ทั่วไป
ผมเคยบอกกับมิตรรักแฟนเพลงว่า เขียนหนังสือให้ท่านอ่านด้วยการใช้คอมพิวเตอร์มานาน นั่งหน้าจอทุกวันจนกระทั่งป่านนี้ แน่นอนคนเราทำอะไรจำเจย่อมมีความเบื่อเซ็งเป็นธรรมดา มีแฟนจี๋จ๋าหวานจ๋อยหนักๆเข้ายังเบื่อขี้หน้ากันได้ สำมะหาอะไรกะเรื่องอื่น
ผมเคยบอกกับมิตรรักแฟนเพลงว่า เขียนหนังสือให้ท่านอ่านด้วยการใช้คอมพิวเตอร์มานาน นั่งหน้าจอทุกวันจนกระทั่งป่านนี้ แน่นอนคนเราทำอะไรจำเจย่อมมีความเบื่อเซ็งเป็นธรรมดา มีแฟนจี๋จ๋าหวานจ๋อยหนักๆเข้ายังเบื่อขี้หน้ากันได้ สำมะหาอะไรกะเรื่องอื่น
ทางออกอย่างหนึ่งคือการ "ท่องเวบ" หมายถึงเวบในอินเตอร์เนท ไม่ใช่โต้คลื่นในทะเล เพื่อเป็นการสลับฉากและผ่อนคลาย มีอยู่เวบหนึ่งคือ "ขำขันดอทคอม (kumkun.com)" ที่มีคนน้ำใจงาม อุตส่าห์ออกเรี่ยวออกแรงทำเวบเพื่อให้คนอื่นยิ้มหัวโดยไม่ได้หมายค้ากำไร
เปิดเข้าไปดูก็เจอ "ปัญหากวน-กวน" เลยเอามาฝากท่านผู้อ่านซะหน่อย เพื่อคลายเครียด เพราะพักหลังรู้ตัวว่าหยิบยกเอาเรื่องหนักที่ใส่หมวกมาให้อ่านอยู่บ่อยๆ
ครับ ผมเลือกเอาที่เห็นว่าเข้าท่าเข้าที ไม่ทะลึ่งตึงตังออกเรทเอกซ์ เอาไปทายกันเองในระหว่างญาติมิตรได้ด้วย นับว่าไม่เลว แต่ถ้าใครเส้นลึกล้ำเหลือเกิน ไม่ขำไม่ขันก็ขออภัยมณีมา ณ ที่นี้ด้วยเทอญ
1. กำแพงหนา 20 นิ้ว มีสิ่งประดิษฐ์ใดที่ทำให้มองทะลุกำแพงได้หน้าต่าง
2. คอม ฯ บูทไม่ขึ้น ทำยังไงถึงจะหายเอาไปวางไว้นอกบ้าน รับรองหาย
3. ปลาหมึกเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงเป็นผู้ชาย เพราะมีหนวด
4. ชมรมดนตรีไทยกลัวชมรมอะไรชมรมจิ๊กซอว์
5. ห้องอะไรไม่ต้อนรับคนจีนห้องรับแขก
6. A ถึง Z ตัวไหนใหญ่ที่สุด C (BIG C)
7. ใครเจอไอโอดีนเป็นคนแรกทิง เพราะทิงเจอไอโอดีน
8. การกีฬามีกี่ให้ 5 ให้
9. นกอะไรตัวใหญ่ที่สุดนกเขา
10. อำเภออะไรมีผู้ชายมากที่สุดอำเภอชุมพวง
11. หมาอะไรแสนรู้ต้องไปถามแสนดูก่อน
12. ผู้หญิงประเทศไหนแต่งงานช้าอีกัวดอ
13. มดอะไรใหญ่กว่ามดเอกซ์มดเอกซ์แอล
14. ลมกลัวอะไรน้ำ เพราะน้ำอัดลม
15. แมลงอะไรมีตัวเดียวแมลงวัน
16. ต้นอะไรออกลูกเป็นแมวต้นตระกูลแมว
17. นกอยู่บนฟ้า หัวมันอยู่ที่ไหนในดิน
18. ส้มบางอะไรอร่อยที่สุดส้มบางลูก
19. อะไรอยู่ในความมืดไม่รู้ซิ มืดมองไม่เห็น
20. คนอำเภอไหนหัวแข็งที่สุดหัวหิน
ตานี้มาว่ากันถึงคดีความ งวดนี้ขอเบิลต่องวดที่แล้วด้วย "คดีรถ" ซึ่งน่าสนใจ เกี่ยวกับการเข้าพักในโรงแรมแล้วรถหาย เมื่อรถไม่ใช่รองเท้าคู่หนึ่งหรือหมวกใบหนึ่งราคาไม่กี่บาท เจ้าของรถก็เดือดร้อน ถามว่าจะไล่เบี้ยบังคับให้โรงแรมรับผิดชอบได้ไหม โรงแรมจะฉากหลบได้ไหม เรามาดูกันได้เลย
"นายเบื่อการเมือง" ถ้าเป็นชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ เข้าใจว่าคงเบื่อการเมืองขนาดหนักแบบยกครัว นายเบื่อการเมืองที่ว่านี้ไปพักที่ "โรงแรมม่านทอง" ซึ่งไม่ใช่ม่านรูด แต่ใช้ชื่อหวาดเสียว แกพักค้างคืนไม่ใช่ชั่วคราว ถึงตอนกลางค่ำกลางคืนจึงจอดรถกระบะภายในบริเวณโรงแรม แถมยังรอบคอบ เอ่ยปากฝากยามของโรงแรมไว้ด้วย ช่วยดูแลรถของผมหน่อยนะครับ
ยังไงไม่รู้ ตื่นเช้าขึ้นมา รถอันตรธานหายไปจากที่จอด ล้งเล้งหายังไงก็ไม่เจอ แสดงว่าโดนลักขโมยชัวร์ จนแล้วจนรอดไม่ได้คืน นายเบื่อการเมือง รู้สึกเบื่อทนายเหมือนกัน แต่ถึงคราวจำเป็นต้องไปปรึกษา ได้ความรู้มาว่างานนี้โรงแรมซวย ต้องรับผิดชอบรถที่หาย
หลังจากทำหนังสือโนทิสแล้วโรงแรมเฉยเมย เจ้าของโรงแรมอันได้แก่ "นายเถ้าแก่" ซึ่งเป็นหนุ่มใหญ่ยังไม่แก่สั่นหัว บอกว่า อั๊วไม่เกี่ยว นายเบื่อการเมือง จึงให้ทนายฟ้อง นายเถ้าแก่ เป็นจำเลย ระบุว่ารถที่หายตนเช่าซื้อมาจากบริษัทไฟแนนศ์ เมื่อรถหายไปต้องรับภาระจ่ายค่างวดอีกตั้ง 175,100 บาท เหตุเกิดที่โรงแรมของ นายเถ้าแก่ จึงขอให้ศาลบีบบังคับให้ นายเถ้าแก่จ่ายเงิน 150,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยตั้งแต่วันฟ้องจนกว่าจะจ่ายเสร็จ
จำเลยคือ นายเถ้าแก่ สู้คดี ให้การว่า นายเบื่อการเมืองไม่มีอำนาจฟ้อง เพราะโรงแรมเป็นบริษัท นายเถ้าแก่ เป็นตัวแทนเท่านั้น มาฟ้องให้รับผิดเป็นส่วนตัวได้ยังไง รถก็ไม่ได้ฝากไว้กับโรงแรม สัญญาเช่าซื้อก็ทำขึ้นไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ตกเป็นโมฆะ ค่าเสียหายเกินความจริง อย่างมากแค่ 30,000 บาท ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว ตัดสินให้ นายเถ้าแก่ จ่ายค่าเสียหายตามที่ นายเบื่อการเมือง ต้องการทุกบาททุกสตางค์
นายเถ้าแก่ ร้องไอ้หยา บังคับให้อั๊วจ่ายได้ยังไง ต่อจากนั้นก็ดิ้นรนด้วยการยื่นอุทธรณ์ อ้างข้อกฎหมายเรื่องอำนาจฟ้องเป็นหลัก โต้เรื่องค่าเสียหายมาด้วยว่า รถ นายเบื่อการเมือง ผ่อนส่ง ไฟแนนศ์ต้องบวกดอกเบี้ยบานเบิก ราคาจริงขณะที่รถหายไม่ถึง 150,000 บาท และขอให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว พิพากษายืน
จำเลยคือ นายเถ้าแก่ ทำใจจ่ายเงินให้นายเบื่อการเมืองไม่ไหว เพราะได้ค่าโรงแรมไม่กี่ร้อยบาทจาก นายเบื่อการเมือง มันเข้าเนื้อเข้ากระดูกอย่างชัดๆ จึงดิ้นอีกเฮือกด้วยการยื่นฎีกายกข้ออ้างเหมือนเดิม
ศาลฎีกาเหล่ดูสำนวนคดีนี้ แล้วชี้ขาดออกมาอย่างแน่นอนดังนี้
การที่ นายเบื่อการเมือง แนบสัญญาเช่าซื้อมาในฟ้อง แต่สัญญาไม่มีลายมือชื่อของผู้ให้เช่าซื้อ ไม่ทำให้ฟ้องเสียไป สัญญาเช่าซื้อจะโมฆะหรือไม่ นายเบื่อการเมือง เขาจะนำสืบในชั้นพิจารณา เพียงแต่ดูสำเนาท้ายฟ้องแล้วจะมาตัดสินว่าสัญญาเช่าซื้อไม่ชอบด้วยกฎหมาย ตกเป็นโมฆะไม่ได้หรอก และหลังจากสืบพยานแล้วฟังได้ว่า นายเบื่อการเมือง เช่าซื้อรถมาถูกต้อง ข้ออ้างของ นายเถ้าแก่ ฟังไม่ขึ้น
ข้อที่ นายเถ้าแก่ อ้างว่าไม่ต้องรับผิด เพราะโรงแรมเป็นของบริษัทซึ่งเป็นนิติบุคคลต่างหากนั้น ศาลฎีกาบอกว่า บริษัทได้รับอนุญาตให้ดำเนินกิจการโรงแรม โดยให้ นายเถ้าแก่ เป็นเจ้าสำนักควบคุมจัดการโรงแรม กฎหมายแพ่ง ฯ มาตรา 674 กำหนดให้เจ้าสำนักโรงแรม ต้องรับผิดในการที่ทรัพย์สินของคนเดินทางหรือแขกอาศัยสูญหายหรือบุบสลาย แม้ว่าความสูญหายหรือบุบสลายเกิดจากผู้คนไปมาเข้าออกโรงแรมก็ตาม
เมื่อฟังได้ว่า นายเบื่อการเมืองเข้าพักโรงแรม จอดรถไว้ที่ลานจอดรถในบริเวณโรงแรม แล้วรถหายไป เจ้าสำนักโรงแรมจึงต้องรับผิดเป็นส่วนตัวตามกฎหมาย
ข้อที่ นายเถ้าแก่ อ้างว่ารถเช่าซื้อมา ไฟแนนศ์บวกดอกเบี้ยอื้อซ่า ราคารถจริงๆ ต้องต่ำกว่าที่เรียกร้อง โจทก์ไม่มีสิทธิผลักภาระดอกเบี้ยให้นายเถ้าแก่นั้น ศาลฎีกาบอกว่าคดีนี้ได้ความว่า เช่าซื้อรถมา 245,300 บาท นายเบื่อการเมืองใช้รถมาแค่ 8 เดือน ถ้าจะคิดค่าดอกเบี้ยค่าเสื่อมราคาแล้วหักออก การที่เขาฟ้องเรียกร้องแค่ 150,000 บาท ถือว่าน้อยแล้วล่ะ
ศาลฎีกาจึงพิพากษายืน
ขอโชว์มาตราสำคัญที่ช่วยคุ้มครองผู้เข้าพักโรงแรม โฮเทล หรือสถานที่อื่นทำนองเดียวกันให้ดูอย่างจะๆ
มาตรา 674 เจ้าสำนักโรงแรมหรือโฮเทล หรือสถานที่อื่นทำนองเช่นว่านั้น จะต้องรับผิดเพื่อความสูญหายหรือบุบสลายอย่างใดๆ อันเกิดแก่ทรัพย์สินซึ่งคนเดินทางหรือแขกอาศัย หากได้พามา
จากคำพิพากษาคดีนี้ แสดงว่าศาลท่านตัดสินตามตัวบทเป๊ะเลย ใครเป็นเจ้าสำนักโรงแรมซึ่งหมายถึงผู้จัดการโรงแรมอย่าคิดว่าโก้อย่างเดียว ข้าวของทรัพย์สินของแขกที่มาเข้าพักสูญหายหรือบุบสลาย โดยไม่ใช่ความผิดของแขก เจ้าสำนักโรงแรมต้องรับผิด
ถามว่าฟ้องบริษัทที่เป็นเจ้าของโรงแรมด้วยมิดีกว่าหรือ ครับ ในคดีอื่นๆ เขาก็ฟ้องรวมไปด้วยแทบทั้งสิ้น ไม่เหมือนคดีนี้เจาะจงฟ้อง นายเถ้าแก่ โดดๆ เข้าใจว่านายเบื่อการเมืองคงได้ข้อมูลมาชัดเจนว่า เจ้าของโรงแรมตัวจริงคือ นายเถ้าแก่ จึงพุ่งเป้าไปที่นายเถ้าแก่สถานเดียว
กรณีที่นายเถ้าแก่ เป็นผู้จัดการโดยตำแหน่ง กินแค่เงินเดือน ฟ้องแล้วชนะคดีอาจไม่ได้อะไรมาเหมือนกัน
สำหรับการเรียกร้องของ นายเบื่อการเมือง ถือว่าเบามือ ไม่โหด เพราะตามความเป็นจริงสามารถเรียกร้องได้เท่ากับราคารถที่แท้จริง ไม่ใช่เรียกร้องเอาแต่เฉพาะค่าเช่าซื้อที่ นายเบื่อการเมือง ต้องแบกรับภาระ นั่นหมายความว่าเรียกร้องมากกว่า 150,000 บาท น่าจะได้
ด้วยเหตุนี้เอง ศาลจึงไม่ตัดทอนตามที่ นายเบื่อการเมือง เรียกร้องคือ 150,000 บาท พร้อมดอกเบี้ย
สำหรับเจ้าของโรงแรมเมื่อรับรู้ข้อกฎหมายนี้คงหนาวเหมือนกัน ทางแก้อย่างหนึ่งคือทำประกันภัยไว้เพื่อให้เป็นเบาะลม รองรับความเสียหาย โรงแรมไม่โดนเต็มๆ
เรื่องโดย : จอมยุทธ
นิตยสาร Formula ฉบับเดือน กุมภาพันธ์ ปี 2548
คอลัมน์ Online : ทั่วไป
ลิงค์สำหรับแชร์ : https://www.autoinfo.co.th/archive/7930