ได้กลับไปเห็นเวียงจันทน์อีกครั้ง หลังเวลาผ่านเลยมาเกือบ 20 ปี ไม่มีอะไรที่รู้สึกคุ้นตา นอกจากสถานที่สำคัญ 1 อย่าง ประตูชัย หรือพระธาตุหลวง แม้แต่ถนนหนทางก็ยังดูแปลกใหม่

ได้กลับไปเห็นเวียงจันทน์อีกครั้ง หลังเวลาผ่านเลยมาเกือบ 20 ปี ไม่มีอะไรที่รู้สึกคุ้นตา นอกจากสถานที่สำคัญ 1 อย่าง ประตูชัย หรือพระธาตุหลวง แม้แต่ถนนหนทางก็ยังดูแปลกใหม่ ใครที่เคยคิดว่า คนลาวยังขี่ม้าขาว...เอ๊ย...ช้าง หรือจักรยานกันอยู่ เปลี่ยนความคิดได้แล้วครับ โดยเฉพาะในเมืองหลวงเวียงจันทน์ ทุกวันนี้ท้องถนนเต็มไปด้วยรถรา นานาชนิด และมีรถรุ่นใหม่ๆ ให้เห็น ไม่แพ้บ้านเรา ยิ่งถ้าเป็นย่านธุรกิจการค้า การจราจรจะคับคั่งพอสมควรทีเดียว พี่น้องชาวลาว ซึ่งมีจำนวนประมาณ 6 ล้านคน แม้ส่วนใหญ่จะยังคงใช้รถจักรยาน และจักรยานยนต์เป็นยานพาหนะหลัก แต่สัดส่วนของจำนวนรถยนต์กับจำนวนประชากร ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนปัจจุบันอยู่ที่ 1 คัน/90 คน ตอนนี้ในลาว จึงน่าจะมีรถส่วนบุคคลวิ่งไปมาบนท้องถนนประมาณ 70,000 คัน การจะเป็นเจ้าของรถสักคันในลาว ไม่ใช่เรื่องยาก เนื่องจากมีตัวแทนจำหน่ายรถยนต์หลากหลายยี่ห้อ ทั้งญี่ปุ่น เกาหลี จีน และยุโรป นอกจากนี้ชาวลาวยังนิยมข้ามแม่น้ำโขงไปซื้อรถในจังหวัดชายแดนของไทย เช่น หนองคาย มุกดาหาร บแรนด์รถเก๋งยอดฮิทของพี่น้องชาวลาว ได้แก่ ฮันเด และเกีย จากเกาหลี กับ บีวายดี จากจีน เนื่องจากเกาหลีใต้ ได้สิทธิพิเศษจากรัฐ ให้เสียภาษีนำเข้าต่ำกว่ารถจากประเทศอื่น จึงขายได้ถูกกว่า ส่วน บีวายดี ก็ราคาย่อมเยาตามประสารถแดนมังกร เริ่มต้นที่ 3 แสนกว่าบาท เท่านั้น รถยนต์ที่ซื้อในลาวผู้จำหน่ายจะนำเข้าแบบพวงมาลัยซ้ายมาเลย หรือถ้าเป็นรถมือ 2 พวงมาลัยขวา ผู้แทนจำหน่ายก็จะจัดการดัดแปลงเป็นพวงมาลัยซ้ายให้เสร็จสรรพ ส่วนรถที่ซื้อไปจากฝั่งไทย ผู้ซื้อต้องนำรถไปดัดแปลงเอง โดยผู้รับดัดแปลงในเวียงจันทน์หลายแห่ง คิดค่าดำเนินการเกือบ 40,000 บาท/คัน เมื่อซื้อรถแล้ว เจ้าของต้องนำรถไปจดทะเบียนกับ "โยธา" ให้เรียบร้อย ป้ายทะเบียนรถลาว จะนำหน้าด้วยพยัญชนะ 2 ตัว แล้วตามด้วยตัวเลข 4 หลัก ยังไม่เจอปัญหาเลขทะเบียนหมดสตอคอย่างบ้านเรา ผู้ขับต้องอายุ 18 ปีขึ้นไป และมีใบอนุญาตขับขี่ซึ่งต้องไปสอบกับ "โยธา" เช่นกัน ส่วนราคาน้ำมันในลาว รัฐบาลเป็นผู้กำหนด แพงกว่าบ้านเรานิดหน่อย เบนซิน ธรรมดา ลิตรละ 31 บาท ซูเพอร์ ลิตรละ 50 บาท ขณะที่ดีเซลที่รัฐบาลไทยตรึงไว้ลิตรละ 30 บาท ที่ลาวปาเข้าไปลิตรละ 36 บาทครับ สรุปแล้วในลาวรถถูก แต่น้ำมันค่อนข้างแพง เมื่อเทียบกับเงินเดือนพนักงานระดับปริญญาตรี ที่สตาร์ทแค่ 4,000-5,000 บาท ตรงข้ามกับเมืองไทย ที่รถแพงแต่น้ำมันถูก โดยเฉพาะดีเซลกับซีเอนจี และเเอลพีจี ที่กลายเป็นเชื้อเพลิงการเมืองไปแล้ว ที่น่าสนใจคือ การเป็นเจ้าของรถในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ง่ายกว่าบ้านเราครับ เพราะเขาคิดภาษีแค่ 100 % ทำให้รถนำเข้าที่นั่นถูกกว่ากเรย์ มาร์เกท ที่นี่เยอะ เศรษฐีลาวเลยถอยสปอร์ทคันงามมาขับเล่นกันสนุก ถามว่าอิจฉาคนลาวไหม ? เว้าสั้นๆ ว่า "โด๋ย" (อิจฉาสิโว้ย)