรมันต้อง นั่งนึก นอนนึก หามุกต่างๆ มาต้มยำเหล่าสุจริตตลอด 24 ชั่วโมง อย่าเผลอก็แล้วกัน เพราะคนบ้านเราทุกวันนี้ ศีลธรรม คุณธรรม เสื่อมทรามลงไปอย่างหนัก ในทุกระดับ ประเภท ที่พูดว่า โกงก็ไม่เป็นไร ขอให้ได้ส่วนแบ่งบ้าง ได้ยินทั่วบ้านทั่วเมืองไม่ใช่เหรอ เหตุนี้กระมัง คนโกงโจรห้าร้อยจึงเต็มไปหมด