ทั่วไป
เสียบบัตรยกมือกันถูกหรือเปล่า ระวังจะกลายเป็นแกะดำในฝูงหงส์นะครับ
เสียบบัตรยกมือกันถูกหรือเปล่า ระวังจะกลายเป็นแกะดำในฝูงหงส์นะครับ
367 เสียงสบายๆ ไปแล้ว ป่านฉะนี้ก็คงสลับผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเรียบร้อยโรงเรียนสุริยะไปแล้ว เรา ท่าน ไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้องก็ได้แต่กรอกหน้าก็แล้วกัน
ส่วนว่าน้ำมันจะแพงมหาศาล ค่าข้าวแกงจะขยับโดยรวดเร็วขนาดไหน ค่ารถ มีนีบัส ค่ามอเตอร์ไซค์ในซอยล่ะ ก็ต้องทนนะครับ ไหนๆ ก็เกิดเป็นคนกรุงเทพมหานครไปแล้ว แก้ไขได้อย่างเดียวก็คือ "ประหยัด"
เศรษฐกิจพอเพียง คือ อีกหนึ่งประโยคที่ท่านจะต้องท่องเอาไว้อยู่ในใจ ในยามราคาน้ำมันดีเซลจะแซงหน้าราคาน้ำมันเบนซินอยู่แล้ว
ตอนนี้เห็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์รายวันแต่ละเล่มแล้วก็แทบเป็นลม น้ำมันดิบบาร์เรลละ 62 เหรียญ แหล่งน้ำภาคตะวันออกแห้งขอด โรงงานต้องซื้อน้ำใช้กันแล้ว ขนาดอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมแท้ๆ ขับรถขึ้นอีสาน น้ำลำตะคองก็เหลือแค่หน้าเขื่อนเท่านั้นเอง ไม่ยอมปล่อยออกมา
คอยฝนชุดใหญ่อีกสักชุดก็คงดีขึ้นนะครับ
เรามาว่ากันด้วยเรื่องวิชาการดีกว่า ดีกว่าจะคุยกันเรื่องนักข่าวเอารถไปทดสอบแล้วคว่ำ แต่ไม่มีที่มาที่ไป บอกแต่ว่าเป็นรถของค่ายสำโรง ไม่บอกด้วยว่าฉบับไหน ใครขับคว่ำ เพียงแค่เป็นเสียงลือเสียงเล่าอ้าง เชคไปเชคมาปรากฏว่าเป็นรถของค่ายสำโรงนั่นแหละ แต่รถที่คว่ำน่ะ เป็นรถหัวลากที่บรรทุกรถไปส่งผู้แทนจำหน่าย แล้วคนขับหลับใน ก็เลยคว่ำ
เลยเอามาลือว่า คว่ำกันเจ็ดตลบ แต่ที่จริงเป็นรถอยู่บนรถลากจูง 6 คัน แถมรถหัวลาก 1 คัน ก็เป็น 7 คัน ที่คว่ำ เรื่องแค่นั้นเองครับ ท่านสารวัตร ที่เอามาลือกันทั่วบ้านทั่วเมือง
เข้าเรื่องวิชาการเสียที
ปัจจุบัน ศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ กำลังดำเนินการวิจัยในหัวข้อที่เกี่ยวกับยานยนต์อยู่ 2-3 เรื่อง เก็บเอามาเล่าสู่กันฟังนะครับ
เรื่องแรก การพัฒนาขีดความสามารถในการออกแบบและผลิตชิ้นส่วนเบรคมือจากโลหะแผ่น
คงรู้จักกันนะครับ เบรคมือ ที่จริงก็มีหลายแบบ ถ้าเป็นรถเก๋ง ก็อยู่ตรงกลางด้านซ้ายมือ ถ้าเป็นกระบะ บางรุ่นก็อยู่ใต้คอนโซล บางรุ่นก็เหมือนรถเก๋ง บางรุ่นก็ขึ้นมาสูงหน่อย ชิ้นส่วนนี้ถ้าคิดเป็นราคาอะไหล่ จะค่อนข้างแพง เพราะโอกาสที่ลูกค้าจะมาซื้อไปเปลี่ยน คงยาก นอกจากรถจะถูกชนยับทั้งคัน ถึงจะขายได้สักอัน
เจ้าเบรคมือนี่ก็ต้องอาศัยขายเป็นชิ้นส่วนประกอบสำหรับโรงงานเป็นหลักเท่านั้น
ชิ้นส่วนเบรคมือประกอบไปด้วยชิ้นส่วนหลัก คือ ปลอกพลาสติคหุ้มเบรคมือชั้นนอก และ ชิ้นส่วนโลหะแผ่นที่เป็นโครงสร้างภายใน ชิ้นส่วนโครงสร้างภายในขึ้นรูปจากโลหะแผ่น เหล่านี้มีรูปลักษณ์ที่ค่อนข้างซับซ้อนและยุ่งยากสำหรับการออกแบบ ก็เลยต้องมีการวิจัย เพื่อนำความคิดของการพัฒนาขีดความสามารถในการออกแบบและผลิตปั๊มขึ้นรูปชิ้นส่วนเบรคมือโลหะแผ่น เพื่อให้อุตสาหกรรมผลิตเบรคมือในประเทศไทยมีความสามารถเพิ่มขึ้น ในการออกแบบและผลิตของชิ้นส่วนเหล่านี้
หลักการโดยสรุปของโครงการวิจัยชุดนี้คือ ประยุกต์ใช้ CAD/CAE ในการออกแบบ กลไก และชิ้นส่วนโครงสร้างภายในของเบรคมือ ประยุกต์ใช้ CAE ในการวิเคราะห์และออกแบบกระบวนการปั๊มขึ้นรูปโลหะแผ่นอย่างมีประสิทธิภาพ วิจัย พัฒนาออกแบบ และผลิตชิ้นส่วนโครงสร้างโลหะภายในให้เหมาะสมกับการผลิตชิ้นส่วนเบรคมือแบบ COMPOSITE PART
เจ้าตัว วัสดุ COMPOSITE ก็คือวัสดุน้ำหนักเบาเพื่อใช้ในการผลิต ก็เลยต้องมีงานวิจัยชิ้นที่ 2 เพิ่มขึ้น คือ การพัฒนาออกแบบและผลิตชิ้นส่วนโลหะแผ่นสำหรับ COMPOSITE AUTOMOTIVE PARTS
แต่ปัญหาหลักในการพัฒนาชิ้นส่วน COMPOSITE คือ ระยะเวลาการพัฒนาออกแบบและผลิตที่ยาวนานไม่ทันต่อความต้องการของตลาด ก็เลยต้องวิจัยว่า จะทำกันอย่างไรดี
สองเรื่องแรกนี่เป็นเรื่องที่ดำเนินการมาแล้วตั้งแต่ปี 2547 คาดว่าจะแล้วเสร็จช้าสุดก็คือปลายปี 2550
เรื่องที่สาม การออกแบบและผลิตชิ้นส่วนเบรคมือแบบไฮบริด เป็นการวิจัยเพื่อให้ชิ้นงานทั้งโครงสร้างภายนอก และโครงสร้างภายในที่ชิ้นส่วนเบรคมือจะไปประกอบเข้าด้วยกัน บนคอนโซล โดยแบ่งเป็น 2 ประเด็น
ประเด็นแรก ปั๊มขึ้นรูปโลหะแผ่นสำหรับโครงสร้างภายใน ให้มีความโค้งของชิ้นงานรับกับคอนโซลที่ประกอบกันจะทำการขึ้นรูปได้ยาก และประเด็นที่สอง การหุ้มเบรคมือด้วยพลาสติคโดยการใช้กาวประสานกับชิ้นส่วนที่เป็นโลหะ ซึ่งทำให้ประสิทธิภาพในการผลิตต่ำทั้งในเรื่องของเวลาและของเสียที่เกิดขึ้น
เรื่องนี้ก็ทำแล้วเช่นกัน กว่าจะเสร็จก็โน่น ปลายปี เรื่องนี้ก็ทำแล้วเช่นกัน กว่าจะเสร็จก็โน่น ปลายปี '49
เรื่องที่สี่ การพัฒนากระบวนการขึ้นรูปคอมโพสิตสำหรับชิ้นส่วนยานยนต์ ก็เป็นเรื่องที่ต่อเนื่องกัน เพราะบ้านเรายังคงใช้กระบวนการขึ้นรูปแบบ HAND LAY-UP และ SPRAY-UP ซึ่งเหมาะสำหรับการขึ้นรูปชิ้นส่วนไม่เกิน 1,000 ชิ้น เนื่องจากต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงต่อชิ้นงาน ซึ่งเสียเวลามาก
ก็เลยต้องวิจัยนำเอาเทคนิคสมัยใหม่มาประยุกต์ใช้ เพื่อให้สามารถเพิ่มปริมาณการผลิตได้รวดเร็วขึ้น งานวิจัยนี้ทำการทดลองขึ้นรูปวัสดุคอมโพสิทด้วยกระบวนการ RIM โดยศึกษาถึงตัวแปรต่างๆ ที่มีผลต่อคุณภาพและสมบัติของชิ้นงาน เช่น ความหนืดและความเร็วในการเกิดปฏิกิริยาของเรซิน สมบัติและการวางไฟเบอร์ในแม่พิมพ์ และสภาวะที่เหมาะสมในการฉีดเรซินเข้าไปในแม่พิมพ์
ส่วนว่าจะทำกันอย่างไร ขออนุญาตไม่อธิบายนะครับ เพราะเดี๋ยวจะกลายเป็นหนังสือวิชาการไปก่อน
เช่นกันครับ งานนี้เริ่มมาแล้วเช่นกัน แต่กว่าจะจบก็ปลายปี 2550 โน่น
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ ที่ดำเนินการวิจัยเพื่ออุตสาหกรรมยานยนต์ของบ้านเรา
เป็นเรื่องน่ายินดีนะครับ ที่จะพัฒนาขีดความสามารถเพิ่มขึ้น เสียแต่ว่า บ้านเรามีโรงงานประกอบรถยนต์ ที่สามารถประกอบรถและส่งขายไปได้ทั่วโลก ที่คนทั่วโลกยอมรับ และซื้อเอาไปใช้ ได้รับคำชมกันหน้าบานเป็นจานเชิง
เพียงแต่ น่าจะเรียกว่าโรงรับจ้างประกอบมากกว่า เพราะเราไม่มีความรู้ในสิ่งที่เราทำอยู่เลย ผลิตภัณฑ์ต้นน้ำของเราไม่มีอะไรเลย โรงเหล็ก แค่เหล็กรีดร้อน ก็ทะเลาะกันเสียหนวกหู ความชำนาญทางเทคโนโลยีของเรา ไม่รู้จัก โรงหล่อ ก็หล่อออกมาแบบมีตามด
ใช้ไปแล้วก็มีปัญหาตามมา
แล้วยังเรียกกันเสียใหญ่โตว่า ดีทรอยท์ออฟเอเชีย
ฝากท่านผู้รู้ช่วยอธิบายทีเถอะครับ มันหมายความว่าอะไร แค่งานวิจัยเรื่องยานยนต์ ยังมีอยู่แค่ 4-5 เรื่อง เบรคมืออย่างเดียว แล้วยังกล้าพูดอีก
กระผมอายแทนครับ
เรื่องโดย : มือบ๊วย
นิตยสาร Formula ฉบับเดือน สิงหาคม ปี 2548
คอลัมน์ Online : ทั่วไป
ลิงค์สำหรับแชร์ : https://www.autoinfo.co.th/archive/8132