จากถุงก๊อบแก๊บ ถึงกล้องดิจิทอลบันทึกความเป็นมา และนาทีที่วัตถุเล็กๆ เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตในโลกยุคใหม่ไปตลอดกาล

จากถุงก๊อบแก๊บ ถึงกล้องดิจิทอลบันทึกความเป็นมา และนาทีที่วัตถุเล็กๆ เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตในโลกยุคใหม่ไปตลอดกาล 2. ไฟแชค 10 บาท วัตถุเล็กๆ ชิ้นนี้ อาจไม่ถึงกับเปลี่ยนวิถีชีวิตของคนทั้งโลก แต่อย่างน้อยก็ทำให้วิถีชีวิตของบรรดา "สิงห์อมควัน" หลายร้อยล้านคน "ง่ายขึ้น" กว่าเดิมเยอะ เมื่อหลายสิบปีก่อน ใครก็ตามที่จะเป็นสิงห์อมควัน นอกจากจะต้องมีสตางค์ซื้อบุหรี่ซองละสิบหรือหลายสิบแล้ว ยังต้องมีอีกหลายร้อยสำหรับซื้อไฟแชคดีๆ ไว้ใช้สักอันด้วย ไม่นับรวมพวกนิยมบุหรี่ตรา "ขอ" กับไม้ขีดไฟพญานาคนะครับ ! ยิ่งถ้าต้องการความดูดีมีระดับ ต้นทุนทั้งค่าบุหรี่ และค่าไฟแชคก็ยิ่งสูงตาม เพราะต้องดูดบุหรี่นอก และ "ดีด" ไฟแชคบแรนด์เนม ด้วย "มาด" ที่ผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ฉะนั้น จึงไม่แปลกที่ กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ไฟแชคจะจัดเป็น "แอคเซสเซอรี" ที่บ่งบอกรสนิยมของผู้ใช้ทั้งชายและหญิง ได้ในระดับเดียวกับนาฬิกาข้อมือ หรือปากกา ผมไม่ใช่คนสูบบุหรี่ แต่มีเพื่อนเป็นขี้ยาตัวจริงจำนวนมาก เลยพอรู้ว่า ไฟแชคที่คนรุ่นผมจะควักมาอวดกันมี 2 ยี่ห้อ คือ ดูปองท์ กับ ซิพโพ ยังมียี่ห้ออื่นๆ อีกเยอะครับ แต่ 2 ยี่ห้อนี้แหละฮิทสุด ดูปองท์ (DUPONT) นั้นเป็นบแรนด์ฝรั่งเศส ผลิตสินค้าแฟชันหลากหลาย รวมถึงไฟแชค ที่ว่ากันว่ามีเสน่ห์ตรงเสียงดีดฝาดัง "ป๊อง" ที่ไพเราะเสนาะโสตยิ่งนัก (ใต้ฝามันมีลิ้นเสียงซ่อนอยู่) อันนี้ไม่ยืนยันนะครับ แต่เขาว่ากันว่า (อีกนั่นแหละ) ถ้าของใครดีดแล้วไม่ดัง "ป๊อง" ต้องเอาไปให้ผู้เชี่ยวชาญเขาแต่งเสียง ถ้ายังไม่ดังอีกแสดงว่าดีดไม่เป็น หรือไม่ก็ ดูปองท์ เก๊ ! ส่วน ซิพโพ (ZIPPO) เป็นบแรนด์ของสหรัฐอเมริกา ผู้ให้กำเนิด คือ จอร์จ จี บเลสเดลล์ (GEORGE G. BLAISDELL) วางจำหน่ายครั้งแรกตั้งแต่ปี 1932 คำว่า ZIPPO มาจาก ZIPPER หรือซิพ ที่เรารูดกันอยู่ทุกวันนี้นั่นเอง ของดีมียี่ห้อเหล่านี้ สืบค้นประวัติได้ไม่ยาก ต่างจากที่ปราศจากยี่ห้อ อย่างไฟแชคพลาสติค สีสันสดใส ขนาดกะทัดรัด พกใส่ซองบุหรี่ได้ บรรจุแกสมาพร้อมสรรพ ใช้หมดแล้ว โยนทิ้งอย่างไม่เสียดาย หายก็ซื้อใหม่ เพราะราคาเพียงอันละ 10 บาท ไม่มีบันทึกไว้เลยครับว่า ใครเป็นผู้ประดิษฐ์คิดค้น และเริ่มผลิตออกมาเปลี่ยนแปลงโลกของสิงห์อมควัน ตั้งแต่เมื่อไหร่ ถ้าจะกะกันแบบคร่าวๆ ไฟแชค 10 บาท คงถือกำเนิดราว 20 ปีก่อน และได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว ด้วยคุณสมบัติซึ้อง่าย ใช้คล่อง หายก็ไม่เสียดาย แตกต่างจากไฟแชค ซิพโพ หรือ ดูปองท์ ซึ่งนอกจากจะมีราคาพอสมควรแล้ว ยังมีภาระต้องคอยเปลี่ยนถ่าน เติมแกส และดูแลรักษามันเช่นเดียวกับของมีค่าอื่นๆ บางคนสารภาพว่าทุกครั้งที่กินเหล้า เขาจะไม่ยอมเมาเต็มที่ เพราะกลัวจะลืม ดูปองท์ ทิ้งไว้บนโต๊ะ หรือบนรถแทกซี ด้วยเหตุนี้ ไฟแชคแบบเก่าจึงค่อยๆ ห่างหายไปจากกระเป๋าเสื้อ หรือกระเป๋ากางเกงของบรรดานักสูบ จนปัจจุบันกลายเป็นแอคเซสเซอรีของผู้ที่พิถีพิถันกับรสชาติและสไตล์จริงๆ เท่านั้น รวมทั้งเป็นของสะสมของทั้งนักสูบ และนักเล่นของเก่า ส่วนนักเลงควันทั่วไปและทั่วโลก ต่างยึดไฟแชค 10 บาทเป็นสรณะกันทั่วหน้า ความเท่ของพวกเขา ทุกวันนี้จึงโฟคัสไปที่ยี่ห้อบุหรี่อย่างเดียวเท่านั้น นอกจากนั้น อิทธิพลของไฟแชค 10 บาท ยังรุกรานไปถึงพื้นที่ที่ไม้ขีดไฟเคยครอบครองอยู่ด้วย เช่น ในครัว และในโบสถ์ (สำหรับจุดธูปเทียน) เป็นต้น ไฟแชค 10 บาท นับเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก... ปรากฏการณ์ ของถูกและดี แถมยังเปลี่ยนแปลงโลกได้เห็นๆ หมายเหตุ: จากถุงก๊อบแก๊บ ถึงกล้องดิจิทอล เป็นสารคดีทีเล่นทีจริง ที่ผมกะจะเขียนต่อเนื่องไปในคอลัมน์นี้ เพื่อนำไปรวมเล่มในปีหน้า ซึ่งจะมีการเพิ่มเติมข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่ผมเขียนถึงให้สมบูรณ์ขึ้นด้วย โปรดติดตามตอนต่อไป และเก็บเงินไว้รอซื้อฉบับรวมเล่มด้วยนะครับพี่น้อง(สำนักพิมพ์ไหนสนใจ ติดต่อจองด่วน !)