ครั้งแรกในประเทศไทย

เคยมีคนถามข้าพเจ้าว่า เคยมีส่วนร่วมในงานอะไรที่เป็นเรื่องระดับชาติ และเป็นครั้งแรกใน ประเทศบ้าง ข้าพเจ้าคิดว่าน่าจะมีอยู่ 2-3 เหตุการณ์ที่พอจะเป็นความภูมิใจเล็กๆ ไว้เล่าให้ลูกหลานนำไป โม้ได้เหมือนกัน เรื่องแรก คือ เรื่องการพบแหล่งน้ำมันดิบ (และสามารถผลิตได้ในเชิงพาณิชย์) ครั้งแรกใน ประเทศไทย ที่ตำบลประดู่เฒ่า (ซึ่งเมื่อฝรั่งอ่านเพี้ยนเป็น "ประตูเต่า" เราก็เลยตีขลุมไปด้วยว่า ประตูเต่าก็ประตูเต่า เพราะดูเข้าใจง่ายกว่าจะอธิบายคำว่าประดู่เฒ่า และคำว่า "ประตู" ก็ถือ เป็นมิติที่เสมือนการเปิดสู่ความสำคัญแห่งโชคลาภ รวมทั้ง "เต่า" นั้น ฝรั่งก็ถือว่าเป็นสัตว์ นำโชคลาภ มีความมั่นคงยืนยาว เพราะเต่าเป็นสัตว์ที่มีอายุยืนประเภทหนึ่ง) กิ่งอำเภอกงไกรลาส ซึ่งต่อมา เรียกแหล่งน้ำมันนั้นว่า "ลานกระบือ" จังหวัดกำแพงเพชร มจ. พิริยดิศ ดิศกุล อดีตอธิบดีกรมทรัพยากรธรณี กระทรวงอุตสาหกรรม เคยเล่าให้ผู้เขียนฟังว่า นายพลเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบุรฉัตร ไชยากร กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน (พระราชโอรสพระองค์หนึ่งในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่ได้ทรงริเริ่ม สร้างผลงานต่างๆ ทิ้งไว้เป็นมรดกตกทอดแก่ชาติไทยมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการรถไฟ การประปา การออมสิน การวิทยุกระจายเสียง สร้างสะพานพระราม 6 ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ทรงเป็น เสนาบดีกระทรวงคมนาคม และกระทรวงพาณิชย์ ควบคู่กัน ฯลฯ) ทรงมีพระวิสัยทัศน์ กว้างไกลยิ่งนัก เคยรับสั่งไว้ว่า ดินแดนภาคเหนือตอนล่างแถบจังหวัดกำแพงเพชร(ที่ พระองค์ทรงกรม) นั้น ฝรั่งเชื่อว่าจะมีทรัพยากรปิโตรเลียมแน่ๆ เมื่อบริษัท ไทยเชลล์ เอ็กซพลอเรชั่น แอนด์ โปรดักชั่น จำกัด สำรวจพบน้ำมันที่มีปริมาณพอผลิตใช้ใน ประเทศได้เป็นครั้งแรกนั้น จึงนับว่า เป็นโชคดีของประเทศไทย ที่นายกรัฐมนตรี ในยุคนั้น –พลเอก เปรม ติณสูลานนท์-ท่านเคยให้ใช้คำที่เป็นโฉลกโชคดีนำไว้ก่อนว่า ไทยจะก้าวเข้าสู่ยุค "โชติช่วงชัชวาล" เผอิญโชคดีอีกเช่นกันที่รัฐมนตรีกระทรวงอุตสาหกรรมยุคนั้น (ตอนนั้นยังไม่มีกระทรวง พลังงาน) ท่านเป็นนักประชาสัมพันธ์ชั้นเยี่ยม คือ พลเอก ชาติชาย ชุณหะวัน ท่านจะติดตามข่าว และตามดูการขุดเจาะเป็นเนืองนิตย์ พอได้ความคืบหน้าอะไร เล็กน้อย ท่านจะให้จัดพาสื่อมวลชนไปดูฐานการขุดเจาะ และให้สัมภาษณ์ ณ ใกล้แท่น ขุดเจาะด้วย ที่ผู้เขียนยกว่าท่านรัฐมนตรีเป็นนักประชาสัมพันธ์ชั้นเยี่ยม คือ บริษัทของเราได้ข่าวความ คืบหน้าต้องรีบรายงานท่านทันที บริษัทไม่ต้องเสียงบประมาณ หรือเวลาในการแถลงข่าว อะไรทั้งสิ้น ท่านจะให้พาไปดูที่ฐานขุดเจาะ เมื่อเวลาจะให้สัมภาษณ์นักข่าว ท่านจะเป็น คนกะเกณฑ์ดูทิศทางว่าจะหันหน้ารับแสงตะวันทางไหน ยืนหันหลังให้ห่างแท่นขุดเจาะ มุมไหน ไกลเท่าไร จึงจะเห็นแท่นขุดเจาะ หรือยิ่งมองเห็นว่าคนงานกำลังทำงานได้ยิ่ง เป็นภาพที่มีคุณค่ามาก โดยที่เราผู้เป็นคนทำงานประชาสัมพันธ์ของบริษัทไม่จำเป็นต้อง กะเกณฑ์ทิศทาง หรือพฤติกรรมใดๆ เลย เราเป็นเพียงจัดเตรียมการต้อนรับและสถานที่ พร้อมอุปกรณ์การแถลงข่าว (เช่น เอกสารข้อมูล ข่าวที่เรียบเรียงละเอียดเรียบร้อย) ไว้เป็น พอ ซึ่งในวงการประชาสัมพันธ์ด้วยกันอิจฉาพวกเรา เป็นบ้า... ในฐานะที่เป็นพนักงานประสานงานสื่อมวลชน ผู้เขียนต้องติดตามข้อมูล และตามหัวหน้า ไปลานกระบือเป็นว่าเล่น เพื่อเสนอสนองข่าวคืบหน้าการขุดเจาะน้ำมัน ที่สำคัญที่สุด ต้องคอยติดตามผู้บังคับบัญชาอย่างใกล้ชิดในการป้อนข้อมูลให้สื่อทราบทุกระยะ ยิ่งได้รับพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูงที่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ทรงอนุญาต ให้อัญเชิญพระนาม "สิริกิติ์" ตั้งเป็นนามอันเป็นมงคลแก่แหล่งน้ำมัน และเป็นเกียรติยศยิ่ง แก่ประเทศไทย เราต้องเตรียมจัดงานใหญ่เพื่อรับเสด็จ ในการเสด็จพระราชดำเนินทรง เป็นองค์ประธานในพิธีเปิดแหล่งน้ำมัน เป็นแห่งแรก และเป็นครั้งแรกในประเทศไทย ไม่เป็นที่สงสัยว่า การเตรียมการรับเสด็จครั้งนั้นยิ่งใหญ่เพียงไร ทุกส่วนงาน หรือเรียกว่า ทุกคนในบริษัท ทั้งบริษัทเชลล์แห่งประเทศไทย และบริษัท ไทยเชลล์เอ็กซพลอเรชั่น แอนด์โปรดักชั่น จำกัด ต่างเตรียมงานกันอย่างสุดชีวิต นอกจากการรับเสด็จ และการพิธี ทรงเปิดแหล่งน้ำมันแล้ว การเชิญ และต้อนรับแขกทุกวงการ ทั้งในประเทศและบางส่วน มาจากต่างประเทศ เป็นไปด้วยความกระตือรือร้น ทั้งการรักษาความปลอดภัยทั้งสำหรับ บุคคล และบริเวณงาน โดยเฉพาะแหล่งจุดเจาะ และผลิตพลังงาน ซึ่งเป็นเขตต้องระมัด ระวังเรื่องความปลอดภัยเป็นสำคัญที่สุด ผู้เขียนแม้ในฐานะพนักงานระดับกลาง ในฝ่ายประชาสัมพันธ์ โดยเฉพาะหน้าที่ติดต่อ เชิญสื่อมวลชน มีหน้าที่ช่วยดูแลต้อนรับและให้บริการ ตั้งแต่ก่อนไป ระหว่างการเดิน ทางที่มีทั้งทางภาคพื้นดิน และภาคทางอากาศ การติดตามทำข่าว อาหารการกิน ตลอดสวัสดิการ และยานพาหนะการเดินทาง ตั้งแต่ไปจนกระทั่งกลับถึงกรุงเทพ ฯ โดยสวัสดิภาพ และแม้กระทั่งการเชิญชวนมาพบกันระลึกความหลังเป็นครั้งคราวใน กาลต่อๆ มา เป็นงานและประสบการณ์ที่ลืมไม่ได้ในชีวิตเป็นแน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยื่อใยไมตรีระหว่างการทำงานในหน้าที่และความสัมพันธ์ระหว่าง บุคคลที่มีสืบต่อมาเป็นเวลาอันยาวนาน จะคงเป็นสายใยไมตรีที่ไม่มีวันลบเลือน ด้วยเหตุการณ์ และวันเวลา แม้กาลจะเนิ่นนานเพียงใด นี่เป็นเพียงเรื่องแรกใน 2-3 เรื่องที่คงจะต้องเล่าต่อไป รวมทั้งเหตุที่เป็นปัจจัยให้เกิดมีคอลัมน์ "ชีวิตคือความรื่นรมย์" ณ นิตยสารอันน่ารักนี้ ตั้งแต่ปี 2534 มาจนบัดนี้