ขอเป็นข้ารองบาท ทุกชาติไป

ที่สุดของพสกนิกรชาวไทย วันที่ไทยทั้งชาติไม่อยากให้มาถึงก็มาถึงจนได้ นั่นคือ แถลงการณ์การเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ณ วันพฤหัสบดีที่ 13 ตุลาคม พุทธศักราช 2559 ยังความโศกเศร้าเสียใจน้ำตานองแผ่นดินเหลือคณานับ     การน้อมอาลัยแด่การสวรรคตของพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ มิได้เกิดเพียงพสกนิกรชาวไทยเท่านั้น หากแต่นานาประเทศทั่วโลกยังร่วมน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้น แด่ “พ่อแห่งแผ่นดิน” ของคนไทย   ราษฎรนับแสนในประเทศไทยจากทั่วทุกสารทิศ มีหัวใจดวงเดียวกัน เดินทางสู่พระบรมมหาราชวังในพระนคร ไม่ว่าจะมีถิ่นพำนักอาศัยทุรกันดารไกลแสนไกลจากตัวเมือง เพื่อแสดงความอาลัยพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช   ในกาลครั้งนี้ ความปรองดองของพี่น้องคนไทยในประเทศเกิดขึ้นอย่างบริสุทธิ์ ทุกคนมีหัวใจที่สะอาดด้วยความรักมอบให้กันและกันแสดงความอาทรเอื้อเฟื้อเกื้อกูลกันและกัน ดังเช่นวิถีไทยแต่โบราณก่อนโลกโซเชียลเข้ายึด   ตั้งแต่วินมอเตอร์ไซค์ รับ-ส่งฟรี จนกระทั่งหน่วยจิตอาสา แจกจ่ายสิ่งของเพื่อให้ความเพียรของเพื่อนร่วมแผ่นดินประสบผล ไม่ว่าจะเป็น ข้าวกล่อง, ข้าวเหนียวไก่ย่าง, ของว่าง ยารักษาโรค และเครื่องดื่มนานาชนิด ยกเว้น เครื่องดื่มประเภทมึนเมา ตลอดกระทั่งโรงทานของทางราชการ   ไม่มีประชาชนคนใด บนถนนราชดำเนินใน ริมกำแพงพระบรมมหาราชวัง ย่นย่อต่อสภาพอากาศ ฝนจะตกหรือแดดจะออก ทุกคนต่างก็ปรารถนาที่จะขอใกล้พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชอย่างที่สุดเท่าที่จะใกล้ได้   ระเบียบการเข้าไปถวายสักการะของประชาชน มีข้อจำกัดต่อจำนวนคลื่นมนุษย์ ดังเช่นที่ศาลาสหทัยสมาคม รับพสกนิกรได้เพียงครั้งละ 70 คน และในห้วงเวลาที่กำหนดไม่เกิน 16.00 น. แต่ขบวนคนไทยก็ยาวเหยียดทุกวัน มีทั้งค้างแรม และมาเข้าคิวตั้งแต่ไก่โห่   น่าชื่นใจที่เห็นคนไทยรักกัน และทุกคนต่างก็รู้สึกตรงกันด้วยว่า อยากจะมีชีวิตเช่นนี้ รักกันแบบนี้ตลอดไป เป็นการทำความดีเพื่อ “พ่อแห่งแผ่นดิน”   เนื่องในวันเสด็จนิวัตพระนคร 18 มกราคม 2504 และทรงเสด็จออกมุขเด็จพระที่นั่งอนันตสมาคมให้พสกนิกรเข้าเฝ้าเมื่อ 19 มกราคม พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงมีกระแสพระราชดำรัสตอนหนึ่งว่า   “ข้อสังเกตที่ประทับใจข้าพเจ้า ในระหว่างที่อยู่ในต่างประเทศต่างๆ เหล่านี้ มีข้อหนึ่ง คือ ประเทศไหนประชาชนพลเมืองมีความสามัคคีกลมเกลียวกันดี มีระเบียบวินัยดี ประเทศนั้นก็เจริญและอยู่ในฐานะดี ยิ่งมีความสมัครสมานกลมเกลียวกันมาก ก็ยิ่งเจริญมาก   จึงเห็นได้ว่า ความสามัคคีกลมเกลียวกันในระหว่างคนในชาติ และความเข้าใจในการรักษาระเบียบวินัยนี้แหละ ย่อมเป็นปัจจัยอันสำคัญอันหนึ่งที่จะช่วยนำประเทศชาติสู่ความวัฒนาถาวร     ข้าพเจ้าใคร่ขอฝากข้อคิดนี้ไว้แก่ท่านทั้งหลายด้วย...ฯ”       พระปัญญาบารมีแห่งพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช คือ ปัญญาแห่งชาติ เมื่อได้ทรงแสดงออกมาแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของเราทุกคน ที่จะรับใส่เกล้าใส่กระหม่อมเอามาใช้ เพื่อพ่อของเรา เพื่อให้เป็นประโยชน์ต่อตัวของเรา และแก่บ้านเมืองของเราด้วย...