รถยนต์แต่ละรุ่น แต่ละยี่ห้อ ผลิตออกมาเป็นหลักหมื่นหลักแสนคัน แน่นอนว่าที่จะต้องเหมือนกันเป็นธรรมดา หรือที่ภาษาชาวบ้านเรียกกันว่า "โหล"

รถยนต์แต่ละรุ่น แต่ละยี่ห้อ ผลิตออกมาเป็นหลักหมื่นหลักแสนคัน แน่นอนว่าที่จะต้องเหมือนกันเป็นธรรมดา หรือที่ภาษาชาวบ้านเรียกกันว่า "โหล" ผู้ใช้รถหลายคนต้องการความแตกต่าง มีความเป็นตัวของตัวเอง ดูดี มีสง่าราศี ถ้าเป็นไปได้ก็อยากได้รถที่มีคันเดียวในโลกเสียเลย แต่ความเป็นจริงคงยาก สิ่งที่พอทำได้จึงต้องเป็น การตกแต่งรถยนต์ให้ดูดี ดูแพง และแรงขึ้น สำนักแต่งของรถยนต์ จึงทยอยเกิดขึ้นตามสภาพเศรษฐกิจ และความต้องการของตลาด ในอดีตสำนักแต่ง ดัง มักจะเริ่มจากการทำรถเพื่อใช้ลงแข่งจนมีชื่อเสียง คุ้นหู คุ้นตา บแรนด์นั้นๆ ก็เริ่มมีมูลค่าขึ้น เอเอมจี (AMG) สำนักแต่งที่อยู่คู่กับ เมร์เซเดส-เบนซ์ มาเป็นเวลายาวนาน เริ่มจากสำนักตกแต่งรถยนต์อิสระที่พยายามต่อสู้สร้างชื่อเสียงในวงการรถแข่ง จนบริษัทแม่ตัดสินใจซื้อ เอเอมจี ให้เป็นสำนักแต่งคู่บารมีของบริษัทในที่สุด นอกจากนี้ยังมี บราบัส โลรินเซร์ และคาร์ลสัน ซึ่งถือว่าเป็นสำนักแต่งรถ เบนซ์ ที่มีชื่อเสียงระดับโลกมีศักดิ์ศรีใกล้เคียงกัน ส่วนค่าย บีเอมดับเบิลยู ไม่ยอมน้อยหน้ามีสำนักแต่งมากมาย ตั้งแต่ อัลพีนา เอซี ชไนท์เซร์ ฮาร์ทเก ฮามันน์ เรซิง ไดนามิค บเรย์ทัน เป็นต้น ซึ่งบแรนด์ที่กล่าวมานี้ล้วนแล้วแต่คุ้นหูคุ้นตา บรรดาแฟนพันธุ์แท้ บีเอม ฯ ทั้งสิ้น แต่การตกแต่งรถที่ผูกขาดกับบริษัทแม่ก็คือ รุ่น "เอม" ที่เป็นการพัฒนาจากแผนกมอเตอร์สปอรท์ ของบริษัท ซึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก จากค่ายเยอรมัน ข้ามทวีปมาดูค่ายปลาดิบกันบ้าง เริ่มจาก ฮอนดา ที่ถือว่ามีสำนักแต่งให้เลือกมากที่สุด ตั้งแต่บริษัทเล็กไปจนถึงระดับใหญ่คับฟ้า เริ่มจาก มิวเกน โมดูโล ดูฟ ลัคกีสตาร์ บัดดีคลับ เยอะแยะจนแทบเลือกไม่ถูก โตโยตา ต้อง ทีอาร์ดี หรือ TOYOTA RACING DEVELOPMENT ที่สามารถครองใจแฟนๆ โตโยตา ส่วนใหญ่ได้อย่างเหนียวแน่น เช่นเดียวกับ นิสสัน ที่มี นิสโม เป็นสำนักตกแต่งอย่างเป็นทางการของบริษัท แต่ก็ยังไม่มีบทบาทอะไรในประเทศไทยมากนัก เพราะยังไม่มีการเปิดตัวอย่างเป็นทางการในบ้านเรา สำหรับ มิตซูบิชิ ต้องเป็น แรลลีอาร์ท ที่เป็นสำนักแต่งของบริษัทแม่ไปแล้ว ซึ่งในบ้านเราก็เริ่มเดินหน้าทำการตลาดกันไปพอสมควร แต่ก็ยังไม่หวือหวาสักเท่าไร ชุดแต่งแต่ละบแรนด์ล้วนมีตำนาน มีการพัฒนาสินค้า และสร้างชื่อเสียงมาอย่างต่อเนื่อง บางบแรนด์อาจยาวนานหลายสิบปี ซึ่งทำให้บแรนด์นั้นเกิดมูลค่าเพิ่มขึ้นในปัจจุบัน ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า "BRAND NAME" หลายคนคงจะสงสัยว่าบางที สินค้าก็มาจากแหล่งผลิตเดียวกัน แต่ทำไมสินค้ายี่ห้อนี้จึงขายแพงกว่ายี่ห้อนั้น คำตอบก็คือ มันแพงที่บแรนด์นี่แหละครับ สำหรับตลาดชุดแต่ง แอโรพาร์ท ในบ้านเรา นับว่าเป็น "แดนสนธยา" สำหรับสินค้า BRAND NAME มาโดยตลอด เพราะด้วยราคาที่สูงจนผู้บริโภคเอื้อมไม่ถึง ยกตัวอย่างเช่น ราคาขาย ของชุดแต่งรอบคัน มูเกน ฮอนดา แจซซ์ ของแท้นำเข้าจากญี่ปุ่นราคาเฉียดแสน แต่ของกอพพีบ้านเราขายประมาณ 1 หมื่นบาท ต่างกัน 10 เท่าตัว ซึ่งบริษัทแม่ของสำนักแต่งทั้งหลายก็ไม่ได้มาสนใจกับตลาดบ้านเราสักเท่าไร เพราะเขาสามารถขายสินค้าได้มากเพียงพอในตลาดโลกแล้วนั่นเอง โดยตลาดชุดแต่งรอบคันในบ้านเรา จะเป็นของกอพพีเสียประมาณร้อยละ 99 ก็ว่าได้ การแก้เกมของบริษัทรถยนต์บ้านเรา จึงเริ่มจาก ฮอนดา เป็นเจ้าแรก เพราะเห็นว่าตลาดสินค้าตกแต่งรถยนต์นั้นมีมูลค่ามหาศาล ในเมื่ออย่างไรเสีย ผู้บริโภคต้องไปแต่งเพิ่มด้วยของกอพพีในตลาดอยู่แล้ว ก็ทำออกมาตั้งแต่โรงงานเสียเลย จะได้ไม่ต้องไปแต่งเพิ่มอีก กลยุทธ์นี้ได้ผล สามารถสร้างรายได้อย่างเป็นกอบเป็นกำให้กับบริษัท ฮอนดา แอคเซส อย่างมหาศาล และต่อเนื่อง ซึ่งนับว่า ฮอนดา มองตลาดเมืองไทยขาดกระจุย ในระยะแรกด้วยรูปแบบที่พัฒนากันเองในบ้านเราชุดแต่งจึงดูเรียบๆ ไม่หวือหวา แต่ก็พอขายได้ ต่อมาเมื่อการแข่งขันดุเดือดขึ้น ฮอนดา จึงใช้ลิขสิทธิ์ของ โมดูโล เข้ามาผลิตในบ้านเรา เพื่อให้ได้ต้นทุนที่ถูกที่สุด และเมื่อ ยารีส เปิดตัว ฮอนดา ก็ออกรุ่นชุดแต่งของ ดูฟ มาสกัดดาวรุ่ง ยารีส อีกระลอก ซึ่งกลยุทธ์นี้ ใช้ได้ผลอีก ฮอนดา สามารถสกัดยอดขาย ยารีส ได้ตามคาด นอกจากชุดแต่งบแรนด์เนมจากเมืองนอก จะมีปัญหาเรื่องถูกละเมิดลิขสิทธิ์ในบ้านเราแล้ว ก็ยังมีอีกหลายบริษัทในบ้านเราที่พยายามจะสร้างบแรนด์ของไทยขึ้นมาแชร์ส่วนแบ่งทางการตลาดที่มีอยู่ แต่ด้วยปัจจัยหลายๆ อย่างที่ต้องพัฒนา ทั้งคุณภาพ ความสวยงาม และการโฆษณาประชาสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะต้องเป็นบริษัทใหญ่ที่มีงบประมาณ และสายป่านที่ยาวพอที่จะสร้างบแรนด์ให้ติดตลาด บางทีเราอาจต้องช่วยกันสนับสนุนสินค้าไทย ให้มีคุณภาพทัดเทียมของบแรนด์เนมจากเมืองนอก และวันหนึ่งสินค้าบ้านเราจะได้โกอินเตอร์อย่างเต็มภาคภูมิเสียที ก่อนที่จะถอดใจเลิกไปเสียก่อน