ตอนนี้กระแสความนิยมรถญี่ปุ่นรุ่นเก่าอายุ 20-30 ปี กำลังมาแรง จากเดิมรถที่เคยถูกมองว่าไม่มีค่า ไร้ราคา กลับถูกปลุกให้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาสู่ยุคทองอีกครั้ง

ตอนนี้กระแสความนิยมรถญี่ปุ่นรุ่นเก่าอายุ 20-30 ปี กำลังมาแรง จากเดิมรถที่เคยถูกมองว่าไม่มีค่า ไร้ราคา กลับถูกปลุกให้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาสู่ยุคทองอีกครั้ง "เกาะกระแส" ฉบับนี้จะพาไปรู้จักกับรถญี่ปุ่น เก่าๆ แก่ๆ ที่กลับมาฮิทอีกครั้ง ว่ามีรุ่นไหนบ้าง และมีแนวทางการตกแต่งอย่างไร เพราะขณะนี้วัยรุ่นบ้านเราต่างให้ความสนใจกันมาก ทั้งที่จงใจไปเลือกซื้อมาเอง หรือเป็นมรดกตกทอดจากรุ่นพ่อมาสู่รุ่นลูก ส่วนหนึ่งที่สร้างกระแสความนิยมรถญี่ปุ่นรุ่นเก่าๆ ในบ้านเรา น่าจะมาจาก หนังสือการ์ตูนเรื่อง "251 อู่นี้ซ่อมได้" ที่ตัวเอกของเรื่องเป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถ "RESTORE GARAGE 251" ซึ่งเปิดกิจการมาแล้วกว่า 50 ปี ซึ่งมีความชำนาญด้านรถญี่ปุ่นเป็นพิเศษ ลูกค้าส่วนใหญ่ที่มาใช้บริการก็จะเป็นพวกที่ใช้แต่รถญี่ปุ่นเหมือนกัน ในหนังสือเล่มนี้ ผู้อ่านจะได้ความรู้เกี่ยวกับรถยนต์ ซึ่งบางคันถือว่าเป็นตำนานของญี่ปุ่น และได้แนวทางการตกแต่งรถไปในคราวเดียวกันด้วย เริ่มต้นด้วย ค่ายยักษ์ใหญ่ตลอดกาลอย่าง โตโยตา ซึ่งในยุคนั้นได้ผลิตรถออกมาหลายรุ่น แต่รุ่นที่มีขายในบ้านเราและที่ได้รับความนิยมมากที่สุด คือ อนุกรม โคโรลลา เคอี ไม่ว่าจะเป็น เคอี 20/30 และ 35 จนถึงรุ่นใหม่สุดอย่าง เคอี 70 ซึ่งใช้เครื่องยนต์ 3K/4Kและ 5K แต่ที่ถือว่าเป็นสุดยอดของ โคโรลลาในยุคนั้นเห็นจะเป็น รุ่น เลวิน ซึ่งเป็นรถยนต์ที่จารึกประวัติศาสตร์หน้าใหม่ให้อนุกรม โคโรลลา ด้วยตัวถังที่มีดีไซจ์นโฉบเฉี่ยว มาพร้อมกับเครื่องยนต์รหัส 2TG พลังขับเคลื่อนเทียบเคียงกับ โพร์เช 911 ซึ่งเป็นที่นิยมใช้ในการแข่งขันทั้งในและนอกประเทศ เรียกได้ว่าเป็นรถรุ่นหนึ่งที่มอบความสนุกเร้าใจให้แก่ผู้ขับขี่ในยุคนั้นได้เป็นอย่างดี แนวทางการแต่งรถรุ่นนี้ของวัยรุ่นบ้านเรา เริ่มต้นจากการหาหัวใจดวงใหม่ใส่เข้าไปแทนที่หัวใจดวงเดิมที่ชราภาพเต็มที และที่เหมาะสมที่สุดคงก็หนีไม่พ้น เครื่องยนต์จากค่ายเดียวกันในรหัส 4A GE 135 แรงม้าจาก โตโยตา เออี 86 ส่วนล้อกระทะเหล็กถูกแทนที่ด้วยล้อแมกยี่ห้อต่างๆ พวงมาลัย เบาะนั่ง กระจกมองข้าง ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ถูกแทนที่ด้วยของแต่งจากสำนักดัง ไฟหน้าทรงกลมเปลี่ยนใหม่เป็นแบบโคมเพชร มีเพียงรูปทรงภายนอกที่ยังคงความคลาสสิคของเดิมไว้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นกันชนหน้า/หลัง คิ้วรอบคันสีโครเมียม ถัดมาอีกค่ายหนึ่ง ที่วัยรุ่นให้ความนิยมไม่แพ้กันคือ ดัทสัน 1200 ขุมพลังรหัส A12มีม้าให้ควบเล่นถึง 69 ตัว ซึ่งในสมัยนั้นถือว่าแรงใช้ได้ เพราะขนาดรถสปอร์ทยังมีแรงม้า 100 กว่าตัวเท่านั้นเอง แต่สิ่งที่ทำให้วัยรุ่นยุคนี้ลุ่มหลงคงเป็นเพราะ รูปทรงที่เล็กกะทัดรัด อะไหล่ในบ้านเราก็พอหาได้ อีกทั้งของแต่งในประเทศญี่ปุ่นยังพอหลงเหลืออยู่บ้าง แนวทางการตกแต่งของรถรุ่นนี้ ก็ไม่แตกต่างจาก โตโยตา สักเท่าไร จะมีก็เพียงเรื่องของหัวใจเท่านั้น ที่เปลี่ยนมาใช้เครื่องยนต์รหัส SR 20 DET หรือไม่ก็ CA 18 DET จากรถสปอร์ทร่วมค่ายอย่าง นิสสัน ซิลวีอา เอส 13 กับ 200 เอสเอกซ์ อีกค่ายหนึ่งที่กำลังมาแรง และเป็นที่นิยมในบ้านเราในขณะนี้คือ มาซดา อาร์เอกซ์-3 ซึ่งถือเป็นตำนานเครื่องยนต์แบบสูบหมุนโรตารีรายแรกและรายเดียว ภายใต้รหัส 12A แต่สิ่งที่วัยรุ่นให้ความสนใจรถรุ่นนี้เป็นพิเศษ น่าจะมาจากอิทธิพลของประเทศออสเตรเลียที่กำลังฮอทฮิทรถรุ่นนี้ขนาดหนัก ถึงขนาดมีสำนักตกแต่งผุดขึ้นมามากมายราวดอกเห็ด แต่สิ่งที่ทำให้รถรุ่นนี้ครองใจชาวออสซีอาจเป็นเพราะ รูปลักษณ์ที่ออกแบบอย่างสวยงามลงตัว แลดูสปอร์ท ขนาดวันเวลาผ่านมาเกือบ 30 ปีแล้ว รูปทรงก็ยังคงทันสมัยไม่แพ้รถรุ่นใหม่ แนวทางการตกแต่งรถรุ่นนี้ จะได้สิทธิ์พิเศษที่มากกว่ารถรุ่นอื่นอยู่เล็กน้อย ก็ตรงที่ของแต่งที่เคยมีมากมายในประเทศญี่ปุ่น กลับย้ายฐานการผลิตไปอยู่ประเทศออสเตรเลียทั้งของใหม่ และของมือสอง ไม่ว่าจะเป็นอะไหล่ตัวถัง หรือแม้แต่อะไหล่เครื่องยนต์ ทำให้หาของแต่งง่ายกว่ารุ่นอื่น แต่สิ่งที่เสียเปรียบจากรถค่ายอื่นก็คือ เรื่องของหัวใจ เพราะมาซดา อาร์เอกซ์-3 นั้นถือว่าเป็นผู้ปฏิวัติวงการเครื่องยนต์ จากลูกสูบแถวเรียง เป็นเครื่องยนต์แบบโรตารี ดังนั้นการที่จะหาหัวใจดวงใหม่มาใส่เข้าไป ที่ยังคงต้องยึดหลักพื้นฐานเครื่องยนต์เดิม ที่เป็นแบบโรตารี และหัวใจดวงใหม่ที่ดูว่าเหมาะสมที่สุด ก็มาจากรถสปอร์ทร่วมค่าย อย่าง มาซดา อาร์เอกซ์-7 ภายใต้รหัส 13BT นับว่าเป็นอีกหนึ่งกระแสที่ร้อนแรงมากในขณะนี้ ทำให้นึกถึงสติคเกอร์ คำขวัญท้ายรถสิบล้อ และแทกซีที่ว่า "ถึงรถจะเก่า แต่เร้าใจนะน้อง"